Tíminn - 09.09.1988, Blaðsíða 15

Föstudagur 9. september 1988 Tíminn 15
llllílllllHl MINNING ...................................jllllllílil ...lllllllllllllllilllHlll......lllllll....Illlllilllllllillllllllllll.llllllll.lllllll......lllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllll.Illllllillllllllll
Alda Rafnsdóttir
Fædd 26. júlí 1963
Dáin 3. september 1988
Alda var dóttir hjónanna Karenar
Gestsdóttur og Rafns Vigfússonar.
Móðuramma hennar, María Frið-
bergsson, er frá Færeyjum, svo Alda
var af góðu íslensku og færeysku
bergi brotin. - Alda Rafnsdóttir
fæddist 26. júlí 1963, en þá bjuggu
foreldrár hennar að Hafnardal í
Nauteyrarhreppi við ísafjarðardjúp.
Hún var þriðja í röð fimm systkina
en hin eru Anua Ósk, Hafni Már,
Gylfi Engilbert og Guðni.
Fjölskyldan flutti frá Hafnardal
haustið 1964 að húsinu Dílum í
austanverðum Kópavogi. Þangað
var ætíð gott að koma til Karenar,
Rabba og barnanna. Húsið var vina-
legt timburhús, afsíðis frá hinni
almennu bæjarbyggð og minnti þau
aðeins á sveitina, sem komið var frá.
Þetta athvarf þessarar fjölskyldu
brann til kaldra kola þann 21. maí
1970. Hús og innbú var lágt vátryggt
og þung raun hefur verið fyrir fjöl-
skylduna að standa uppi með nánast
tvær hendur tómar. Þau fluttu eftir
þetta að Nýbýlavegi 38a, sem var
byggt á sínum tíma af Guðmundi G.
Hagalín og hann nefndi „Fílabeins-
höllina".
Á Þorláksmessu 1973 flutti fjöl-
skyldan inn í hálffrágengið einbýlis-
hús að Lyngheiði 14. Mótlætið hafði
ekki beygt þau, heldur blasti við sú
framtíðarsýn að eiga öruggt heimili
allar götur sfðan farið var frá Hafn-
ardal. Þröngt var þó um þau fyrstu
nóttina, börnin sváfu öll í hjóqarúm-
inu og hjónunum varð ekki svefn-
samt þá nótt. Tíminn leið, heimilið
fylltist meiri fegurð og búið var í
haginn sem best.
Alda Rafnsdóttir óx úr grasi í
faðmi fjölskyldunnar við þessar að-
stæður. - Enn er þess minnst, er
Alda og Anna Ósk fóru að vinna í
fiski ungar að árum, þær komu
báðar með fyrstu launaumslögin sín
til pabba síns og báðu hann að nota
aurana upp í skuldir.
Alda gekk sína skólagöngu í
Digranesskóla, gagnfræðastig í Víg-
hólaskóla og síðan veturna 1978 og
1979 í Héraðsskólanum að Núpi í
Dýrafirði. Síðast liðin rúm tvö ár
starfaði hún sem deildarritari á deild
12 A, á Landspítalanum í Reykja-
vík.
Þann 3. september 1981 eignaðist
hún Alda sinn mesta sólargeisla á
skömmum lífsferii. Það var drengur
og hlaut hann nafnið Vilberg Rafn.
Hans faðir er Hans Vilberg Guð-
mundsson. - Alda var drengnum
sínum hlý og góð móðir til hinstu
stundar endar er söknuður drengsins
mikill við móðurmissinn. - Hún var
í sambúð með æskuvini sínum, Jó-
hanni Ólafi Jóhannssyni um tveggja
ára skeið. Þótt þeim auðnaðist ekki
að ganga lífsveginn saman, voru þau
tryggir vinir til hins síðasta. Jóhann
Ólafur sýndi trygglyndi sitt ekki síst
er hann kom í heimsókn til litla
drengsins á Lyngheiðinni laugardag-
inn þann 3. sept. s.l., á afmælisdag-
inn.
Ég fylgdist með lífsferli þessarar
dóttur fósturbróður míns og Karen-
ar alla tíð. Mér þótti ákaflega vænt
um hana og það var gagnkvæmt.
