Tíminn - 08.07.1981, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 8. júli 1981
15
í önn dagsins
Kristján B. Þórarinsson
skrifar
I leit að
sjálfum sér
■ Sigling mannsins um hinar
óvörðuðu leiðir lifsins kennir
jafnan þeim vegfaranda, sem
athugull er, af hinum sttír-
ix-otnu táknum sinum, sem
liggja til hinna huldu heima
umhverfisins. Fáir eru þess
megnugir i upphafi vegferðar
sinnar að kunna skil á réttum
leiðum, en þessar leiðir finn-
ast aðeins með reynslu og
athugulu auga vegfarandans,
af þvi leiðir að hver er sinnar
„Gæfu smiður”.
Vér vegfarendur sem leitum
að vörðum táknum til hins
„rétta'’ og „sanna” höfum
fátt að leiöarljósi annað en
eigin hyggindi, sem eru steypt
i mót litillar reynslu og þekk-
ingar á hinu óþekkta en þessi
löngun sem þjáir nokkurn
hluta mannkynsins i dag, er
ekki ný, og ekki gömul heldur
ef að er gætt.
Löngun mannsins til að
kanna og ná tökum á hinu
óþekkta er eins sterk og hún
var fyrir þúsundum ára. Þetta
sannar okkur þær bækur sem
til þekkist og fjalla um leit
mannsins að viskusteininum.
En þessa tvo þætti (visku og
þekkingu) fórna menn ótrúan-
lega miklu fyrir kannski svo
litið, sem veitir þó svo mikið.
Augu okkar eru svo ótrúlega
blind fyrir þvi sem að ber, en
tilveran með sinum leyndu
táknum talar til okkar við
hvert skref sem við stígum.
Blindur veit af sögu sjáand-
ans af stórkostleika um-
hverfisins, sem hann aftur
skynjar með næmum tilfinn-
ingum sem sá sem sýn hefur
er oft á tiðum án. Þannig er
okkur fariö oft i samskiptum
viö samferðafólk, það sem við
skiptum viö á lifsleiðinni. Við
erum svo upptekin af okkar
ejgin'heimi að tákn tilfinn-
ingar umhverfisins ná ekki
skynjun okkar, við erum svo
upptekin af eigin hugarheimi
að ekkert utan okkar eigin vel-
liðanar fær vakið, né minnt
á þau tákn sem á veginum
verða, og leitin eftir hinu
óþekkta veröur löng og erfið i
gegn um eigin blekkingu, múr
okkar sjálfsköpuðu heimsku.
Við skulum hugsa okkur að við
séum stödd á stórri brautar-
stöð, þar sem járnbrauta
lestir fullar af fólki úr öllum
áttum koma og fara.
A þessari stöð má greina
„gamlan” mann sem stendur
einn sér afsfðis, og litur með
góðlátlegu brosi i augunum til
þeirra vegfarenda sem fram-
hjá fara. Úr augum vegfar-
enda skin margbreytileiki til-
finninganna, hjá sumum er
það reiði, gleði, eftirvænting,
tómleiki o.s.frv. Svip fólksins
er hægt að lesa eins og bækur
sem skrifaðar eru með hugar-
fari sjáandans. Gamli maður-.
inn sem stendur þarna ótrufl- ^
aður af umhverfi sinu, les lifs-
sögu hvers og eins. Hann
þekkir þetta fólk og veit hvers
það leitar, hann veit aö það
heldur aö gleðin og hamingja
lifsins, sé fólgin i góðum stöö-
um þar sem fýsn metorða-
giminnar fær útrás, eða þá að
gleðin sé fólgin i frægð og
miklum auð, sem gefur tæki-
færi til skemmtana og gleöi-
lifs. Allt þetta veit gamli
maðurinn og mikið meira,
hann veit að fólkið er að
„Sækja vatnið yfir lækinn”.
hann veit að gleðin verður
ekki sótt á knæpur eða torg,
hún býr i manninum sjálfum, i
hans eigingarði, musteri sem
maðurinn leggur svo óskap-
lega litla rækt við, og skeytir
litið um illgresi sem þar vex.
Þetta musteri, sem er heimili
okkar eigin sálar er svo oft illa
hirt, þar sem við hirðum svo
litið um þann gróður sem þar
vex. Það er ekki fyrr en liða
fer á vegferð okkar að við
nemum stundum staðar og
gætum að hvernig við höfum
hlúð að gróðrinum.
