Tíminn - 19.12.1987, Blaðsíða 10

10 Tíminn
Laugardagur 19. desember 1987
Hún er 43 ára, grennri og glæsilegri en nokkru sinni.
Aðeins nýtískuleg líkamsræktar-
áhöld á grasflötinni framan við
húsið, eru merki þess að við séum
ekki stödd í löngu liðinni tíð, er
komið er heim að húsi Diönu Ross í
Connecticut í Bandaríkjunum. Að
öðru leyti er húsið sjálft og umhverfi
þess eins og gerist á gömlum mál-
verkum.
Að vísu eru sterkar girðingar
umhvcrfis og öryggisverðir á hverju
strái, en lítt áberandi. Þegar svo
húseigandinn birtist brosandi, í blá-
um gallabuxum og bómullarskyrtu,
er ekki hægt að hugsa lengur um
neitt neikvætt.
Að innan ber heimilið þess glögg
merki, að eigandinn hefur verið í
skemmtiútveginum í 27 á. í anddyr-
inu hanga allar gull- og platínuplötur
Diönu Ross í röðum, í stofunni eru
margar myndir af henni í félagsskap
annarra stjarna við upptökur á „We
are the world“ og stór mynd af
Diönu prinsessu í brúðarskartinu
hangir á einum veggnum.
Diana Ross giftist í febrúar 1985
hinum norska Arne Næss, sem er
fjórum árum eldri en hún. Áður var
hún gift Robert Silberman og á með
honum þrjár dætur, Rhondu 15 ára,
Tracee, 14 ára og Chudney 12 ára.
Næss á einnig þrjú börn frá hjóna-
bandi sínu og Filippu hinnar sænsku:
Christopher 18ára, Kathinku lóára
og Leonu, 12 ára.
í október í haust stækkar fjöl-
skyldan enn, því Diana, sem nú er
43 ára, gengur með fjórða barn sitt.
- Hvernig í ósköpunum er hægt að
vera ófrísk og hafa jafn mikið að
gera og þú? spyr blaðamaður.
- Ég hef verið svolítið lasin, en ég
er sterk og heilsugóð. Það versta við
þetta er að ég er alltaf glorsvöng og
vil alls ekki fitna um gramm. Þreyta
segir líka til sín, en það er bara
eðlilegt.
- Seinustu árin hljóta að hafa
verið viðburðarík?
- Já, mikil ósköp - og hamingju-
rík. Þið megið í öllum bænum ekki
trúa því, sem sum blöð segja. Diana
á hér við allar stórfyrirsagningar um
að snurða sé komin á þráðinn, m.a.
vegna eyðslusemi hennar. Hún hlær
og hristir höfuðið. - Meira að segja
börnin eru forviða á að ábyrgt og
fullorðið fólk, sem ég vona að blaða-
menn séu, geti fengið af sér að skrifa
svona dellu. Ef ég skyldi einhvern-
tíma skrifa bók, sem ég tel ólíklegt,
yrði það fyrst og fremst til að börnin
fengju að vita, hvað væri satt og
hvað logið. Þau þekkja mig sem allt
aðra manneskju en blöðin vilja gera
mig að. Börnin lásu til dæmis, að ég
ætlaði að eignast barn til að bjarga
hjónabandinu. Þvílík fjarstæða. En
hvað geta þau ekki haldið, sem eru
í Sviss, svo langt í burtu...
Móðir Arnes, sem býr í Noregi, er
alltaf að lesa einhverjar furðufregnir
um okkur, til dæmis að ég hafi rokið
burt í fússi úr fjallakofa tengda-
mömmu. Sannleikurinn er sá, að ég
hef aldrei komið þangað.
Líf ið með Arne
er ævintýri
- segir Diana Ross, sem á von á barni í haust og vísar
öllum snurðusögum harðlega á bug
Það sem er satt, er að ég er
hamingjusamlega gift. Við Arne
höfum átt saman tvö alveg ótrúlega
innihaldsrík ár og við eigum von á
barni íhaust. Það gleðurmig sannar-
lega. Þó ég hefði viljað halda því
leyndu aðeins lengur, er ekki allt
hægt.
- Hvernig er Arne eiginlega? vill
norski blaðamaðurinn gjarnan vita.
