Tíminn - 08.11.1981, Síða 11

11
unglingasíðan
A hallærisplani þjóðmálanna
■ Það er ekki ósjaldan að hnýtt
er iyngri kynslóðina á opinberum
vettvangi. „Unglingavanda-
málin”ervinsællfrasi, og margir
hafa hneykslast á athæfi ungl-
ingana á hallærisplönám landsins
og viðar.og hafa þá sýnilega oft á
tiðum gleymt eigin unglings-
árum.
Hollt er fyrir þá, sem eldri eru,
að hugleiða nokkuð það fordæmi
sem eldri kynslóðirnar sýna i
daglegu lifisinu og starfi. Tökum
dæmi.
Unglingar eru mjög hvattir til
að bera virðingu fyrir og hlýða
lögunum. Hvaða fordæmi veitir
fullorðna fólkið i þvi efni? Þvi
miður er það næsta bágborið. Oft
virðist svo sem lög séu einungis
setttil þess aðbrjóta þau.Skatta-
lögin eru að sjálfsögðu augljóst
dæmi um slfkt. Skattsvik eru þvi
miður algeng og viðurlög með
þeim hætti, að litt miðar i þá átt
að uppræta slikan stuld.
Annað dæmiog nýlegra um lög,
sem eru virt aö vettugi, varðar
aðgerðir einstakra aðila I mynd-
bandahasamum. Auðvitaö fer
ekki á milli mála, að þar brjóta
ýmsir aðilar lög eins og ekkert sé
— bæði lögin um einkarétt rikis-
útvarpsins og ekki siður
höfundarréttarlög. I siðara til-
fellinu erað sjálfsögðu um beinan
stuld að ræða: Höfundarrétti að
efni er hreinlega stolið. Og hver
eru svo viðbrögð þeirra stjórn-
valda, sem eiga að sjá um að
islensk lög séu virt? Þau eru
engin, nema hvað ýmsir virðast
hafa það helsta áhugamál að
hjá^)a til við lögbrotin!
NU geta menn að sjálfsögðu
haft mismunandi skoðanir á þvi,
hvort gildandi lög séu rétt eða
ekki. Það er einfaldlega ekki
málið, heldur hitt, aö lög eru lög.
A meðan þau eru i gildi á að
framfylgja þeim. Þeir, sem telja
löginröng.eiga að fá þeimbreytt,
en ekki að brjóta þau, þvi ef ein-
hver þjóðfélagsþegn telur það
siðferðislega rétt að brjóta ein-
hver lög, sem hann er andvigur,
þá hlýtur sú afstaöa að gilda
gagnvart ölhim lögum i þjóðfél-
aginu.
Besta dæmið um alvöruleysið
af hálfu opinberra aðila, og það
slæma fordæmi, sem þeir veita

:
:

