Fréttablaðið - 29.09.2007, Page 68

Kvikmyndir og tíska hafa alltaf tengst órjúfanlegum
böndum og hvíta tjaldið hefur haft ótrúlega mikil áhrif
á tískuhönnuði í gegnum tíðina. Tugir kvikmynda hafa
sett mark sitt á sögu tískunnar. Klippingar, förðun,
fylgihlutir og föt úr
kvikmyndum
endurspeglast alltaf á
tískupöllunum. Svo
að ég taki nokkrar
sem dæmi þá dettur
mér fyrst í hug hin
klassíska „Breakfast
at Tiffany‘s“ þar sem
hin fagra Audrey
Hepburn klæddist
einföldum svörtum
kjól, sólgleraugum og perluhálsfesti. Brigitte Bardot
skaut svo upp á stjörnuhimininn í Roger Vadim-
myndinni „ Et Dieu Crea la Femme“. Túberað, sítt
hárið, þröngt hnésítt pils og íturvaxnar kúrfur í bikiní
fengu bæði karlmenn og konur til að falla í stafi. Í
„Blow-up“ frá meistaranum Antonioni gengu fyrirsæt-
an Veruschka og leikkonan Vanessa Redgrave í
stuttum kjólum frá Mary Quant og háum lakkstígvél-
um og tískuhönnuðir hafa sótt innblástur til myndar-
innar allar götur síðan. Öll tískufrík verða svo að
leigja sér kvikmyndina „ Belle de Jour“ eftir spænska
leikstjórann Luis Bunuel. Þar klæddi Yves St. Laurent
stjörnuna Catherine Deneuve í dásamlega dömulega
kjóla sem eru reglulega endurskapaðir í hringrás
tískunnar. Nær samtímanum kom „Pulp Fiction“ með
Umu Thurman með kleópötruhár, í svörtum buxum og
hvítri skyrtu og „Marie Antoinette“ eftir Sofiu
Coppola en í kjölfarið kom korseletta og blúndubylgja
frá John Galliano. Það er stórsniðugt að leigja sér
klassísk kvikmyndameistaraverk, bæði til að gleðja
augu og anda en líka til þess að fá innblástur fyrir
fataskápinn í vetur.
Tíska og áhrif hennar á hvíta tjaldinu
Nú stendur Alþjóðleg kvikmynda-
hátíð yfir í Reykjavík en meðal
þeirra merku leikstjóra sem þar
eru í kastljósinu er Rainer Werner
Fassbinder. Þessi þýski leikstjóri
þykir einn sá mikilvægasti í þýsku
nýbylgjunni ásamt Werner Herzog
og Wim Wenders. Verk hans á átt-
unda áratugnum fjölluðu um pen-
inga, völd, kynlíf og sambönd: full-
komlega fallegt fólk í hræðilegum
aðstæðum. Fatahönnuðir hafa lengi
sótt sér innblástur í stíliseraðar
myndir Fassbinders en þar voru
konur ávallt fallegar, hvort
sem þær voru vændiskonur
eða ríkar eiginkonur. Sorg-
mæddar gamlar konur eru
klæddar í háhæluð stígvél,
terroristinn í „Móðir Kust-
er fer til himna“ er klædd í
svartan og hvítan kjól og
æpandi bleika sokka, og í
„Bitur Tár Petru von Kant“
eru tvær leikkonur í hlut-
verkum sem lesbískt par í
undarlegum sálar- og kyn-
lífsleikjum íklæddar
silfruðum kjólum, pels-
um, hundaólum og brjál-
æðislegum hárkollum.
Fassbinder, sem var sam-
kynhneigður, vildi að allar
leikkonurnar sínar litu út
eins og Monroe, Dietrich
eða Hayworth – alltaf
elegant, alltaf stíliseraðar.
Í haust og vetrartískunni
eru tveir hönnuðir sem
eru sérstakir áhugamenn Fassbind-
ers, þeir Marc Jacobs og Svíinn
Paolo Melim Andersson sem er
nýbyrjaður hjá tískuhúsinu Chloé.
Andersson sótti innblástur í mynd-
ina „Kínversk rúlletta“ frá 1976 -
blanda af síðum pilsum,
pelsum, lakkskóm og
veskjum. Jacobs sýndi
settleg hnésíð pils ásamt
munúðarfullum mjúkum
peysum með belti í mittið og
alpahúfur á höfðum í anda
„Hjónaband Maríu Braun“ og
„Veronika Voss“.