Tíminn - 31.10.1987, Blaðsíða 18

18 Tíminn
Laugardagur 31. október 1987
Opið bréf til
formanns BSRB
Kæri Kristján
Eftir að hafa lesið grein þína um
lífeyrismál í Morgunblaðinu föstu-
daginn 23. október síðastliðinn,
finnst mér það vera skylda mín að
rita þér bréfkorn og kynna þér
skoðanir mínar í þessu máli.
Þú margendurtekur í grein þinni,
að lífeyrisréttindi opinberra starfs-
manna séu tryggð með hinu nýja
frumvarpi og bráðabirgðaákvæði
sem með því fylgir. Betur að svo
væri. En sífelld endurtekning rangra
fullyrðinga gerir þær ekki réttar.
Þú tiltekur í grein þinni þrjú
meginatriði sem þú telur að bráða-
birgðaákvæðið tryggi;
(1) að lífeyrir verði áfram miðaður
við laun eftirmanns eða bestu 10 ár
í starfi (óbein verðtrygging),
(2) að 95 ára reglan gildi áfram og
(3) að tekið verði tillit til allra þátta
lífeyrisréttinda opinberra starfs-
manna við ákvörðun iðgjalda.
Þú hnykkir síðan á ofangreindum
atriðum og fullyrðir;
„menn greiða hér eftir sem hingað
til iðgjöld í 32 ár, nema þeir sem
vilja vinna sér rétt til 95 ára reglu svo
þeir geti hætt 60 ára. Menn geta
áfram ákveðið að hætta störfum 65
ára á óskertum lífeyri eða að vera í
starfi til 70 ára aldurs og bæta við sig
réttindum eins og nú er heimilt".
Kæri Kristján, lestu
bráðabirgðaákvæðið aftur. Það sem
ég vitna til hér að ofan úr grein
þinni, stendur alls ekki í bráða-
birgðaákvæðinu. Þar er hvergi sagt
að öll ofangreind réttindi verði við
lýði áfram, heldur er þar mjög skýrt
tekið fram að þessi réttindi sem þú
tiltekur, ásamt ýmsum öðrum atrið-
um, skuli meta til viðbótariðgjalds
sem vinnuveitandi skuli greiða eftir
gildistöku laganna. Ég sé ekki staf-
krók í ákvæðinu um að réttindin
skuli vera óbreytt frá því sem nú er.
Aftur á móti tilgreinir
bráðabirgðaákvæðið að áunnin rétt-
indi skuli ekki raskast heldur haldast
óbreytt. Ef slík röskun ætti sér stað
væri það vitaskuld stjómarskrárbrot
og slíkt gerir auðvitað enginn. En
lífeyrisréttindi ríkisstarfsmanna í
framtíðinni eru aftur á móti undir
því komin að okkur takist að semja
við ríkisvaldið um eðlilegt mat á
núverandi réttindum til hækkunar
iðgjaldsgreiðslna. Ef ekki semst, þá
skal, skv. bráðabirgðaákvæðinu
setja niður gerðardóm sem skal
meta réttindin eins og þau eru nú, til
iðgjalda og þú veist eins vel og ég,
að slíkum gerðardómi er ekki treyst-
andi frekar en kjaradómi, sem aftur
og aftur dæmdi BSRB og BHMR
lúsarlaun þrátt fyrir rækileg gögn
sem lögð voru fram í dómnum.
Á sínum tíma var vafalaust gert
samkomulag við ríkisvaldið, um að
starfsmenn þess fengju lægri laun en
greidd væru á hinum almenna mark-
aði, gegn því að fá betri lífeyri að
lokinni starfsævi og betra atvinnu-
öryggi en gengur og gerist. Þessi
stefna kostaði ríkisvaldið lítið sem
ekkert í upphafi, en nú þegar lífeyr-
isþegum hefur fjölgað og menn sjá
fram á að þeim muni enn hlutfalls-
lega fjölga, þá á að fjarlægja réttind-
in. Til hvers hafa ríkisstarfsmenn þá
sætt sig við lúsarlaun í áratugi?