Bjarki Ellasson, sem unglingasiðan tók viötal viö á siöu númer tvö.
skrifaði Hlynur Grimsson pistil-
inn, sem fjallaði um skólamál.
A lO.siðunni komst unglinga-
siðaní hann krappann, hún var
nefnilega tolleruð. Voru það ó-
fagrar lýsingar á þeim eldraun-
um sem busar verða að ganga i
gegnum.
Haraldur ólafsson skrifaði
„Okkar á milli sagt”, og hvatti
menn til bjartsýni, i stað þeirrar
yfirgengilegu svartsýni sem alls-
staðar tröllriði húsum.
Og allt hitt
Á næstu siðu, fór unglingasiðan
á stúfana og ræddi við fatlaða
unglinga i Hliðaskóla, um fram-
tiðaráætlanir þeirra og aðstöðu
fatlaðra almennt. Gunnsteinn
Ólafsson skrifaöi. pistil um videó-
menninguna og fjallað var um
bókina „Tvibytnan”. Snorri F.
Hilmarsson skrifaði smásögu,
sem bar nafnið „Af kyndugum
siðum”
A þeirri siðu sem siðast kom,
kannaði unglingasiðan hvaða
unglingabækur kæmu út, núna
fyrir jólin. Bókadómur var um
„Táningar og togstreita”, Sveinn
Ólafsson skrifaði pistilinn, var
hann helgaður hinum heitu um-
ræðuin, sem fara fram um þessar
mundir um reglugerð sem sett
hefur verið (til höfuðs) fram-
haldsskólum. Skrifað var um
meting i millum framhaldsskóla-
nema og Snorri B'. Hilmarsson lét
móðanmása igreinsinni, „Arg,
súrg, búrg og tröllin i fjöllunum.
Alls eru þetta um 40 efnispóstar.
Það er von okkar, sem höfum séð
um þessa siðu, að hún hafi verið
einhverjum til ánægju og jafnvel
fróðleiks. Reynt hefur verið að
hafa f jölbreytt efni og viða komið
við, og vonandi er það ekki alveg
unnið fyrir gýg.
Þá viljum við óska næsta um-
sjónarmanni þessarar siðu alls
góðs, og vonum að hann bæti það
upp, sem okkur hefur e.t.v. tekist
miður
— Hrafn
Jökulsson
ungu kynslóðinni, er þó þegar lög
eru sett með þeim hætti, að engu
er likara en að löggjafinn geri ráð
fyrirþviað verulegur hluti lands-
manna muni brjóta þau — og það
geri bara ekkert til. Þetta á við
um nýju lögin frá þvi f vor um
notkun bilbelta. Þaö er 1 lög-
umlandsins að allir eigi að nota
slik belti, en það eru engin viður-
lög við þvi aö nota þau ekki. Þau
eru þvi marklaus.
Þessi fáeinu dæmi sýna hversu
illa eldri kynslóðinni ferst að
brýna löghlýðni fyrir ungling-
unum, sem enginn getur búist við
að taki lögin alvarlegar en hinir
fullorönu, sem hafa sett þau.
Það er oft talað um kröfuhörku
og frekju unglinga f dag, og vafa-
laust er eitthvað til i þvi, að á
meðal þeirra eins og annarra eru
mörg dæmi um slikt til. Nú sfðast
hafa unglingar 1 ýmsum skólum
farið í verkföll til að fylgja eftir
kröfum um breytingar á
reglugerð. En hvaðan hafa ung-
lingarnir fordæmiö? Að sjálf-
sögðu frá þeim, sem eldri eru.
Svo er komið I okkar þjóðfélagi,
að hver einstakur hagsmunahóp-
ur lemur sinar kröfur áfram með
frekju og látum án tillits til nokk-
urs annars. Þetta á ekki sist við
um ýmsa sérhópa bæði meöal
launþega og atvinnurekenda. Þar
er ekki spurt um þjóðarhag
heldureigin hag.Og ef rikisvaldið
vill ekki verða við kröfunum þá er
atvinnulifið stöðvað með verk-
fóllum, rdistarstöðvunum eða þá
verkbönnum. Sameiginleg hags-
munamál þjóðarinnar, eins og að
halda veröbölgunni 1 skefjum,
týnast I þessum hrunadansi
kröfuhörkunnar. Og ætlast menn
svo til að unglingarnir, sem sjá
þetta ófriðarbál allt 1 kringum
sig, dragi ekki dám af þvi?
Margt má betur fara i þessu
þjóðfélagi okkar, þótt við búum
að ýmsu leyti viö mun betri að-
stæður en aðrar þjóðir. Við
gætum einfaldlega haft það miklu
betra. Ekki bara efnalega heldur
félagslega. Til þess þyrfti sam-
hugur að leysa sérhyggjuna af
hólmi. Fólk þyrftiað fara að taka
tillit tíl hagsmuna annarra engu
siður en sinna eigin. Kröfuharkan
og sérhagsmunapotið þyrfti að
vikja fyrirfélagslegri ábyrgð ein-
staklingsins.
Þvi virðast litlar likur til að
slikt gerist á næstunni. Þvert á
móti virðist sérhagsmunapotið nú
stefna þjóðfélaginu út i hörð
átök um skiptingu veraldlegra
gæöa — átök sem þjóðfélagið i
heild mun tapa á þégar upp er
staðið. Þeir, sem frekastir eru og
harðsviraðastir, munu vafalaust
fá eitthvað fyrir sinn snúð, en
aðrir að sama skapi minna — þvi
það sem einn hrifsar til sin er i
reynd frá öörum tekið þegar
þjóöarkakan stækkar ekki.
Þetta er það fordæmi, sem
ungu kynslóðinni er sýnt um
þessar mundir. Og þaöverður að
segjast eins og er, að atgangurinn
á þessu hallærisplani íslenskra
þjóðmála er sýnu verra en at-
hafnir unglinga 1 miðborg
Reykjavikur.
—ESJ.
Elías Snæland
Jónsson
SEXTAN — eina tímarit
unglinganna
ÁSKRIFT
VERÐUR ÞÚ MEÐ?
Nýtt blað í dreifingu
m.a. efnis:
HANN NOTAÐI MIG í HALLÆRI....
— ung stúlka segir frá óvenjulegu lifshlaupi
BUBBI MORTHENS í hressilegu opinskáu viðtali, ásamt opnumynd
DAUÐASYNDIRNAR SJÖ! (ert þú einn af syndurunum?)
HVERNIG ER FYRIRMYNDARUNGLINGURINN? (er hann til?)
HETJAN (ný íslensk smásaga eftir kornungan höfund)
og svo KYNFRÆÐSLUSÍÐAN, LJÓSMYNDAÞÁTTURINN, POPPIÐ, PENNAVINIR
og lengi mætti upp telja....
Vegna mikillar eftirspurnar um að fá blaðið í áskrift, hefur SEXTÁN ákveðið að
verða við þeim óskum. Við munum bjóða þrjú næstu blöð í kynningaráskrift fyrir
kr. 60.-
Nýjir áskrifendur geta fyllt út þennan seðil, eða hringt í síma 28028
S| NAFN:
HEIMILI: ~~T~^
LL -Í ~ _l v ** 2 o > SVEITARFÉLAG:
0).< I LU ALDUR: SÍMI:
T3 i— Jt CC S LUO °
WWD-t- Ég óska eftir að verða áskrifandi frá og með: J 3. tbl. 81 (sjá hér að ofan) ÖJ 4. tbl. 81.
t