- Það má segja að við séum frá
tveimur ólíkum heimum. Hann veit
lítið um skemmtiútveginn og mér
finnst það hressandi. Þegar við
spjöllum saman, er það ekki um
slúðrið frá Hollywood og þess
háttar. Ég kann vel við að hann
sveipar um sig nokkurs konar leynd-
ardómshulu. Hann hefurlifaðævint-
ýralegu lífi og komið með ævintýrið
inn í líf mitt. Ég hef heimsótt
fjölskyldu hans í Noregi og finnst
hún mjög athyglisverð. Nú finnst
mér ég upplifa eitthvað alveg nýtt og
jafnframt getur hann lagað sig að lífi
mínu, sem ekki er hægt að segja, að
sé tilbreytingarlaust heldur. Saman
gerum við hluti, sem ég hefði aldrei
gert ein, hvort sem það er að opna
nýtt safn cða fara í safari til Afríku.
- Hvernig leist þér annars á það
ferðalag?
- Það var blátt áfram ólýsan-
legt.Ég hafði aldrei komið til Afríku
og bjóst ef til vill við að ég fyndi til
einhverrar samkenndar með íbúum
þar, en þeir tóku mér sem utanað-
komandi manneskju. Mér finnst
mikilvægt að vita, hvar rætur manns
liggja, en svertingjar Afríku eru allt
öðruvísi en þeir í Bandaríkjunum.
Við höfum ekkert til Afríku að gera,
bara vegna þess að við höfum sama
hörundslit. Diana hlær. - Við eigum
ekki heima þar - heldur.
Þess vegna fannst mér mest koma
til dýranna. Ég hef aldrei séð villt
dýr frjáls eins og þar. Diana snýr sér
aftur að sambandi þeirra Arne: -Ég
er á þeirri skoðun, að þegar mann-
eskja verður svona gjörsamlega
heilluð, eins og ég varð, þá hljóti allt
að fara á besta veg, annað sé útilok-
að. Sú er líka raunin. Nefna má að
samband mitt við fyrri eiginmann er
Diana og Arne á
brúðkaupsdaginn.
Þau voru bæði
auðkýfingar fyrir.
prýðilegt og sama má segja um fyrri
konu Arne. Báðir foreldrar verða að
ala börnin upp í sameiningu, svo
nauðsynlegt er að geta talað saman,
til dæmis um skóla og menntun í
framtíðinni.
- Ætlarðu að setjast að hér í
Connecticut?
- Ekki væri ég því mótfallin, það
segir ég satt. Arne þarf þó að vera
mikið í Evrópu vegna starfs síns.
Hann er alveg einstakur maður.
Ekki bara að hann reki skipafélag,
heldur klífur hann líka fjöll og gerir
svo margt ævintýralegt. Auk þess er
hann eins og alfræðibók sérstaklega
í sagnfræði. Ég hef lært alveg ótrú-
lega mikið af hor.um.
Arne hefur til dæmis bent mér á
að ég hafi átt drjúgan þátt í að skapa
sögu svertingja. Þegar ég ólst upp,
átti ég mér engar fyrirmyndir, það
var ekki fyrr en seinna, sem þær
komu fram, til dæmis Lena Horne.
Rhonda dóttir mýn heyrði nýlega
Oprah Winfrey segja í sjónvarpinu,
að við í Supremes hefðum verið
henni mikils virði, þegar hún var
unglingur. Það var notaleg tilfinn-
ing.
-1 sjónvarpsþætti þínum fjallarðu
gjarnan um bernskuárin í Detroit...
Móðir mín er hins vegar af baptist-
afjölskyldu í Suðurríkjunum og
fyrsta tóniistin, sem ég kynntist var
gospeltónlist, sálmar og slíkt.
- Hafði móðir þín mikil áhrif á
tónlistarlegan þroska sinn?
- Ekki bara hann, heldur líf mitt
allt. Hún lést fyrir tveimur árum og
ég get sagt, að hún hafi alltaf verið
mér til reiðu með allan sinn
stuðning. Bar að ég gæti komist í
hálfkvisti við hana sem móðir.
- Þegar Motown og Supremes var
að byrja, óraði þig þá fyrir, hvernig
það ætti eftir að verða?
- Nei, við fundum bara að okkur
miðaði áfram, en vissum ekki að
hverju. Samt held ég að Berry
Gordy hafi jafnvel séð það fyrir sér.
