Fréttablaðið - 14.11.2006, Side 54

Mannanafnanefnd
heyrir sögunni til eða
það er að minnsta
kosti álit nokkurra
þingmanna sem vilja
leggja niður þessa
einu umdeildustu
stofnun síðari tíma.
Áratugum saman
hefur þessi hópur nokkurra manna
og kvenna ráðið því hvað Íslending-
ar mega og mega ekki heita. Hvað sé
best fyrir börnin – forræðishyggja
eins og hún gerist best. „Foreldrum
hlýtur að vera best treystandi fyrir
því að nefna börn sín,“ sagði vara-
þingmaður í samtali við sjónvarps-
stöð. Ó, jú, svo lengi sem nöfnin eru
ekki meiðandi eða særandi fyrir
börnin sjálf. Nöfn eins og Satan eða
eitthvað þaðan af verra. Hvað þá
með Jesús?
Hjá fræga fólkinu úti í heimi
hefur það tíðkast að nefna börnin
óvenjulegum nöfnum sem þau bera
svo alla ævi. Þannig á frægur söngv-
ari og Íslandsvinur dóttur sem ber
sama nafn og vinsæll ávöxtur og virt
tölvufyrirtæki. Önnur hjón og ekki
síður þekkt nefndu frumburð sinn
eftir staðnum þar sem hann kom
undir. Þegar mannanafnanefnd
heyrir sögunni til fara Íslendingar
kannski að heyra nöfn á borð við
Herjólfsdalur, Sauðárkrókur eða
Kirkjubæjarklaustur, allt eftir því
hvar getnaður átti sér stað. Varla
getur það verið meiðandi fyrir börn
að heita eftir þekktum stöðum á
landinu eða góðum og hollum
ávöxtum. Hver veit nema Kúrbít
Freysson verði brátt að finna á sim-
askra.is.
Þegar ég leit dagsins ljós í fyrsta
skipti eftir áreynslulaust níu mán-
aða ferðalag í móðurkviði datt eldri
bróður mínum nafnið „Krummi“
fyrst í hug enda voru hárin á höfðinu
fleiri en hjá mörgum hvítvoðungn-
um og biksvört. Mannanafnanefnd
hefði væntanlega skorist í leikinn ef
uppástungan hefði orðið að alvöru.
Hún lét hins vegar lítið heyra í sér
þegar undirritaður var skírður í höf-
uðið á ömmu sinni, veit reyndar ekk-
ert hvort nafnið fór fyrir dóm nefnd-
arinnar. Held reyndar að því hafi
verið svindlað í gegn. Framhjá þess-
ari ógurlegu nefnd sem nú sér fram
á endalok sín.