Tíminn - 31.03.1983, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 31. MARS 1983
A
faralds- . -
- ^ ^ar-
fæti
Umsjón Agnes Bragadóftir
■ Þcir Magnús og Ari Trausti lánuðu Tímanum nokkur sýnishom af myndefni sem
gæti komið í Fjallamennsku. Hér er sigið í Gígjökli, Eyjafjallajökli
HAIUMENNSKII
Kennslubók í fjalla-
mennsku og ferða-
mennsku, vænfanleg
á markadinn

■ Höfundar Fjallamennsku, þeir Magnús Guðmundsson og Ari Trausti Guðmunds-
son. (Tímamynd - Arni Sæberg)
■ Hér er klifrað á leiðinni 55 gráður
norður í Þverfelli, Esju. Undir klettin
um ofarlega sést í þann sem tryggir
neðri ísklifrarann.
■ Fjallamennska heitir bók sem kemur
út nú í aprílmánuði hjá Erni og Örlygi,
og er hún unnin af þeim Ara Trausta
Guðmundssyni og Magnúsi Guðmunds-
syni, en Hreinn Magnússon hefur tekið
velflestar myndirnar sem birtast í þessari
bók. Lmsjónarmaður þcssarar síðu
hafði fullan hug á að forvitnast um það
hvers konar bók hér væri á ferðinni og
fékk því höfundana tvo þá Ara Trausta
og Magnús til stutts spjalls.
Blm: Fjallamennska - hvað er það?
Magnús: „Fjallamennska er samheiti
um flestar tegundir útiveru og göngu-
ferða sem eiga sér stað í einhverju
fjalllcndi. Undir þetta falla gönguferðir,
skíðagönguferðir, venjulegar fjall-
göngur, jöklagöngur, fjallaklifur og
fleira. Við reynum að gcra þessu öllu
einhver skil."
Blm: - Er þetta mikil bók? Og hvert
er markmiðið með útgáfu svona bókar?
Ari Trausti: „Þetta er ekki stór bók,
hún verður um 130 síður, með miklu af
myndum, bæði í lit og svarthvítu ég held
að alls séu myndirnar 180.“
Nú, eins og nafnið ber með sér, þá er
þessi bók fyrst og frcmst leiðbeiningar í
sambandi við útbúnað, tækni, hættur og
auk þess er komið inn á leiðir og leiðaval,
þó það sé mun minna,"
Magnús: „Já, ætli það megi ekki segja
að þetta sé kennslubók í ferðamennsku
og fjallamennsku. Við komum inn á
hluti sem reynst geta hagnýtir, eins og
það hvernig sé best að vaða ár, hvar eigi
að leita að vaði. Nú er miklu meira farið
á fjöll á vcturna en áður var, og því er
einn kafli í bókinni sem fjallar um
snjóflóð, en auðvitað er það fyrst og
fremst það scm gildir þar, að þekkja
hætturnar."
Ari Trausti: „Þá förum við töluvert út
í útbúnað - ekki nein sérstök merki,
heldur hvað getur komið sér vel að hafa
meðferðis, hvað er gott við ákveðinn
útbúnað og hvað getur verið slæmt, en
menn hafa oft og einatt mikið með sér
af vitlausum útbúnaði og jafnvel hafa
slys orðið vegna slíkrar vitleysu."
„Jafnhæfir og nokkrir tugir
manna til að skrifa svona bók“
Blm: - Að hvaða leyti eruð þið svona
miklir sérfræðingar, að þig getið skrifað
bók um þessi málefni?
Magnús: „Ja, þetta er góð spurning.
við erum það í sjálfu sér kannski ekki,
ekki meiri sérfræðingar en margir aðrir
sem hefðu getað gert þetta. En við höfum
í gegnum tíðina ferðast þó nokkuð og
höfum báðir klifrað talsvert, og þegar
menn eru komnir eitthvað að ráði út í
klifur, þá fara menn að pæla miklu meira
í þessum hlutum, því klifur krefst svo
miklu meiri tækni en gönguferðir. í
bókinni verða tveir kaflar sem fjalla
eingöngu um klifur, og eru þeir stærstu
kaflar bókarinnar."
Ari Trausti: „Við höfum eins og
Magnús segir, talsverða reynslu á þessu
sviði og Magnús hefur verið í Flugbjörg-
unarsveitinni, báðir höfum við verið
talsvert við leiðsögn og auk þess erum
við félagar í íslenska Alpaklúbbnum,
þannig að allt í allt, þá erum við álíka
vel til þess fallnir að skrifa svona bók og
nokkrir tugir annarra manna. Það er
mikil þörf fyrir svona bók, á því leikur
ekki nokkur vafi.“
Blm: - Þið segið þörf - fenguð þið
hugmyndina að því að skrifa bókina eða
var leitað til ykkar?
Ari Trausti: „Já, við fengum hana,
það var ekki útgefandinn, en í vinnslu og
meðförum hefur upphaflega hugmyndin
tekið nokkrum breytingum."