Hljómplötufyrirtækin voru alltaf að
leita að hvítu fólki, sem gæti sungið
soul eins og svertingjar. Barry ákvað
að finna manneskju eins og mig, sem
get sungið eins og hvít. Honum
fannst hvítu söngvararnir ekki hafa
nægan innileika, þá vantaði andann,
ef segja má svo, þegar þeir sungu
svertingjasöngva. Ég bar mikla virð-
ingu fyrir Gordy.
- Þú varðst stjarna mjög ung.
Hvernig tókst þér að forðast mis-
notkun áfengis og fíkniefna, sem
urðu svo mörgum að fótakefli á
þeim tíma?
- Ég gat valið, eins og raunar allir
geta. Ég kaus einfaldlega að láta
þetta vera og þegar ég giftist og
eignaðist börn, hjálpaði það til við
að skapa jafnvægi á tilveruna.
— Verður auðveldara að ala nýja
barnið upp, nú þegar hin geta
hjálpað?
- Ég hef hugsað um það. Já, það
er best að þau fái bara að ala það
upp. Diana skellihlær. - Eldri telp-
urnar hjálpuðu mér með þá yngstu,
því ég var alltaf á ferðinni og af því
urðu börnin auðvitað sjálfstæð.
Læknirinn þeirra í Kaliforníu sagði
að þær væru í ótrúlega góðu jafnvægi
og skorti ekki ástúð og umhyggju af
neinu tagi. - Hvernig sem þú ferð að
þessu, skaltu halda því áfram, sagði
hann og mér féll það vel, þó mér
fyndist ég ekki hafa gert mikið.
Börnin mín hafa ekki látið sam-
búð við Diönu Ross hafa nein áhrif
á sig. Þau vita, að ég er þekkt, en
hvert þeirra hefur sinn eigin per-
sónuleika. Rhonda hefur mikinn
áhuga á ritstörfum og Ijósmyndun,
Tracee vill hanna föt og læra eitthvað
í tískuútveginum, en Chudney er
ennþá bara eftirlæti allra hinna. Við
erum góðir vinir, allar saman og
styðjum hver aðra. i
- Hefur ekki verið erfitt að hafa
þær svo langt 1 burtu?
- Jú, spurðu þær bara, hvað ég
hafi oft flogið til Sviss. Það er alls
ekki auðvelt að ala upp börn í
gegnum síma, en mér finnst þetta
hafa gengið framar öllum vonum.
Við tölum um allt, þær hafa sínar
skoðanir og ég mínar. Ég legg mikla
áherslu á að þær hugsi sjálfar um
hlutina, tileinki sér ekki annarra
skoðanir, síst mínar. Díana lítur á
Rhondu. - Hún segir mér oft þessi,
hvað ég á að gera og hvað ekki.
- Nú var ekki dregin upp skemmti-
leg mynd af þér í sjálfsævisögu Mary
Wilson, þar sem hún skrifar um
ykkur í Supremes. Hefur þig ekki
íangað til að mótmæla.
- Við Mary vorum bestu vinkonur
í uppvextinum og ég varð satt að
segja alveg ringluð, þegar ég las
bókina. Auðvitað má hún hafa sína
skoðun á þessu öllu og hafi hún
upplifað þetta eins og hún segir,
verð ég að segja, að þá þekki ég
hana ekki fyrir sömu manneskju og
hún var. En þetta erekki eina bókin,
sem hefur sært mig, en ég reyni að
vera víðsýn og það styrkir.
- Að lokum: Ferðu nokkurn tíma
inn til dætra þinna og biður þær í
guðs bænum að lækka svolítið niður
í hljómflutningstækjunum?
- Spurðu þær. Diana hlær hjartan-
lega. - Sjálf vil ég gjarnan hafa allt í
botni og þar á ég líklega fátt sameíg-
inlegt með öðrum foreldrum.
Rhonda grípur fram í: -Égfór inn
til þín um daginn, mamma og lækk-
aði.
Diana kinkar kolli. - Arne er ekki
alinn upp við tónlist allan sólarhring-
inn, svo þetta getur verið erfitt fyrir
hann. Stundum bíð ég satt að segja
eftir að hann fari fram, svo ég geti
hækkað í tækjunum, eins og mér
hentar.