Tíminn - 24.01.1982, Blaðsíða 7

7
Samkaup NESCO Manufacturing fyrir öll
Norðuriönd gera okkur kleift að bjóða þessi 10”
alhliða gæða litsjónvarpstæki frá Japanska stóríyrir-
tækinu Orion-Otake á aðeins 4.890.“
Notkunarmöguleikar eru Qölþættir:
* __ __
A I QTOPHN A(Hversegiraðlitsjónvarpstæki
^ I w 1 W l VJl lii þurfi endilega að vera stórt?)
• í SVEFNHERBERGIÐ
• í UNGUNGAHERBERGIÐ
• í SCIMARBÚSTAÐINN
• í TJALDIÐ
A í Df| ITSJISI (Tengisnúra fyrir
w I DILJl ll 1 vindlingakveikjara fyrirliggjandi)
• í BÁTINN
• Á HÓTELHERBERGIÐ
• Á SJÚKRAHÚSIÐ
• Á VINNGSTAÐINN
Tækið gengur fyrir 12V rafgeymi auk
vanalegs 220V rafstraums. Notar minni
straum við 12V en nokkurt annað litsjón-
varpstæki, eða aðeins um 20 W.
Tækið er geysilega næmt á rásum
2-12. Finnskt stórfyrirtæki sem er sérhæft
í sjónvarpstækni og prófaði tækið, við hin
erfiðu finnsku skilyrði (skógar, fjöll),gaf því
einkunnina „excellent”, frábært, fýrir mót-
tökunæmi. í tækinu er innbyggt mjög
öflugt, tvöfalt loftnet
Þetta er mest selda litsjónvarpstækið
í sínum stærðarflokki í Svíþjóð og Finn-
landi í ár.
Tækinu fylgir þriggja ára ábyrgð á
myndlampa, öllum hlutum og eini. Eins
árs ábyrgð á vinnu.
A tækinu er sjö daga skilaréttur
(reynslutími)
Laugavegi 10 Sími: 27788
* Ofangreint verð
miðast við staðgreiðslu.
Sunnudagur 24. jariiiár 1982'
mannakompiexa”. Ég veit ekki
almennilega hvað karlmanna-
komplexar eru. Kannski þú getir
frætt mig á þvi? Nú, svo stóðu
tvær eða þrjár konur upp til þess
að lýsa yfir andúö á framkomu
minni, og skoruðu á mig að lesa
Klaus Rifbjerg. Nii, ef það er
klám f hans verkum, sem það
reyndar er, þá er Vita Andersen
bara að feta i hans fdtspor að
þessu leyti. Mér finnst þaö siöur
en svo virðingarvert, en hans
bækur hafa þó ekki veriö gefnar
út með slikum styrkjum, sem bók
hennar.
Ég vil einnig geta þess hér, að
þegar ég hafði lokiö máli minu á
fundinum, þá ætluðu einar tvær
eða þrjár konur að fara að
klappa, en þegar þær sáu að engin
klappaði þegar ég flutti þessa
fyrirspurn, þá fraus klappið. En
ein kona kom til min eftir fund-
inn, Soffi'a Ingvarsdóttir, og hún
þakkaði mér fyrir að hafa vakið
máls á þvi sem ég gerði”.
„Haft i hótunum við mig
i síma”
— Það hefur þá ekki verið á
fundinum, sem haft var I hót-
unum við þig?
„Nei, það var svo á laugardeg-
inum eftir þennan fund, þá i eftir-
miðdaginn. Þá var hringt til min
þrisvar sinnum og i öll skiptin
voru þetta konur. Ég held
reyndar að þessar konur hafi
vérið saman og bara skipst á að
hringja. Þær gáfu ekki upp nafn,
en sii fyrsta sagði aö það ætti að
skera hausinn af manni eins og
mér. Sú sem hringdi næst sagöi:
„Það ætti að skera hausinn af
manni eins og þér og allt hitt
lika”. Þessar konur sögðu aö ég
hefði svivirt Vitu Andersen á
fundinum, en ég tel ekki að ég
hafi veriö að svivirða hana á
nokkurn hátt með þessum fyrir-
spurnum.
Ég tel aö ég hafi fulla heimild
til þess að hafa mina skoðun og að
Vita hafialls ekki veriö hafin yfir
gagnrýni, þósvo aö hún hafiveriö
gestur hérna.
Mér finnst að þessi rithöfundur
hafihaft merkileg áhrif á þessar
konur, aö þærskyldu fara aö haga
sér svona, — að vera með nafn-
lausar upphringingar og hafa I
hótunum. Annars vil ég taka það
skýrt fram aö ég hlæ að svona
upphringingum.
Nú, eftir helgina er svo birt
þessi frétt i Dagblaöinu og Visi,
sem er höfð eftir einhverri konu.
Blaðið birtir þessa frétt alveg
umbúðalaust án þess að sann-
reyna hvort fréttin væri sönn og
finnst mér það vftavert. — Ég
fór á fund ritstjórans og ræddi
þetta mál við hann. Hann lofaði
að láta leiðrétta þetta i blaðinu,
en nú i' dag, eru liðnir 10 dagar frá
þvi að greinarkornið birtist i DV,
og enn er leiðréttingin ekki farin
að sjá dagsins ljós. Ég hef ekki
trú á þvi að hún verði birt úr
þessu. Það er eins og blaðinu
kveðinn I kutinn
Kvenréttindafélflg tslands
efndl tii fundar t hódeglnu á
föstudflg og var danski Ht-
höfundurinh Vita Andersen-'
sérstakur gestur. lim - 60
'konur voru suman komnar ó
fundlnum en auk þelrra var
þar Gunhlangur Þórðarson
sem er meölimur i féiaginu.
