Tíminn - 05.06.1983, Side 16

SUNNUDAGUR 5. JUNI1983
16
„Mörgum léttir að
Steingrímur varð
forsætisráðherra"
Það hefur greinilega mælst vel fyrir hja sjálfstæðis-
mðnnum sem og mörgum öðrum að embætti
forsætisráðherra kom í hlut Steingríms Hermanns-
sonar en ekki Geirs Hallgrímssonar. í þingflokki
Sjálfstæðísflökksins voru þó nokkrir þingmenn sem
töldu þaö fráleitt að forsætisráðherraembættið
kæmi ekki í þlut Sjálfstæðisflokksins. Þar í hópi
voru þeir Matthías Bjarnason, Árni .Johnscn,
Þorsteinn Pálsson og fleiri. Geir gerði eins og
kunnugt er tillögu um það inn í þingflokk Sjálf-
stæðisflokksins, að forsætisráðherraembættið kæmi
í hlut Sjálfstæðisflokksins og var þá væntanlega meö
sjálfan sig í huga, scm forsætisráðherraefni, þó ekki
kæmi það fram í tillögunni. Þessa tillögu'felldi
þingllokkurinn eins og kunnugt er, vildi frekar fá
fleiri ráðuneyti, og að Framsóknarflokkurinn fcngi
forsætisráðherraembættið. Þingmaður Framsókn-
arflokksins sagöi í þessu sambandi: „Ég tel þaö
næsta öruggt, að það að þingflokkurinn felldi þessa
tillögu, sýni að þingllokkurinn telur sig ekki eiga
þann foringja í Gcir, sem hann gjarnan vildi vera.
Þingllokkurinn var þarna að undirbúa jarðveginn
fyrir landsfund Sjálfstæðisflokksins sem verður
haldinn í haust, og láta Geir vita að hann yrði ekki
endurkjörinn sent formaöur flokksins. 'Hafa ntenn
í þingflokknum eflaust scð að það gæti reynst þeim
erfitt að fclla sjálfan forsætisráðherrann, en þaö
skipti Itins vegar cngu máli mcð utanríkisráðherra,
sem er Itvort eð er hálfgcrt kveðjuemhætti."
Ungur sjálfstæðismaður sagði: „Það var mörgum
ákveðinn lcttir að Steingrímur varð forsætisráð-
herra, því þar með er áframhaldið að mörgu leyti
auðveldara. Ég tel að þessi niðurstaöa hafi undir-
búiö jarðvcginn fyrir það sein koma skal."
Einn þingmaður Sjálfstæöisflokksins úr rööum
hinna yngri sagði: „Geir þekkir sitt hcimafólk mæta
vel, og því kom það honum ekki á óvart að tillaga
hans um aö hann yröi forsætisráðherra skyldi fclld.
Ég held að það hafi ekki verið Itonum fast í hendi
að verða forsætisráðherra, þó Itann 'hafi sjálfsagt
talið þaö betri kostinn."
- Því er spáð að sumir yngri þingmanna Sjálf-
stæðisflokksins ntuni eiga heldur erfitt uppdráttar á
næstunni, einkum þeir sem Itvað harðast stóðu gegn
samstarfinu við Framsóknarflokkinn. Er staða vara-
formannsins Friðriks Sóphussonar talin veikari
nú en oft áöur, einkum innan þingflokksins, þar
sem hann er litinn hálfgerðu hornauga. Ellert B.
Schram er einnig sagður munu eiga í erfiðleikum á
næstunni. þar sem hann lagði nú í valdabaráttu við
Ólaf G. Einarsson um formennskuna í þingflokknum
og tapaði henni. Þá spá menn því að Gunnar
G. Schram geri ekki miklar rósir á næstunni. Hann
verði að bíöa síns vitjunartíma. Hann hafi í raun
þrennt á ntóti sér: Hann hafi unniö kosningasigur,
sem honum hafi ekki vcrið fyrirgcfinn og þcir
Matthías Á. og Ólafur G. ciga að hugsa honum
þcgjandi þörfina; Itann sé vinur dr. Gunnars
Thoroddsen, sem sé allt að því ófyrirgefanleg synd
og í þriðja lagi hafi hann þetta ófyrirgcfanlcga
forsætisráðherraútlit. sem sé ekki við hæfi. nema
hjá útvöldum. eða eins og einn alþingismaðurinn
orðaði það og hló við: „He has the prime ministerial
look!"
