Tíminn - 24.02.1983, Side 6

FÍMMTUDAGUR 24.FEBRÚAR 1983.
VERDIIR ELVB TEK-
INN í DÝRUNGATÖUI
■ í augum aðdáenda Elvis
Presley er hann ódauðlegur.
Músíkin, sem hann skildi eftir
sig, sér til þess. Á dánardegi
Elvis flykkjast þeir að gröf
hans þúsundum saman til að
votta honum virðingu sína, og
margir eru þeir, sem halda því
fram, að hann búi yfir óút-
skýrðum kröftum, þó að iátinn
sé. í þeirra hópi eru tvær ungar
stúlkur og prestur, sem hafa
beint þeim tilmxlum til páfa,
að Elvis Presley verði tekinn í
dýrlingatölu.
-Á okkur hefur gerst krafta-
verk, sem við getum engum
öðrum þakkað en Elvis, segja
tvíburasysturnar Judy og
Jenny Caroll. Þær eru 23 ára
■ John Lennon með syni sínum Sean, sem Yoko hugleiddi að
láta eyöa í móðurkviði
Yoko birtir
myndir
úr
fjölskyldu-
albúminu
■ Yoko Ono, ckkja Johns
Lennon, hefur nú leyft opin-
bera birtingu á ýmsum mynd-
um úr fjölskyldualbúminu.
Þær eru flestar af John og syni
þcirra, Sean. í kjölfarið á
myndbirtingunni lét Yoko það
uppskátt, að þcgar hún varð
og búa í Pleasantville. Þegar
þær voru 16 ára misstu þær
báðar sjón vegna sjúkdóms.
Enginn læknir gat ráðið þar
bót á. En svo fóru þær pfla-
grímsför að gröf rokkkóngsins,.
og þar gerðist það ómögulega.
Þær endurheimtu skyndilega
og án nokkurra skiljanlegra
skýringa sjónina!
Sóknarprestur þeirra systra
hefur skrifað greinargerð um
þennan atburð og sent í páfa-
garð með þeirri beiðni, að
Elvis verði tekinn í helgra
manna tölu. -I mínum augum
er Elvis heilagur maður, segir
presturinn.
POPPTONLESKAR
ALDARINNAR
■ Ef dæmið gengur upp,
má búast við að mcstu popp-
tónleikar aldarinnar fari fram
á Ullevi-leikvanginum í
Gautaborg 5.-7. ágúst nk.
Tónleikarnir verða haldnir
á vegum Sameinuðu þjóð-
anna og eiga að standa í þrjá
daga. Agóðinn á að renna til
bama í stríðsherjuðum
löndum og hefur
tónlistarhátíðinni verið gefið
nafn í samræmi við það, eða
„Friðarhátíð“.
Nú þegar hafa veriö nefnd
nöfn nokkurra frægustu
popptónlistarmanna heims í
sambandi við þessa hátíð.
Má þar nefna Paul McCart-
ney, Abba og Bob Dylan
sem dæmi.
ófrísk að Sean, hafi hún hug-
leitt að láta eyða l'óstrinu!
Skýringuna á þessum hug-
renningum kvað Yoko vera
þá, að þegar hún skildi við fyrri
mann sinn, hefði hún oröiö að
afsala sér umráðaréttinum yfir
barni þeirra hjóna. Þetta varð
henni slík lífsreynsla, að hún
hét að ganga aldrci framar í
gegnuin slíkt.
En þegar Yoko ræddi málið
við John, var hann ekki til
viötals um fóstureyðingu.
Hann lofaði að taka sinn þátt í
barnauppeldinu og það loforð
stóð hann svo sannarlega við.
Þar kom aftur á móti, að Yoko
tók fullan þátt í störfum manns
síns.
Líklcgt er, að Yoko, sem nú
er orðin 50 ára og komin í tygi
við ungverskan arkitekt, harmi
ekki nú, að John taldi henni
hughvarf á sínum tíma.
Raquel Welch
gerði góðverk
— fékk litlar þakkir fyrir
■ Raquel Welch, sem hér
áöur fyrr á árunum átti alla
velgengni sína í kvikmyndum
að þakka líkamsfegurð og vel
þroskuðum barmi, hefur að
undanförnu verið að gera það
gott sem alvöru leikkona á
sviði á Broadway. Þar tók hún
við hlutverki því, sem Laureen
Bacall hafði farið með áður í
leikritinu „Kona ársins“, og
hefur hlotið einróma lof fyrir
frammistöðu sína.