Hún var traust stúlka og ákveðin,
hlý og glaðbeitt. Hún var reglusöm
og setti sínu lífi ákveðnar skorður,
en að sjálfsögðu skemmti hún sér
með vinum sínum eins og ungs fólks
er háttur og það átti við. Ég kenndi
henni undir ökupróf og allur hennar
ökuferill var áfallalaus. - Ég minnist
þess oft, er hún var lítil að hún
hringdi til mín og bað mig að setja
mömmu sína undir stein. Mamma
hafði skammað hana fyrir eitthvað
og hún vildi rétta sinn hlut. Af því
ég var í lögreglunni hafði hún eitt-
hvað heyrt talað um stein. - Síðasta
skiptið sem ég hitti hana var nú fyrir
þremur vikum, er hún kom í Mos-
fellssveitina ás imt Önnu Ósk systur
sinni og þær k >mu með lítinn kett-
ling til okk. Alda setti hann í
kjöltu mér og ið mig að gæta hans
vel.
Þegar litli i. ígurinn hennar var
skírður, bað m okkur hjónin að
vera guðforeldra hans. Síðar minnt-
ist hún á það að ef eitthvað kæmi
fyrir sig, hefðum við þeim skyldum
að gegna að gæta hans vel og fylgjast
með honum. Nú hefur það gerst.
Alda var heimilisföst hjá foreldrum
sínum að Lyngheiði 14. Þar hafði
faðir hennar útbúið smekklegt hús-
næði fyrir hana og litla drenginn.
Hann fær áfram að vera í faðmi afa
síns og ömmu og systkina móður
sinnar, þess fólks sem hann þekkir
og hefur umgengist mest. Sá þáttur
er ekki áhyggjuefni hvað varðar
drenginn.
Þessum skrifum hér við endann á
lífshlaupi Öldu Rafnsdóttur fylgja
kveðjur frá heimilisfólkinu að Halls-
stöðum við ísafjarðardjúp. Hún átti
þar vandamenn og vini sem víða
annarsstaðar. - Er éggekk um híbýli
Öldu nú eftir lát hennar veitti ég
athygli litlu Ijóði innrömmuðu. Hún
hafði gaman af kveðskap og setti
sjálf saman vísur. Ég leyfi mér að
láta þetta ljóðabrot fylgja hér með
sem kveðju frá mér og minni fjöl-
skyldu:
Þó að kali heitur hver
hylji dali jökull ber
steinar tali allt hvað er
aldrei skal ég gleyma þér.
(Skáld-Rósa)
Að endingu sendi ég samúðar-
kveðjur að Lyngheiði 14, til allra
annarra aðstandenda og vina, enn-
fremur til þeirra sem um sárt eiga að
binda af öðrum ástæðum vegna
þessa atburðar að Lyngheiði 14.
Gylfí Guðjónsson og
fjölskylda, Mosfellsbæ
Þegar ég hugsa til þess að leiðir
okkar Öldu eigi ekki eftir að liggja
saman í bráð verð ég döpur. Þó erfitt
sé verð ég nú að reyna að horfast í
augu við lífið og gera mér grein fyrir
að við deilum ekki saman okkar
sorgum og gleði í lífinu lengur.
Þó ég hafi ekki þekkt Öldu lengi,
finnst mér að ég hafi þekkt hana alla
tíð. Hún var lifandi, litrík og
skemmtilegurpersónuleiki. Hún var
Ifka sannkölluð vinkona, alltaf svo
jákvæð og horfði björtum augum á
framtíðina. Á þann hátt streymdi frá
henni jákvæð orka og þó ég kæmi til
hennar döpur þá leið ekki á löngu
þar til hún kom mér í gott skap og
við hlógum saman. Það voru góðar
stundir sem ég hef átt með Öldu og
fjölskyldu hennar á Lyngheiðinni. A
þetta skemmtilega heimili var ég
alltaf velkomin, þar var ég frjáls og
mér leið vel og einhver bönd í huga
mínum drógu mig oft að Lyngheið-
inni. Alltaf kom ég þaðan út betri
manneskja. Það er ekki nema mán-
uður síðan við komum saman úr
sumarfríi frá Mallorca ásamt sjö ára
syni hennar Villa Rabba og þar
áttum við við margar góðar stundir
sem urðu til að styrkja vináttubönd
okkar enn frekar. Ég mun ávallt
minnast Öldu sem traustrar og góðr-
ar vinkonu. Þeirrar manneskju sem
Alda geymdi verður ávallt sárt
saknað. Ég vil að lokum votta litla
syni hennar Villa Rabba, fjölskyldu
og ástvinum mína dýpstu samúð f
von um Guðs blessun alla framtíð.
Farþú í friði, friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrír allt og allt.
Helena Brynjólfsdóttir
Það er skrýtið að þurfa allt í einu
að kveðja Öldu hinsta sinni.