Landsfundur —
formannsslagur
Allir viðmælcndur Tímans voru á einu máli um
að Geir Hallgrímsson. formaður flokksins yrði ekki
í framboði til formanns á Landsfundi Sjálfstæðis-
flokksins n.k. haust. 'Voru flcstir cinnig þeirrar
skoðunar að Geir muni draga sig í hlc á kjörtímabil-
inu sem utanríkisráöherra. og hætta þar með
afskiptum af stjórnmálum.
Viðmælendur Tímans voru hins vegar ólíkra
skoðana, þegar þaö kom til umræðu hver yrði
eftirmaöur Geirs Hallgrímssonar, og voru ,þá
nrargir tilnefndir. Heyrðust nöfn eins og Friðrik
Sóphusson, Þorsteinn Pálsson. Ellert B. Schranr.
Matthías Bjarnason, Matthías Á, Mathieseit.
Davið Odd: m og Ragnhildur Helgadóttir. Skiptust
menn þó í tvær meginfylkingar. Annars \egar þá að
Friðrik Sóphusson og Þorsteinn Pálsson yrðu næsti
formaður og varaformaður flokksins. og hins vegar
þá að Davíð Oddsson væri tvímælalaust framtíðarfor-
mannsefni íiokkseigendafélagsins. en hann þyrfti
aó sýna og sanria dug sinn í embætti borgarstjora
áður en harin gæti tekið við formennskunni. og þvi
þyrfti að fá einhvem af eldri mönnunum til þess að
brúa bilið, þar til hann gæti tekið við. Áreiðanlegar
heimildir Tímans henna, að Matthías Bjamason sé
því mjög frábitinn að taka að sér formennskuna og
má hann því teljast ólíklegur, en nafni hans Á Mathie-
sen er hinsvegar sagður reiðubúinn.
Alþýðuflokksþingmaður sagði um þetta mál:
„Geir fcr út á næsta Landsfundi. Davíð Oddsson er
formannsefni flokkscigendatélags Geirsliða. en þeir
hinir sömu vilja fá einhvern til þess að brúa biliö,
þar til Davíð getur tekið við, en þaö verður í fyrsta
lagi cftir þrjú ár, að loknum nýjum borgarstjórnar-
kosningum. þegar hann er búinn að tryggja Sjálf-
stæðisflokknum áframhaldandi meirihluta í borgar-
stjórn."
Gunnarsliði sagði aðspurður um formannsefni:
„Ég veit ekkert hver verður næsti formaður. Það
hefur ekki verið mikið rætt ennþá. Hins vegar tel
ég að það sé síður en svo sjálfgeGð að til formennsk-
unnar veljist einhver þeirra sem nú verma ráðherra-
stólana."
Forystumaður úr röðum ungra Sjálfstæðismanna
sagði eftirfarandi: „Það ergengið út frá því sem vísu
að Geir muni draga sig í hlé sem formaður flokksins
á næsta Landsfundi. Það er meira segja oft sagt að
hann muni hætta í ráðherraembættinu á kjörtíma-
bilinu, enda er oft litið á utanríkisráðherraembætt-
ið sem einskonar kveðjustarf í stjórnmálunum.
Margir þeir sem hugsað hafa Geir þegjandi þörfina
undanfarin ár, hafa hægt á sér og afstaða margra til
Geirs hefur breyst, til Itins betra. Ég tel að það sé
vegna þess að þeir menn sem hvað hatrammastir
hafa veriö gcgn honunt. eru að komast að þeirri
niðurstöðu að Geir muni fá jákvæðan dóm í
stjórnmálasögunni, auk þess sent æ fleiri sjá að Geir
er heiðviröur maður og greindur. Ég held því áð
það sc að skapast sá jákvæði jarðvegur sem þarf, til
þess að Geir geti sáttur drcgið sig í hlé frá
stjórnmálunum."
Hvort andstæðingar Geirs eru á sama máli og
ungi sjálfstæðismaðurinn hér að ofan, skal látið
ósagt um hér, cn vitnað næst í orð annárs ungs
sjálfstæðismanns, scm tjáði sig um formannsefni
flokksins: „Friðrik getur vart sóst eftir formennsk-
unni. í þeirri erfiðu og einangruðu stöðu sem ltann
cr í. í þingflokknum. Slíkt yrði fljótlega pólitískur
dauðadómur yfir lionum - hann nær ekki sínum
málum fram í þingflokknum og'sem fallinn formanns-
kandídat, myndi hann enn frekar einangrast."
