Tíminn - 14.03.1982, Side 25

Sunnudagur 14. mars 1982
Hljómleikar Egó á Borginni:
Sló í gegn svo um munaði
iMjög
glaður’
- segir
Bubbi
Morthens
■ „Þetta gleður min mjög
mikiö,” sagöi Bubbi
Morthens, þegar viö sögöum
honum frá þvi hversu vel hann
heföi komiö út úr þessum
kosningum. ,,Ég er virkilega
ánægöur, eiginlega orölaus, en
þessi úrslit munu styrkja mig
mikið í minu starfi.”
Bubbi starfar nú sem
kunnugt er meö hljómsveit-
inni Egó, sem mun innan
skamms gefa út sina fyrstu
plötu. Sú plata mun væntan-
lega koma út í byrjun næsta
mánaöar.
Viö spuröum Bubba hvort
nýja platan væri i svipuöum
dúr og Plágan sem viröist
hafa náö þessum feiknavin-
sældum meöal unga fólksins.
„Hún veröur ekki ósvipuö,
kannski dálitiö poppaöri, en i
heild er hún undir töluveröum
áhrifum frá Plágunni. Og þaö
munar um aö nú er Magnús
Stefánsson kominn til liös viö
Egó en hann átti ekki
minnstan þátt i Plágunni. Þá
eru sömu menn viö stjórnvöl-
inn á upptökutækjunum,
Tómas Tómasson og Gunnar
Smári.”
Aö iokum sagöi Bubbi
Morthens:
„Ég held mér hafi ekki veitt
af svona góöum fréttum,
kannski ég komist nú upp úr
þeirri andlegu ládeyöu sem ég
hef veriö i undanfariö, þaö
hefur veriö mikiö aö gera og
svo framvegis. Þarna er þó
alla vega ein rós i hnappa-
gatiö.”
■ Áður hafði ég séð
hljómsveitina Egó nokkr-
um sinnum og alltaf leiðst
jafn mikið. Núna — það vill
segja á Hótel Borg síðast-
liðið fimmtudagskvöld —
var annað uppi á teningn-
um. Hvort sem þar er til-
komu Magnúsar Stefáns-
sonar trommara að þakka
eða einhverju öðru: altént
sló Egó i gegn svo um mun-
aði. Og Bubba Morthens
hefur Luigi ekki séð betri í
annan tima!
Tónleikarnir hófust um hálf
tólf, fullseint fyrir minn smekk og
heföi varla veriö vitlaust aö fá
aöra hljómsveit til aö hita upp.
En bandiö heitir nú einu sinni
Egó, ha? Bubbi byrjaöi á þvi aö
fara meö ljóö, viö nokkurn undir-
leik hinna þriggja, ætli hann hafi
ekki fariö meö svona fjögur,
fimm ljóö þessa kvöldstund. Satt
aö segja þótti mér Morri-
son-keimurinn einum of sterkur
af þessum flutningi. Að minnsta
kosti fyrir sjóaða Doors-aðdá-
endur. Raddbeiting og undir-
leikur var hvort tveggja komið
beinustu leiö af ljóðaplötu Morri-
sons, yrkisefnin voru sum hver
ekki ólik heldur. Dæmi: „Limur
minn grætur” / „Lament for my
cock” og áköll til móöur og fööur.
En það er nýjabrum af þessu hér
á landi og tókst bara vel, að
minnsta kosti eitt ljóða sinna
flutti Bubbi spontant og hljóð-
færaleikararnir lika.
Hljóöfæraleikararnir eru orönir
býsna góöir. Magnús Stefánsson
var simpelthen frábær, kannski
voru sólóin hans sum hver of löng.
Gitar- og bassaleikarnir hafa
einnig styrkst mikiö, eftir þvi sem
best varð heyrt. Og Bubbi var
öruggari og söng betur en ég að
minnsta kosti hef séö hann gera
áöur með Egó.
Afleiöingar? Jú, lögin sem áöur
höfðu virst hundleiöinleg, þung og
fráhrindandi reyndust allt I einu
vera bara góö. Ég kann ekki aö
nefna nema sum þeirra en yrkis-
efnin voru af ýmsum toga: hvit-
flibbamenn á Kviabryggju,
Thatcher og Skinheads á Bret-
landi, diskópönkarar hér á landi,
innantómt borgaralif og svo
framvegis. Og einnegin: útmáluð
heimspeki, fyrir neðan, ofan og i
mitti, dauðinn. Þar sagöi Morri-
son lika til sin stundum. En Bubbi
var heldur ekkert aö fara i felur
meö áhrifin, hann flutti eitt lag
sem annað hvort hét eöa var til-
einkaö Jim Morrison.
Allt sem sagt i lukkunnar vel-
standi, flutningur geysilega
markviss, lögin kýld I gegn meö
stælum, söngur firna öruggur, lög
og textar bara góð. Enda voru
áhorfendur ánægöir. Þeir klöpp-
uöu hljómsveitina upp þó nokkr-
um sinnum og virtust alveg til i að
halda áfram.
Eins og kemur ef aö likum læt-
ur fram einhvers staöar annars
staðar hér á siðunni er innan
skamms væntanleg plata frá Egó.
Sú lofar bara góðu, ef marka má
tónleikana — einhverja þá bestu
sem Luigi hefur setið undir á sin-
um langa og litrika ferli sem
poppfréttaritari.
— Luigi.
Eigum fyrirliggjandi:
YAMAHA EC 540, 55 ha. YAMAHA SR 540,58 ha.
Kraftur — énding — öryggi
VÉIADEILD
SAMBANDSINS
Ármúla 3 Reykjavlk S. 38 900