Fréttablaðið - 27.08.2008, Blaðsíða 36

20 27. ágúst 2008 MIÐVIKUDAGUR
Til sölu
Fasteignir
Atvinna
Síðumúla 21 • 108 Reykjavík • S . 588 9090 • fax 588 9095
www.eignamidlun. is • e ignamidlun@eignamidlun. is
Sverr ir Kr ist insson, löggi ltur fasteignasal i
SPENNANDI VIÐSKIPTATÆKIFÆRI!
Til sölu aðstaða undir veitingarekstur á Stjörnu-
torgi Kringlunnar. 16 m2. Hagstætt verð: 2,5 m.
Upplýsingar veitir Kristinn í síma: 898-7924
Vantar þig
Smiði, múrara, járnabindingamenn,
málara eða aðra starfsmenn?
Höfum á skrá fólk sem óskar eftir mikilli vinnu.
Getur hafi ð störf nú þegar.
Proventus starfsmannaþjónusta s. 661 7000
Vantar vanan vélamann til starfa strax,
mikil vinna framundan.
Upplýsingar gefur Sölvi í síma 660-6100
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Afsakið, hvar er
fingramaturinn?
Palli, mundirðu að
koma heim með
íþróttafötin svo ég
gæti þvegið þau? Nei.
Þá verð ég
að skrifa fleiri
minnismiða
fyrir þig!
Já, flott.
Þú gætir líka reynt að
finna stað fyrir þá þar sem
það er lítil hætta á að mér
yfirsjáist þeir.
Gerðu það.
Ég elska
jóladagana.
Snökt!
Hvað er að,
pabbi?
Ekkert. Ég verð bara snortinn
af fjölskyldumyndum.
Snökt!
Hvað er að
honum?
Ég veit það ekki,
en það tengist
snorti eitthvað.
Þvílíkur dagur!
Þennan verð-
skulda ég!
En láttu nú þennan eina
duga, Jói! Mundu! Það
er einhver sem bíður
eftir þér heima! Þú
verður að vera
ábyrgur núna, Jói!
Já, já!
Einn
bjór!
Beint
heim!
Hins vegar... Það er
ótrúlega gaman að
vera pissfullur!
Éhg hafþi ghóða
áhstæðu... en fhjandinn
vheit hver hún var...
Árstíminn minn er að ganga í garð. Ég get ekki beðið. Þessir síðustu dagar sumarsins eru mér erfiðir eins og
öðrum, en um leið og þeir eru að baki lyftist
á mér brúnin.
Haustið er algjörlega minn tími, og ekki
bara af því að litgreiningarsérfræðingar
gætu sagt ykkur að rústrauður og dökk-
brúnn séu litirnir sem fara mér best. Það er
ekki heldur af því að kuldi eigi eitthvað
sérstaklega vel við mig, eins og flestir sem
mig þekkja ættu að geta vottað. Ég hef
þreytt mörg eyrun með nöldri og
kvarti og kveini yfir köldum
fingrum/eyrum/höku í gegnum
tíðina. Það er ekki ástæðan.
Þegar haustið kemur færir
það með sér eitthvert loforð í
loftinu, hvísl um breytta tíma
og nýja möguleika handan
næsta götu horns. Með gulnandi laufum
færist yfir mig kyrrð og ró og einhvers
konar angurværð – sem er eitt af uppáhalds-
orðunum mínum og líka ein uppáhalds-
tilfinningin mín.
Ég hef aldrei náð að koma hausttilfinning-
unni minni almennilega í orð. Það sem hefur
komist næst því er kvikmyndin Chocolat,
þar sem Juliette Binoche leikur konu sem
ókyrrist alltaf þegar vindarnir blása úr
norðri og hvísla að henni sögum um nýja
staði og nýja möguleika. Þetta er nokkurn
veginn það sem mín eyru nema í kólnandi
haustlofti. Það skiptir ekki máli hvort ég
hyggist gera einhverjar breyt ingar á lífi
mínu eða ekki, eða hvort ég heyri einu
sinni hvað hvíslað er um. Það er nóg
að heyra undirtóninn, finna þrána
eftir einhverju sem maður veit ekki
alveg hvað er. Ég er aldrei meira lifandi
en á haustin, þegar veröldin er að
leggjast í dvala.
Haustloft og lokkandi hvísl
NOKKUR ORÐ
Sunna Dís
Másdóttir