„Spurning hvort Davíð
kærir sig um
formennskuna“
Davíð Oddson var eins og áður er getið, títt
oröaður við formanninn, en einn ungur sjálfstæðis-
imaður sagði m.a. er slíkt kom til umræðu: „Það er
spurning hvort Davíð hefur áhuga á að hlaupa frá
mjög spennandi verkefnunt í borgarstjórn, sent
hann er rétt byrjaður á. til þess að fara að bjarga
málum eldri manna í llokknunt, sem í fáu hafa sýnt
að þeir væru reiðubúnir til þess að skilja það að ný
kynslóð og ný viðhorf eru tekin við í þjóðfélaginu.
Síðar verður Davíð cflaust reiðubúinn, en á næsta
Landsfundi þarf að kjósa mann f formennskuná.
sem gctur brúað biliö, þar til Davíð vill taka við, og
því þarf þaö að vcra cinhver úr röðum þeirra eldri,
sem væri auðvelt að láta hætta þegar þar að kcmur.
Mér detta í hug nöfn eins.og Matthías Bjarnason,
eða Ragnhildur Helgadóttir. og heyrist mcr reyndar
að margir telji hana vænlegan millibilskost.
Éinn af eldri þingmönnum Sjálfstæðisflokksins
sagði; „Ég tel Friðrik Sóphusson mjög hæfan og
frambærilcgan mann og held að hann standi nokkuð
vel aö vígi að ná kjöri sem formaður. Þá tel ég að
Þorsteinn Pálsson sé maður scm eining gæti.orðið
unt. t.d. í varaformanns sætið, cf Friörik yrði
formaður. Annars tel ég báða þess menn koma til
greina í formannssætið og hygg að það geti náðst
brciðari samstaða í flökknum um annan þeirra eða
báða, heldur en t.d. um einhvern af okkur eldri
mönnunum."
Albertsmaður sagði: „Ég tel Friðrik koma sterk-
lega til greina í formennskuna. Hann er góður og
hæfur maður,- fer ekki með offorsi og er samninga-
lipur og umburðarlyndur. Meö góða revnslu að
baki sent varaformaður flokksins, hefur hann góða
möguleika á því að ná kjöri. og hann hefur margt
það til aö bcra, sem kæmi sér vel fyrir flokkinn að
sjá í formanni sínum. Nú. að Friðrik undanskildum.
þá hallast ég helst aö nöfnum eins og Þorstcinn
Pálsson og Davíð Gddsson. Þetta eru báöir eldklár-
ir. duglegir og færir menn. Við erum sem sagt ekki
á neinum hrakholum með formannsefni - a.f þeim
er nóg í flokknum, þannig að flokkurinn þarf ekki
að óttast formannsleysi á næstunni."
Einn yngri þingmanna Sjálfstæðisflokksiris sa.göi
uni formannskjörið á næsta Landsfundi: „Það er
crfitt aö átta sig á því hver verður næsti formaður
flokksins. Ég tel að ráðherrar tlokksins og vara-
formaðurinn hafi nokkurt forskot. þó svo að vara-
formaöurinn sé eitthvað veikari nú en hann hefur
verið. Friðrik mun hugsanlega sækjast eftir því að
verða kjörinn formaður flokksins. en þá einungis aö
hann viti af sterkum og breiöunt stuðningi -
jafnframt því sem hann mun þá væntanlega revna
að fá eínhvern yngri þingmannanna, Þorstcin
Pálsson líklegast, til þcss að t’ara fram nteö sér og
keppa að varaformannskjörinu."
Það má því teljast næsta öruggt að næsti formaðúr
flokksins verður annað tveggja: Formaður úr röðum
eldri þingmanna til þess að brúa ákveðið tíntabil.
þar til Davíð Oddsson er reíðubúinn að taka viö
formennskunni, eða að einhverjir yngri þingmann-
anna nú. Friðrik Sóphusson og Þorstcinn Pálsson
líklegast, Ellert B. Schram er einnig nefndur, taki
við forystunni. og þá ekki til Jtess að brúa neitt
ákveðið tímabil, heldur til frambúðar. Eru margir
þeirrar skoðunar að ef svo verður. þá sé Friðrik ekki
nógu mikill „leader" til þess að leiða þennan stærsta
stjórnmálaflokk þjóðarinnar, þannig að Itann verði
þá að líkindum varaformaður flokksins áfram, en
Þorsteinn Pálsson formaður. Eru þessir tveir taldir
geta starfað vel saman, en það er nú reyndar einnig
sagt um þá Þorstein og Davíð.