Ég vil einnig benda þér á, að
jafnvel þó gerðardómur eða samn-
ingur hætti iðgjöld vinnuveitenda,
þá samrýmast núverandi lífeyrisrétt-
indi ríkisstarfsmanna, samt sem áður
ekki nýju lögunum. Ef svo skyldi
fara að mat þetta yrði að öllu leyti
réttlátt, verða afleiðingar frum-
varpsins samt sem áður eftirfarandi:
1. Ríkisstarfsmenn halda ekki ríkis-
ábyrgð á lífeyri.
2. Ríkisstarfsmenn fá ekki verð-
tryggðan lífeyri, eða jafngildi hans
nema ávöxtun lífeyrissjóðsins leyfi
það.
3. Ríkisstarfsmenn fá ekki lífeyri
miðað við laun eftirmanns.
4. Ríkisstarfsmenn geta ekki hafið
lífeyristöku samkvæmt núgildandi
95 ára reglu.
5. Ríkisstarfsmenn þurfa að greiða
iðgjald lengur en í 32 ár, eins og
reglan er nú.
Hvaða réttlæti er það að ríkis-
starfsmönnum skuli nú þröngvað til
þess að semja aftur um lífeyrisrétt-
indi sem þeir hafa verið í áratugi að
vinna að. Ert þú tilbúinn að taka þá
áhættu sem þessu fylgir?
Hversvegna gátu fulltrúar í 17
manna nefndinni ekki fellt sig við
upprunalegu tillöguna okkar, sem
var að lögin giltu ekki um lögbundna
lífeyrissjóði svo sem lífeyrissjóð
starfsmanna ríkisins? Af hverju var
það ekki í lagi ef bráðabirgðaákvæð-
ið gerir sama gagn? Þetta fæ ég ekki
skilið á annan veg en þann, að
bráðabirgðaákvæðið geri ekki sama
gagn, og að fulltrúar í 17 manna
nefndinni viti það mæta vel.
Þú endar grein þína á umræðu um
þörfina á almennum umbótum í
lífeyrismálum. Þar erum við sam-
mála. Þörfin á úrbótum í þessum
efnum hefur aldrei verið meiri en
nú, en úrbætur verða að standa
undir nafni. Frumvarp það sem nú
liggur fyrir er afrakstur 11 ára vinnu
fjölda manna, en þrátt fyrir það þá
hafa þeir aðeins skilað litlum hluta
af því verkefni sem fjármálaráðherra
fékk þeim í hendur í júlí 1976.
Þeir hafa ekki búið til samfellt
lífeyriskerfi allra landsmanna og
jafnframt hafa þeir ekki með frum-
varpinu nálgast það að öllum lífeyr-
isþegum verði tryggður viðunandi
heildarlífeyrir sem fylgi þróun kaup-
gjalds. Þeir hafa heldur fjarlægst
þetta. Ef frumvarpið verður
samþykkt, hafa þeir að vísu nálgast
það markmið að auka jöfnuð meðal
landsmanna, en þá með því að rýra
réttindi ríkisstarfsmanna og færa þá
niður á við, í átt til hinna. Þannig
verða allir illa settir. Þetta má líklega
kalla jöfnun lífeyrisréttinda.
Að lokum. Það er ljóst að allir
ríkisstarfsmenn meta núverandi lff-
eyrisréttindi mikils. Þessvegna má
ekki á nokkurn hátt tefla þessum
réttindum í tvísýnu. Það er mat
lögfræðinga að bráðabirgðaákvæði
frumvarpsins, sem þú staðhæfir að
tryggi öll réttindi ríkisstarfsmanna,
geri það því miður ekki. Ýmis vafa-
atriði eru til staðar og hvergi er í
bráðabirgðaákvæðinu afdráttarlaust
tekið fram að lífeyrisréttindi rfkis-
starfsmanna verði eftir gildistöku
laganna, óbreytt frá því sem nú er.
Þess vegna getum við ekki samþykkt
þessa lagasetningu og þá aðferð sem
þar er viðhöfð við mat á lífeyrisrétt-
indum okkar. Svo lengi sem nokkur
vafi leikur á að réttindin verði að
fullu virt, er það skylda okkar að
spyrna við fótum, mótmæla og verja
réttindi okkar.
Með vinsemd og virðingu,
Júlíus K. Björnsson
Formaður BHMR
Illlilllllllll BÆKUR lllllllllllllilll
Stormfuglar
- ný ljóðabók
Út er komin ljóðabókin
Stormfuglar eftir Birgi Svan
Símonarson. Bókin er 64 síður og
er prentuð í Letri. Verkið skiptist
í tvo kafla: Stormfugla og
Fylgifiska.