Brautarstöðin og vegfar-
andinn, gæti allt eins verið ég,
eða þá þú, stödd á vegamótum
lifs okkar en gamli maðurinn
lifsreynslan dýrkeypt. Þegar
við li'tum til baka og skyggn-
umst yfir farinn veg, og gæt-
um aö hvernig okkur hefur
tekist að lesa úr táknum
þeirra varða sem um leið
okkar hefur legið. En vist er
að ekki liggja allar leiðir
saman, þvi getur sá gróður er
viö höfum safnað á ferðum
okkar, veriö mismunandi að
vöxtum og ekki eins vist aö
okkur hafi tekist jafn vel við
hirðingu hans.
En reikna má með að þroski
gróöurins sé sú lifsreynsla er
við komum til með að láta til
komandi kynslóða sé einhver,
þó ekki verði hann neinum að
sömu notum og okkur, sjálf-
um. Þess vegna er alltaf ein-
hver von til að við höfum
heldur skarpari sjón er liða
tekur á, en i upphafi veg-
feröar, og leitin mikla. eftir
visku og þekkingu sé eitthvað
nær markinu en þegar viö
lögðum af stað.
■ Frá hópreið hestamannafélaganna inná mótssvæðið. Fremst fer formaður L.H. Albert Jó-
hannesson, þá stjórnarmenn mótsins og félagar i Geysi, sem léði inótinu aðstöðu sina.
Eftir f jórdungsmót:
HROSSflRÆKT ERI
MIKILLIFRAMFÖR
■ Greinilegt er, að hrossarækt er
i mikilli framför um þessar
mundir. A fjórðungsmótinu á
Hellu voru afkvæmasýndir fimm
stóðhestar, sem allir jaðra við
fyrstu verðlaun. Býður ýmsum i
grun, að með aukinni tamningu
trippa undan þeim, hefðu ein-
hverjir þeirra náð fyrstu verð-
launum. Þetta kallar á þá spurn-
ingu hvort stórmót, sem þessi
verða þess ekki valdandi að meiri
rækt sé lögð við tamningu ung-
viðis en ella. Og þá i framhaldi af
þvi, hvort ekki sé ráð aö fjölga
stórmótunum,- jafnvel á kostnað
þeirra smærri. Beinast liggur þá
við, að fjölga landsmótum. Þau
eru nú á fjögurra ára fresti en
gætu sem best verið á tveggja ára
fresti. L.H. ætti að athuga þetta.
Það gæti orðið hestamennskunni
til styrktar og þó sérstaklega
ræktun islenska hestsins. G.T.K.
■ Mikið var veðjað á mótinu.
■ „Ef Léttir liggur á brokkinu,
þá tekur hann Frúar-Jarp”. Sig-
finnur i Stórulág ræðir við Krist-
inn i Skarði. Guðni fylgist meö.
■ Ester Harðardóttir sigraði i
unglingakeppni 13 til 15 ára.
Ljósm.: G.T.K.
^ Fjölbrautaskóli Suðumesja
Laus er staða fulltrúa á skrifstofu Fjöl-
brautaskóía Suðurnesja frá 15. ágúst n.k.
Laun fylgja kjarasamningum opinberra
starfsmanna.
Skriflegar umsóknir sendist fyrir 15. júli,
merktar: Fjölbrautaskóli Suðurnesja,
pósthólf 100, 230 Keflavik.
Undirritaður veitir upplýsingar um
starfssvið og hæfniskröfur.
Skólameistari.
Vogar
Lóðaúthlutun
Othlutað verður nokkrum einbýlishúsa-
lóðum i Vogum Vatnsleysustrandahreppi.
Umsóknareyðublöð verða afhent á skrif-
stofu Vatnsleysuhrepps.
Upplýsingar á skrifstofunni i sima 92-6541.
Sveitarstjóri.
Tapast hefur hestur
Rauður hestur tapaðist úr Hafnarfirði 6
vetra gamall.
MarkrLögg aftan hægra, fjöður framan,
lögg aftan vinstra.
Upplýsingar veittar hjá Lögreglunni i
Hafnarfirði og i sima 52951 og 44201.