Tíminn - 14.05.1982, Blaðsíða 10

Föstudagur 14. mal 1982
10 WíMvrn
heimilistíminn HHBHHHHMHHHBKMMHHHHi umsjón: B.St. og K.L.
Bjart framundan
■ Jón I. Bjarnason fararstjóri og Þorleifur Guömundsson meö bláu
kaffikönnuna. Þeir ætla aö fara aö hella upp á könnuna og nú á aö
„njóta” — þaökalla þeir þegar feröafólkiö tekur sér hvild og hressir
sig á nestinu. Myndir Emil Þór Sigurösson.
Draumur útilegumannsins.
Er laufið grær um landsins auðn
við leggjumst iit við Snjóöldu.
Þú hjúfrast blítt við hjarta mitt
í Hreysinu við Snjóöldu.
Er laufið deyr um landsins auðn
og lindinfrýs við Snjóöldu.
Þú hjúfrast blítt við hjarta mitt
í Hreysinu við Snjóöldu.
Er veturfer með veðurhljóð
og veðragný um Snjóöldu.
Þú hjúfrast blítt við hjarta mitt
í Hreysinu við Snjóöldu.
Er hylur Ijórann hélurós
og herðirfrost við Snjóöldu.
Þú hjúfrast blítt við hjarta mitt
í Hreysinu við Snjóöldu.
Er vorið fer um Vötnin blá
með villiblóm til Snjóöldu.
Þú hjúfrast blítt við hjarta mitt
í Hreysinu við Snjóöldu.
Jón I. Bjarnason.
■ Jón I. Bjarnason rit-
stjóri Verslunartíðinda er
fæddur í Alfadal á
Ingjaldssandi 8. júní 1921.
Hann er stoltur af
verstfirskum uppruna
sínum og telur Ingjalds-
sand fegurstu sveit Is-
lands. Jón segir að þar
byrji ræktunarsaga
þjóðarinnar, því að í
Landnámu segir frá því
að Grímur kögur, bóndi á
Brekku á Ingjaldssandi
veitti læknum ósóma á
eng sin.,Nú en þetta átti
ekki að vera spjall um
Ingjaldssand heldur frá-
sögn af einum degi í lífi
Jóns I. Bjarnasonar og
við ákveðum að hafa það
frásögn af útivistardegi
— gönguferð með Otivist,
nánar til tekið útivistar-
degi fjölskyldunnar sem
var s.l. sunnudag 9. maí.
Jón segir frá. Vinnustaöur
minn er i Vesturbænum, ekki
langtfrá sundlaug Vesturbæjar.
Ég fer þvi mjög oft I þá ágætu
sundlaug og eftir aö hafa drukk-
iö morgunkaffiö og lesið dag-
blööin þennan dag fékk ég mér
sundsprett I sundlaug Vestur-
bæjar. Svo hófst undirbúningur-
inn aö Útivistardegi fjölskyld-
unnar, en ég átti aö vera farar-
stjóri hóps sem átti aö leggja af
staö klukkan 13.00 frá B.S.t.
Ég varö aö fá lánuö og útbúa
nokkur vasaljós þvi hellna-
skoöun var m.a. á dagskrá.
Þess vegna kom ég viö — eftir
sundiö — I versluninni Raftorg
hjá Kjartani Stefánssyni og
hann lagfæröi fyrir mig vasa-
ljósin og ég keypti I þau raf-
hlööur.
Aö þessu búnu hélt ég heim.
Þá var næst aö hagræöa svolltiö
I pakkningu pylsunum, þvi (Jti-
vistardagur fjölskyldunnar átti
að enda á pylsuveislu og ég
haföi keypt ellefu klló af pylsum
hjá Þorvaldi I Sild og fisk. Þá
var næst aö taka til nægilega
mikiö af áætlun Otivistar. fyrir
áriö 1982 til þess aö gefa þátt-
takendum i ferðinni. Loks fór ég
út i sjoppu til Dóra rakara og
fékk skipt á þremur hundraö-
krónu seölum og tiukrónu seöl-
um til þess aö nota sem skipti-
mynt.
Þá var bara eftir aö semja viö
mina elskulegu konu um aö út-
búa fyrir mig nesti og þaö geröi
hún góöfúslega: — kaffi á brúsa
og smurt brauö. Ég dröslaöi
pylsunum og ööru hafurtaski út
i bilinn kvaddi svo meö kossi og
ók stystu leiö á B.S.l.
Þegar þangaö kom streymdi
fólk aö úr öllum áttum. Tvær
stórar Vestfjaröaleiöarrútur
fylltust og áberandi var hve
börnin voru mörg og glöö.