Magnús: „Þörfin er óneitanlega fyrir
hendi, því ef allar þessar greinar sem við
vorum að tala um áðan eru taldar með -
skíðagangan, fjallgangan, klifrið, jökla-
göngur, gönguferðir á vegum ferðafélag-
anna og fleira, þá eru það fleiri þúsund
manns sem fást við þetta og í mörg ár
hefur ekki verið til bók, sem hefur verið
nútímaleg í þessu. Það hafa verið gefnir
út svona af og til hlutar úr bókum,
tímaritsgreinar eða smáhandbækur, en
ekki svona bók, þannig að það var alveg
kominn tími til að svona bók yrði að
veruleika.
Blm: - Eruð þið búnir að vinna lengi
að þessari bók?
Ari Trausti: „Það er komið rúmt ár
síðan við byrjuðum.“
Blm: - Eruð þið ekki bjartsýnir á
móttökur?
Báðir: „Við vonum hið besta.“
„ÍSLENDINGAR ERU
ALVEG SÉRSTAKIR"
— segja þeir Roberto Forster og Lorio Nurello,
hjá ferðamálaráði Lignano
■ Nú eru liðin um 10 ár frá því að
ferðaskrifstofan Útsýn hóf ferðir sínar
til Lignano á Ítalíu, og í því tilefni efndi
Útsýn til ítalskrar helgi um síðustu helgi
og fékk m.a. hingað til liðs við sig sjö
manna hóp ítalskra framámanna í ferð-
málum.
Umsjónarmaður þessarar síðu ræddi
lítillega við tvo þessara ítala, þá Roberto
Forster, framkvæmdastjóra ferðamála-
ráðs Lignano og Lorio Nurello,, for-
mann ferðamálaráðs Lignano, á fundi sem
Útsýn hélt fyrir helgina með ítölunum
og fréttamönum, og spurði þá fyrst
hvað það væri nú helst í þeirra augum
sem laðaði ferðamenn til Lignano Sabb-
iadoro - eða eins og hún hefur verið
nefnd á íslensku, Gullnu strandarinnar.
Forster: „Eins og þú kannski veist, þá
er Ítalía eitt mesta ferðamannaland í
heiminum, enda getum við boðið upp á
einstaka náttúrufegurð, gnægð lista,
sögulegan bakgrunn, líflegt þjóðlíf, stór-
kostlega tónlist og svo óendanlega margt
fleira. Lignano, hefur held ég að mér sé
óhætt að fullyrða, talsvert mikla sérstöðu
sem sumardvalarstaður, því frá náttúr-
unnar hendi er hún gædd miklum töfrum
og við höfum byggt hana þannig upp að
við höfum ávallt haft í huga að reyna að
uppfylla óskir ferðalangsins og reynum
að gera það á smekkvísan og nútímaleg-
an hátt.
Ströndin, sem er 8 kílómetrar á lengd
er hrein og falleg, gististaðirnir sem við
bjóðum upp á eru í tölu þeirra vönduð-
ustu og svo mætti lengi telja.
Nurello: „Það má kannski bæta því
við hérna, að Lignano er svo þægilega
staðsett, að það er ekki nokkurt mál að
fara í kynnisferðir t.d. til Feneyja,
Florenz og Rómar.
Þá hafa íslenskir dvalargestir í Lign-
ano einnig nofært sér ferðir sem Útsýn
hefur skipulagt fyrir þá og nefnist
„Þriggja landa sýn“ en þá er farið til
Austurríkis og Júgóslavíu."
- Er heimsókn ykkar hingað til lands
einungis tilkomin vegna þess að nú eru
liðin 10 ár frá því að Islendingar hófu
skipulagðar ferðir til Lignano, eða er
annar tilgangur vegna heimsóknar
ykkar?
Forster: „Fyrst og fremst erum við
hingað komnir til þess að sjá landið og
hitta forstöðumenn Útsýnar, sem við
höfum átt mjög gott samstarf við í 10 ár.
■ Lorio Nurelio og Roberto Foster segjast vera mjög hrifnir af íslendingum.
(Tímamynd Róbert)
Við viljum treysta þetta ágæta samstarf
um leið og við viljum sýna í verki, að við
kunnum að meta það hversu vinsælt það
er hjá íslendingum að sækja okkur heim.
Það má kannski segja, að við séum
hingað komnir til þess að fullvissa íslend-
inga um að við ætlum í engu að slá af
kröfunum sem við gerum til þeirra sem
taka á móti ykkur í Lignano, og munum
eftir sem áður reyna að tryggja að
íslendingar fari ánægðir heim frá.
okkur."
Nurello: „Þú mátt alveg koma því á
framfæri í blaðinu þínu, að í okkar
augum eru íslendingar hreint alveg sér-
stakir. Auðvitað koma til okkar í Lign-
ano ferðamenn frá svo til öllum heims-
hornum, en í okkar augum hafa íslend-
ingar alltaf sérstöðu, og ég hygg að þeim
sé tekið af enn meiri hlýju en öðrum.