Þrátt fyrir ráðherralista Sjálfstæðisflokksins í
ríkisstjórninni núna, þá ganga menn út frá því, að
hann sé ekki fyrirboði þess sem koma skal á
Landsfundinum næsta, er nýr formaður verður
kosinn. heldur verði ákvcðið að yngja upp í
flokksstarfinu. og reyna að finna eitt sterkt andlit.
seín hvað breiðust fvlking sjálfstæðismanna gæti
sameinast um sem formann, en auðvitað veröiir
ekkert ljóst í þeim efnum fyrr en á Landsfundinum
sjálfum. Mætti þó segja blaðamanni að frant til þess
tíma, (Landsfundur veröur í október cða nóvem-
ber) ætti eftir að halda marga leynifundi, þar sem
hrossakaup mikil um vegtyllur og hverskonar tyllur
eiga eftir að fara fram.
Sjálfstæðisflokkurinn
- sterkasta stjórn-
malaaflið?
Andstæðingar Sjálfstæðisflokksins hafa einatt
núið flokksmönnum því um nasir, að það sem helst
stæöi flokknum, og þá einkum þingflokknum fyrir
þrifum. væri að ráðherracfni þingflokksins væru
jafnmörg og þingmennirnir. Ekki dró úr slíkri
stríðni, nú cftir að Geir Hallgrímsson, formaður
flokksins féll af þingi. því þá sögðu gárungarnir og
glottu við tönn: „Það eru 24 ráðherraefni í
Sjálfstæðisflokknum."
Þingmaður Sjálfstæðisflokksins hefur sjálfur lýst
flokknum á þá vegu að í rauninni væri flokkurinn
ekki stjórnmálaflokkur í eiginlegri merkingu heldur
„bandalag einstaklinga". Hvað um það - þessi
flokkur, bandalag eða hvaða nafni sem á að nefna
Sjálfstæðisflokkinn, hefur innan sinna vébanda
langflesta einstaklinga allra stjórnmálasamtaka hér
á landi, og ætti samkvæmt því að vera sterkasta
stjórnmálaaflið í landinu. Hverjar skyldu skoðanir
viðmælenda Tímans vera á því?
Framámaður úr stuðningsmannaliði Gunnars:
„Það verður að koma í Ijós hvort þessi flokkur er
sterkasta stjórnmálaaflið - hann hefur ekki verið
það að undanförnu. Ef það á að halda áfram. t.d. í
þingflokknum að halda frá kjötkötlunum mönnum
þeim sent ekki eru í náðinni hjá valdaöflunum í
flokknum, þá endar slíkt að sjálfsögðu ekki með
neinum friði, og veikir flokkinn sem stjórnmálalegt
afl. En ef menn sjá Itins vegar að sér, og þiðnar
klakinn í vitum þeirra, þá getur allt horft til betri
vegar."
Þingmaður Alþýðuflokksins sagði: „Sterkasta
stjórnmálaaflið í íslenskum stjórnmálum í dag, eru
framsóknarmenn beggja flokka. Það er bersýnilegt
að þéttbýlisþingmcnn Sjálfstæðisflokksins og yngri
þingmenn hans biðu ósigur. Sjónarmið þeirra biðu
ósigur, og því er ekki rétt að tala um að þessi klofni
flokkursésterkastastjórnmálaaflið í landinu í dag.“
Einn af yngri þingntönnum Sjálfstæðisflokksins
sagði: „Ja, alla vega stærsta aflið. Ég reikna með að
Framsóknarflokkurinn og Alþýðubandalagið séu
báðir miklu agaðri stjörnmálaflókkar. Ef horft er á
okkar flokk, þá hyggégaðagaleysið, eðastjómleys-
iö. eins og það heitir. horft frá almennum félags-
manni, sé talsvert vandamál. Auðvitað líður flokk-
urinn einnig önn fyrir klofninginn sem varð við
, myndun síðustu ríkisstjórnar. og það verður ugg-
laust vandasamt verk fyrir þá flokksforystu sem
tekur að líkindum við á næsta Landsfundi. að halda
þessu saman svo vel fari.
I Ijósi þessa, er það kannski ekki svo vitlaust að
láta eldri þingmennina eina um ráðherrastólana að
þessu sinni. þannig að hinir yngri geti nú á
næstunni undirbúiö sig til þess að koma inn með
nýja flokksforystu og nv ráöherraefni til næstu
kosninga og næstu stjórnar."