Stoppaö var viö kirkjugaröinn
i Hafnarfiröi og þar var fjöl-
mennur hópur tekinn enda var
nú stutt i Kaldársel en þangaö
átti aö aka.
Þorleifur Guömundsson haföi
fariö um morguninn meö hóp i
Vatnsskarö sem gekk svo
Undirhliöar og um Helgafell og i
Gjána og nú vildu fleiri fara á
Helgafell og var Guöjón Bjarna-
son foringi fyrir þeim, en viö hin
röltum beinustu leiö I Pólverja-
heili.
Viö nutum sólar nokkrum
sinnum á leiöinni, en gróörar-
skúrir læddust yfir landiö og
sólskin á milli, sem sagt skúra-
skin og sólstafir. Þegar aö hell-
inum kom var vasaljósum deilt
út, þvl almenn þátttaka var i
hellisskoöuninni. Þessi hellir er
um eitt hundraö metra langur
enda einnig kallaöur hundraö-
metrahellir. Hellisgólfiö er
slétt. Loftiö alsett dropasteinum
og hllöarnar fagurlega rákaöar
eftir rennsli hraunkvikunnar.
Börn jafnt sem fullorönir höföu
mjög gaman af aö ganga I gegn
um hellinn.
Þegar hér var komiö sögu var
mátulegt aö drekka kaffi og
njóta, þvl klukkan var þrjú. Þá
var næst aö ganga á Búrfell og
um Búrfellsgjá aö gömlu fjár-
réttinni — Gjáarrétt, — því þar
átti pylsuveislan aö vera. Af
Búrfelli sáum viö kappana sem
gengu á Helgafell bera viö him-
in en þeir fyrstu voru komnir til
okkar og sögöust hafa svindlaö
og ekki gengiö á fjalliö.
Gjáarrétt er skipulögö eins og
aörar fjárréttir, — almenningur
og dilkar allt I kring. Dilkarnir
eru tólf viö Gjáarrétt. Skammt
frá réttinni er svo vatnsbóliö i
djúpri gjá.
Mörg haganlega gerö þrep
eru niöur aö vatninu, sem er
svalt og eitthvert besta
drykkjarvatn sem völ er á.
Flestir fengu sér aö drekka.
Frá réttinni er svo grjótvegg-
ur aö geröi sem er fyrir framan
hellisgjögur en inn af hellinum
er hlaöiö fyrir, svo aö þar er gott
fjárhús sem notaö var m.a. þeg-
ar stekkjaö var. Þá voru lömbin
sett út I geröiö um gat á veggn-
um og látin vera þar yfir nótt en
mæöur þeirra mjólkaöar aö
morgni.
Nú hófst undirbúningurinn aö
pylsuveislunni. Kveikt var á
oliuprímus, sótt vatn og
pylsurnar hitaöar. Laukur,
tómatsósa, brauö og sinnep tek-
iö til. Börnin gengu fyrir og
stilltu sér upp I röö og allir fengu
pylsur. Sumir svindluöu sér i
rööina aftur og aftur þar til aö
allar pylsurnar voru búnar. Hér
var um eitt hundraö manns aö
ræöa og pylsurnar frá honum
Tolla I Sild og fisk smökkuöust
vel. Meöan pylsuátiö stóö yfir
hellti Þorleifur Guömundsson á
könnuna og þaö er sko engin
venjuleg kanna heldur sjálf bláa
kannan sem fræg er úr aug-
lýsingum, og hefur hún fyigt
Þorleifi i blíöu og strlöu I venju-
legan mannsaldur.
Nú greip Sighvatur gitarinn
og þaö var spilaö og sungiö og
fariö i leiki viö krakkana.
Fugladansinn var dansaöur
og siöan flogiö af staö heim.
Hafnfiröingarnir kvaddir viö
kirkjugaröinn og komiö til
B.S.t. kl. 19.30. Viö þökkuöum
hvort ööru skemmtilega sam-
veru meö orötak (Jtivistar á
vörum: Allt gott sem búiö er,
betra þaö sem eftir er — og
bjart framundan. Og sannar-
lega er bjart framundan i (Jti-
vist.
Heima um kvöldiö hvarflaöi
hugurinn til annarra feröa og
® Sighvatur lék á gitarinn og
var vinsælastur.
margra skemmtilegra atvika.
Osjálfrátt fór ég aö raula fyrir
munni mér frumort ljóö sem
allir tóku undir. Fugladansinn
varö til eftir ferö inn i Veiöivötn
aö Hreysinu viö Snjóöldufjall-
garöinn um vetur.
Dagur í lífi Jóns I. Bjarnasonar