í Stormfuglum er fjaUað um líf
og starf sjómannsins, en í
Fylgifiskum eru almennari
hugleiðingar.
Stormfuglar fást í öllum helstu
bókaverslunum.
Starfsfræðslunefnd
fiskvinnslunnar
150 REYKJAVÍK - SÍMI 686095
V erkstj óranámskeið
fískvinnslunnar eru
nú í fullum gangi.
Starfsfræðslunefnd fisk-
vinnslunnar hefur skipu-
lagt námskeið fyrir verk-
stjóra í fiskvinnslu og
verða þau haldin nú í
haust og í vetur.
Námskeiðin verða haldin
í Borgarnesi og standa
samtals í sex kennslu-
daga sem skiptast í tvær
þriggja daga annir. Þátt-
takendur mæta í Reykja-
vík á miðvikudagskvöldi
og eftir stuttan kynning-
arfund er ekið þaðan
með rútu í Borgarnes. Á
laugardagseftirmiðdegi
erekiðtil Reykjavíkur og
lýkur námskeiðs-
önnunum þar með
kvöldverði í boði
sjávarútvegsráðherra
40 verkstjórar í tveim 20
manna hópum geta set-
ið hverja námskeiðsönn.
Þátttökugjald er 15.000
kr. fyrir hvora önn. Inni-
falið í gjaldinu er greiðsla
á öllum kostnaði, þar
með töldum ferðum til og
frá Borgarnesi ásamt öll-
um uppihaldskostnað! í
Borgarnesi.
Námskeiðin verða haldin
á eftirfarandi tímum:
1. önn, nr. 2:
4.-7. nóvember 1987 og
vikulega eftir það, eftir
þörfum.
2. önn, nr. 1:
20,—23.janúar 1988 og
vikulega eftir það, eftir
þörfum.
Ekki verður bókað á
seinni námskeið fyrr en
fullbókað er á hin fyrri.
Fram til þessa hefur
framboð á námskeiðum
fyrir verkstjóra fisk-
vinnslunnar verið lítið en
þau námskeið sem nú er
boðið upp á eru gerð
sérstaklega fyrir þá.
Meðal leiðbein-
enda á námskeið-
unum verða:
Álfheiður Steinþórs-
dóttir sálfræðingur,
Guðfinna Eydal
sálfræðingur,
G.unnar Aspar
verkstjóri,
Magnús Ólafsson
sjúkraþjálfi,
Þórður M. Þórðarson
tæknifræðingur,
Á fyrri önn verður lögð
megináhersla á samstarf
og samvinnu á vinnu-
stað, líkamsbeitingu og
stjórnun og skipulagn-
ingu starfsþjálfunar.
Magnús H. Ólafsson
mun fjalla um líkamsbeit-
ingu við vinnu og þá
möguleika sem verk-
stjórar hafa í dag til að
viðhalda góðri heilsu
starfsfólks.
Guðfinna Eydal og Álf-
heiður Steinþórsdóttir
munu kenna verstjór-
um markvissa sam-
skiptatækni og fjalla um
samstarf og samvinnu á
vinnustað.
Þórður M. Þórðarson og
Gunnar Aspar munu
síðan fjalla um starfs-
þjálfun og skipulagningu
hennar, en í dag, með
aukinni tækni í fiskiðnaði
og takmörkuðu framboði
af starfsfólki, er þessi
þáttur mikilvægari en
nokkru sinni áður.
Á seinni önn verður
áfram fjallað um sam-
starf og samvinnu á
vinnustað, en einnig um
stjórnunarhlutverk verk-
stjórans, túlkun kjara-
samninga og ýmsa aðra
þætti tengda verkstjóra-
starfinu.
Á kvöldin á báðum önn-
um verður leitast við að
fá sérfræðinga til að
halda fyrirlestra og
stjóma umræðum um
nútíma verkstjórn, fram-
leiðnimál, tækniþróun í
fiskiðnaði, markaðsmál
o.fl.
Verkstjórar eru hvattir til að skrá sig hið fyrsta á skrifstofu
starfsfræðslunefndar fiskvinnslunnar.