Nú um daginn vildi Raquel
sýna, að hún væri öll að
þroskast. Henni datt í hug að
bjóða fátækri 94 ára gamalli
konu, búsettri í New York,
Mae Cornell að nafni, að vera
sériegur gestur sinn á einni
sýningu. Að sýningu lokinni
bauð Raquel gömlu konunni
upp á svið og spurði hana í
áheyrn annarra leikhúsgesta,
hvernig henni hefði litist á.
Sú gamla var ekkert að skafa
utan af hlutunum, þó að hún
ætti Raquel skuld að gjalda. í
stað þess að heyra hana syngja
sýningunni og Raquel lof og
prís, heyrðist hátt og snjallt um
allt leikhús dómur hennar:
„Æ, þetta var ósköp þreyt-
andi“!
■ Raquel Welch vill láta
taka sig alvarlega sem leikkonu
■ Elvis Presley er enn mikill
áhrifamaður, þó að nokkur ár
séu liðin frá dauða hans. En að
hann gerði kraftaverk hafði
víst fáum dottið í hug!
■ Þorsteinn Hannesson og Guðmundur Emilsson.
Tímamynd: Árni.
Weills, verki sem næstum aldrei
heyrist, hvorki austan hafs né
vestan og hvergi er að finna í
plötukatalógum að hún hafi ver-
ið gefin út á plötu. Nei, það er
alveg okkar eigin framtak að
kynna Weill, það er engin hreyf-
ing nú fremur en endranær er-
lendis fyrir því að flytja verk
hans.“
Ef við snúum okkur að ís-
lensku hljómsveitinni aimennt
Fyrstu tónleikar sldara misseris
íslensku hljómsveitarinnar:
HELGAÐIR TÓNLIST
KURT WEILLS
■ „Stofnun íslensku hljóm-
sveitarinnar á sínum tíma var
eiginlega eins og að leggja upp í
fjallgöngu, þar sem enginn
þckkti leiðina almennilega, hvað
þá að þeir kynnu á útbúnaðinn.
Enda höfum við lent í hrakning-
um og margir verða sjálfsagt
mæddir og sárir þegar upp verð-
ur komið í vor. En við ætlum að
komast upp,“ sögðu þeir Guð-
mundur Emilsson stjórnandi ís-
lensku hljómsveitarinnar og dr.
Þorsteinn Hannesson einn
stjórnarmanna hennar í gær. Á
laugardaginn hefst seinna miss-
eri starfsársins með tónleikum
sem einvörðungu verða helgaðir
minningu þýska tónskáldsins
Kurts Weill. Verður m.a. frum-
flutt nýtt verk eftir Alta Heimi
Sveinsson sem nefnist „I minn-
ingu Kurt Weill“
Er það af einhverju sérstöku
tilefni sem þið veljið Kurt Weill?
„Ekki annað tilefni en það að
þetta er góð og skemmtileg
tónlist," svarar Þorsteinn, „og
hún er afar lítið flutt, bæði hér
og erlendis.
Almenningur þekkir Weill lík-
lega best af samstarfi hans við
leikritaskáldið Bertholt Brecht,
stóð hann kannske í skugga hans
sem lístamaður?
„Það má vera en Weill hefur
alltaf verið dáður af tónlistar-
mönnum sem sjálfstæður lista-
maður," segir Guðmundur. En
þeir voru fleiri sem þekktu hann
aðallega af leikhústónlistinni og
þegar hann kom fram með verk
eins og „Dauðinn í skóginum,"
þá áttu menn erfitt með að melta
þessa tónlist, fannst hún kald-
ranaleg og tormelt. Textinn er
eftir Brecht og fjallar um mis-
þyrmingu á manni einhvers stað-
ar í Missisippiskóginum í Banda-
ríkjunum. Þettaerafarsérkenni-
legur texti, þótt ég sé búinn að
marglesa hann þá finnst mér enn
sem hægt sé að skilja hann á
marga vegu.
Öll verkin á efnisskránni eru
frumflutt hér á landi nema svítan
við Túskildingsóperuna. Tón-
leikarnir enda 'á seinni sinfóníu