Aður en tit þess kom að
Andersen hæll mál .sltt bað_ .
Gunnlaugur uni orölð. Sagði
hann þar fró þvi að hann
hefði gefið bókiita Haltu
kjafti og vertu s«t efdr And-
ersen i jólagjöf. Honum hefðl
siðan orðið það ó að lesa hana
fyrir skemmstu og fylltist þó
skeifingu yfir þvi áð hflfa
gefMT verðandi móður slikar
klómbókmennlir. Fór hann '
miður fögrum orðum um
höfundinu og verk hans og
lauk uppákomunni með þvi
að Gunnlaugur var beinlinis
„sussaður” niður. Fylglr sög-
unni að uppótseki hans hafi
ekki vflkið mikla lukku.
B Þetta er greinarkornið sem
birtist I Dagblaðinu og Visi, þann
12. þessa mánaðar og ritstjóri DV
hafði lofað dr. Gunnlaugi að birta
leiðréttingu á, en nú, 11 dögum
siðarhefur sú leiðrétting enn ekki
litið dagsins ljós.
■ „Hún sagði að bókin væri
gegnsýröaf karlahatri, sem féili I
góðan jarðveg hjá ófuilnægöum
og firrtum rauðsokkum.”
Timamyndir — Ella
finnist enginn matur I þvi að
þurfa að leiðrétta, aö það fari
meö ranghermi.
Það má auðvitað segja sem svo
að þaö séeintómur hégómi isam-
bandi við þetta mál t.d. þaö hvaö
Vita Andersen hefur skrifaö, þvi
hún má auðvitað skrifa sitt klám.
En það getur hins vegar hafa
vakað fyrir Kvenréttindafélag-
inu, með þessum fundi, að vekja
máls á kvenréttindum. En viö Is-
lendingar erum miklu betur settir
en aðrar þjóðir, þvi' hér er svo
miklu meira jafnræði með kynj-
unum en nokkurs staðar annars-
staðar. Konur eru hér miklu
frjálsariaö ferðum sinum o.fl. en
i öðrum löndum. En ég held að
konur hér glati nokkru við að fá
þetta algjöra jafnrétti. Karlmenn
sýna konum ekki sömu vírðingu
og áður og ég tel það illa farið ef
karlmenn ætla að fara aö hneigj-
asttil þess hugarfars, að jafnrétti
skapi virðingarleysi. Maður sagði
viö mig um daginn að hann heföi
séö konu, þar sem hún stóð viö bil
sinn og var sprungiö á einu dekk-
inu. Hann sagðist hafa keyrt
framhjá henni eins og ekkert
væri, þvf nú væru konur að hamra
svo mikiö á jafnrétti. Ég taldi að
þetta væri afskaplega leiðinlegt,
þvi konur þær væru oft meira
ósjálfbjarga, einmitt á tæknilega
sviöinu, en menn. Sagðist ég telja
að maður ætti alltaf aö hjálpa
sinum meðborgara, það væri
skylda manns.
1 sambandi við alla þessa
kvennabaráttu, þá tel ég að börn-
in hafi mest liðið fyrir það að
konur eru farnar að vinna mun
meira úti en áöur tiðkaðist.
Margar hverjar vinna úti bara
vegna kappsins, og þær myndu
miklu heldur vilja sinna börnum
sinum, ef þær gætu, en þau störf
eru bara ekki metin sem skyldi.
Það er nú það skuggalega viö
okkar þjóöfélag”.
„ Ekki sáttur við baráttu
rauðsokka”
— Hvaö finnst þér þá um rauö-
sokkahreyfinguna?
, ,Ég er ekki alveg sáttur viö
þeirra baráttu og ég tel að
margar þessara rauösokka eigi
litið erindi f stjórnmál. Þær eru
margar hverjar konur sem hafa
orðið fyrir vonbrigðum i lifinu,
fráskildar og kannski þannig ekki
náð þvi sem þær vildu, en ég tel
að besti aldurinn fyrir þingmann
séábilinu50ára til 60 ára, þannig
aö konur sem eru búnar að ala
upp sin börn og hafa aukið við-
sýni, þær eiga þvi fullt eins mikiö
erindi inn á þing á þessum aldri
og karlmenn.
Það eru afskaplega mikil rang-
indi i okkar þjóðfélagi, að þegar
konur fara til starfa út i þjóð-
félaginu, eftir að hafa skilaö sinu
hlutverki sem uppalendur að
bær skuli bá byrja störf i byrj-
unarlaunaflokki og fá ekki metiö
þau þýðingarmiklu störf sem þær
hafa unnið á heimilinu árum eða
áratugum saman. Þetta er eitt af
þeim atriöum sem mér finnst aö
þurfi aö leiðrétta, svo og tregöuna
á þvi aö leyfa konum að vinna
hálfan daginn”.
Viö erum nú komin nokkuð frá
þvi umræöuefni sem varð tilefni
þessa spjalls, og blaðamaður
telur ljóst að dr. Gunnlaugur geti
haldiö áfram lengi enn, aö ræða
það sem honum virðist mikið
hjartans mál leiörétting á stööu
konunnar i þjóðfélaginu, með
þeim hætti að báðir aðilar njóti
fullra mannréttinda, en annað
kynið reyni ekki að bola hinu
frá. — — AB.
AUGLÝSINGASTOFA KRISTÍNAR HF 80.40