Ungur sjálfstæðismaður: „Ég held nú að Alþýðu-
baltdalagið sé sterkasti flokkurinn. og hef reyndar
oft óskaö þess að Alþýðubandalagsmenn Itefðu
aðrar skoþanir en þeir hafa. SjálfstæðisfTokkurinn
er þó alls ekki mörg flokksbrot. eins og iöulega er
haldiðfram. því flókksfélagárnir erúallirmeð sömu
meginskoöariir. Stðan greinir þá á unt aðferðir.
markmið o.fl. í einstökum málum. Þannig að þetta
er líklega frekar spurning um manngerðir en
nokkuð annað. Þér að segja, þá held ég að
aðalskiptingin hjá sjálfstæðismönnum séþessi: Þeir
eru annaðhvort fyrirgreiðslupólitíkusar eða hug-
sjónamenn."
Aibertsmaður sagði: „Ég er bjartsýnn á að fullar
sættir séu aþ takast í flokknum. Mér t'innst aö
■Borgarnesfuridurinn hafi markað tfmamót, þvt
síða'tt hann var haldinn hefur verið jákvæðara og
betra að starfa í flokknum.
Þetta með fylkingar í flokknum. einkum og sér í
lagi, þettá með nýjar fylkingar, ungir á móti
gömlum, dreifbýli á móti þéttbýli. þetta er tóm
vitleysa. Það er verið að búa til vandamál. Það er
auðvitað svo í öllum flokkum. að menn eru með og
ittóti samstarfi við ákveðna flokka, en flokkar
klofna ckki í fvikingar. þött meirihluti ákveöi að
ganga til santstarfs við éinn aðila. Ég tel að
Sjálfstæðisflokkurinn hafi aldrei verið sterkari en í
dag."
Einn eldri þingmanna Sjálfstæðisflokksins:
„Flokkurinn er mjög sterkur í dag - örugglega
sterkasta stjórnmálaaflið. Það verður friður og
eining í þingflokknum þetta kjörtímabil, því ungu
mennirnir sem eru eitthvað óánægðir með þetta
stjórnarmynstur. eru það „loyal" að þeir munu
styðja ríkisstjórnina með ráðum og dáð."
Þingmaður Framsóknarflokksins sagði: „Sjálf-
stæðisflokkurinn líður fyrir þann klofningsem verið
hefur í honum. Hvort það að ungu mennirnir voru
virtir að vettugi við myndun þessarar ríkisstjórnar,
á eftir að veikja flokkinn enn. þori égekki að dæma
um, en hallast þó heldur að því. Þá mún það há
flokknum þessi togstreitta sem myndast hefur á rnilli
kjördæma, og þar á ég að sjálfsögðu við þéttbýlis-
þingmenn og dreifbýlisþingmenn, en að mínu mati
hefur sú spenna farið vaxandi. Hún varð verulega
áberandi þcgar kjördæmamálið var hvað heitast,
magnaðist enn þegar átök voru um hvort ganga ætti
til stjórnarsamstarfs við okkur eða ekki, og nú mun
tíminn einn leiða í ljós, hvort um heilt á eftir að
gróa með þessum stríðandi öflum. Ef svo verður
ekki, þá er mín skoðun sú að ckki sé hægt að telja
Sjálfstæðisflokkinn sterkasta stjórnmálaaflið á ís-
landi, þó enginn véfengi að flokkurinn er stærsta
aflið."
/ hnotskurn
Svo mörg voru þau orð... Þá er líklega vænlegast
að reyna að draga einhverjar ályktanir af ofan-
greindu:
Ágreiningur sá sem átti sér stað í þingflokki
Sjálfstæðisflokksins stóð einkum um það hvort
Framsóknarflokkurinn væri æskilegur samstarfsað-
ili eða ekki. Ekki liggur Ijóst fyrir samkvæmt
framangreindu, hvort sá ágreiningur á eftir að verða
flokknum jafndýrkeyptur og til að mynda ágreining-
urinn sem leiddi til klofnings flokksins fyrir liðlega
þremur árunt. en þó telja flestir að það sé ólíklegt.
Ungu mennirnir í þingflokknum munu þó vænt-
anlega ekki sitja hljóðir þann tíma sem þessi
ríkisstjórn situr, heldur undirbúa yfirtöku á sem
flestum sviðum í flokknum.
Öruggt ntá telja að Geir Hallgrímsson, formaður
Sjálfstæðisflokksins verði ekki í framboði til for-
mannskjörs á næsta Landsfundi, og jafnframt eru
taldar miklar líkur á því að Geir segir af sér embætti
utanríkisráðherra á þessu kjörtímabili, og rými þar
með einn ráðherrastól, fyrir einunt þeirra sem telja
má til yngri þingmanna Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík - Birgir ísleifur Gunnarsson er helst
orðaður við slíka arfieifð.
Albertsmenn segja að Albert hafi ekki látið af
guðföðurhlutverki sínu sent guðfaðir síðustu ríkis-
stjórnar í því sjónarmiði að tryggja sér ráðherrastól
í núverandi ríkisstjórn, en allir aðrir viðmælendur
Tímans hafa fullyrt að Albert hafi séð það út í vetur,
að hann fengi aldrei ráðherrastól í þessari ríkis-
stjórn. nema hann tryggði sér fylgi Geirs og hans
fylgisveina.
Ef marka má orð eins úr dr. GunnarsThoroddsen
liðinu. þá eru Gunnars/Geirsfylkingar síður en svo
úr sögunni, þó að dr. Gunnar Thoroddsen hafi
dregið sig í hlé. því það var haft eftir einum úr'
Gunnarsliðinu að ef valdaklíkur flokksins ætluðu
að halda áfram að halda Gunnarsntönnum Trá
kjötkötlunum, þá væri friður síðúr en svo
frantundan.
Sverrir Hermannsson. iðnaðarráðherra hefur
augsýnilega-svikið út ráðherrastól sinn með því að
gera kosningabandalag við þrjár ólíkar fylkingar í
þingflokki Sjálfstæðisflokksins, og virðist sem hann
hafi aflað sér ntikilla óvinsælda með tiltækinu, enda
er hann nefndur Júdas Sjálfstæðisflokksins.
Líklegast er talið að Friðrik Sóphusson verði
kjörinn næsti formaður Sjálfstæðisflokksins, en þó
þykir Þorsteinn Pálsson allt eins líklegur. þar sem
hann er talinn vera meiri skörungur en Friðrik.
Líklegasta forntannsefni Sjálfstæðisflokksins er þó
talinn vera Davíð Oddsson. borgarstjóri, cn hann
tckur næsfa víst ekki við formennskunni í haust. þar
sem ltann mun vilja endurvinna borgina til handa
Sjálfstæðisflokknum. og sýna um leið fram á sinn
eigin dugnað næstu þrjú árin. eða út þetta kjörtíma-
bil. Verói það ofan á. að bíða eftir Davíö, þá inun
einhver þingmaður úr röðum eldri þingmanna
Geirsliðsins, verða fenginn til að brúa bilið.
Sjálfstæðismenn telja að það hafi verið mun
aúðveldara fyrir Framsóknarflokkinn en Sjálf-
stæðisflþkkinn að tefla fram nýjum andlitum í
ráðherrastólana, þar sein það hafi verið pólitísk
staðrevnd aö Framsóknarflokkurinn hafi þurft að
losa sig við menntamálaráðherra síðustu ríkisstjórn-
ar. ungu mennirnir hafi hafnað Ólafi Jóhánnessyni
og Halldór Ásgrímsson hafi skákað Tómasi Árna-
syni i prófkjöri. - en Sjálfstæðismennirnir sem sátu
í ríkisstjórn Geirs Hallgrimssonar 1974 til 1978 hafi
allir sóst eftir því aö fá ráðherrastól á nýjan leik.
Þær raddir sem telja Sjálfstæðisflokkinn sterkasta
■ stjórnmálaaflið í landinu í dag, hevra fremur
undantekningum til, hvort sem leitað er til sjálf-
stæðismanna eða fulltrúa annarra flokka. Allir eru
sammála um að flökkurinn sé stærsta aflið, en
sjálfstæðismenn segja sjálfir að agaieysi, forystu-
leysi. klofningur og fleira standi flokknum fyrir
þrifum og geri það að verkum að hann sé ekki það
'sterka afl sent hann annars gæti verið.
Það er því að öllum líkindum óhætt að álykta sem
svo, að Sjálfstæðisflokkurinn muni, a.m.k. framan
af þessu stjórnarsamstarfi, eða þar til næsti Lands-
fundur hefur ákvarðað forystu flokksins, verða jafn
óþekkt og óútreiknanleg stærð í íslenskunt stjórn-
málum og hann hefur verið undanfarin þrjú ár.
- AB