Ekki óraði okkur fyrir né nokkurn
annan sem hana þekkti að hún hyrfi
úr tölu okkar lifandi svo ung. Flún
sem var varla byrjuð að láta ljós sitt
skína eins og hún hafði áform um að
gera svo rækilega. Reyndar fórum
við sem þekktum Öldu alls ekki
varhluta af þeirri birtu og krafti sem
oftlega stafaði frá henni. Alda var
manneskja sem þorði að taka af-
stöðu til mála þegar þau snertu hana
enda skapmikill karakter með sterka
réttlætiskennd. Stundum gat hún
verið ögrandi. Það fer oft fyrir
brjóstið á þeim sem ekkert skap hafa
og vilja finna auðveldustu og gjarnan
ódýrustu leiðina út úr öllum hlutum.
Slíkt fólk hefur varla mikið að gefa
eða miðla til annarra. Alda var
þannig að við sem þekktum hana
náið fórum ekki varhluta af örlæti
hennar. Hún gaf ekki til þess að láta
þakka sér. Það er mannkostur sem
alltof fáir búa yfir. Elsku Alda hún
fékk varla að lifa nógu lengi til að
gefa af sjálfri sér. Hún átti sína
drauma en fékk ekki tíma til að láta
þá rætast. Muna skUlum við að
dauðinn er aðeins áfangi að ein-
hverju öðru og meiru sem er ofar
skilningi okkar mannanna. Við trú-
um því að hún fái annað tækifæri.
Annað tækifæri til þess að öðlast enn
meiri þroska svo hún geti kannað
betur djúp sálar sinnar, til þess að
hún megi þiggja meira frá lífinu næst
þegar hún fæðist. Orka eyðist aldrei,
hún bara umbreytist. Við munum
lengi sjá ásjónu Öldu í hugskoti
okkar því hennar fallega bros mun
lifa áfram í hjörtum okkar allra.
... „Og þannig hefur það alltaf
verið að ástin þekkir ekki dýpi sitt
fyrr en á skilnaðarstundinn."
(Úr Spámanninum)
Frændsystkini úr Laugarnesinu
Verið þið sæl þið sólarbörn
þið sofið til vorsins rótt.
Þið hurfuð mér öll í einum svip
á einni kaldri nótt.
(Bjarni Jónsson)
Elsku Öldu móðursystur minni
þakka ég fyrir alla þá ást og um-
hyggju sem hún hefur veitt mér á.
minni stuttu ævi. Megi lífsorka mín
fylgja Öldu á hennar braut.
Kári Páll Sveinsson
Hvers vegna fæðumst við, til hvers
deyjum við? Þessar spurningar hafa
gerst áleitnar við huga minn frá því
að mér var sagt frá dauða frænku
minnar hennar Öldu. Hvílíkt reið-
arslag, ung kona hrifin frá sjö ára
barni og fjölskyldu sinni aðeins 25
ára gömul.
Hún sem alltaf frá okkar fyrstu
kynnum ætlaði sér allt svo stórt og
mikið og svo margt var eftir.
Elsku Villi Rabbi, Karen og
Rabbi, við Jói vonum að góður guð
gefi ykkur kraft og styrk til að
standast þessa hræðilegu raun sem á
ykkur er lögð.
Blessuð sé minning þín, Alda mín.
Kom huggari, mig huggar þú,
kom hönd, og bind um sárin,
kom dögg, og svala sálu nú,
kom sól, og þerra tárín
kom hjartans heilsulind
kom heilög fyrirmynd,
kom Ijós, og lýstu mér,
kom líf, er æfin þver,
kom eilífð, bak við árín.
(V. Bríem.)
Maja Vala,
Jóhannes ívar og börn
Síminn hringdi. Mér var tilkynnt
sú sorgarfrétt að Alda frænka mín
væri látin. Mig setti hljóðan. Hvern-
ig getur það verið, að stúlka full af
lífsorku sé hrifin brott frá 7 ára
gömlum syni sínum og fjölskyldu?
Alda var full af fjöri og aldrei var
nein lognmolla kringum hana, því
kynntumst við mjög vel á okkar
fjölmörgu stundum sem við áttum
að Lyngheiði 14. - Hennar er sárt
saknað og er söknuður sonarins
mikill. Alda mín, við Inga, ívar og
Óli Páll óskum þér alls hins besta í
þínum nýju heimkynnum, því við
vitum að þar verður tekið vel á móti
þér.
Elsku Villi Rabbi, Karen, Rabbi
og fjölskylda. Guð styrki ykkur í
ykkar miklu sorg.
Blessuð sé minning Öldu Rafns-
dóttur.
Ómar, Inga og strákarnir
Er við fréttum að hún Alda okkar
væri dáin, gátum við ekki annað en
staldrað við. Hvernig er hægt að
taka hennar líf svona frá okkur og
litla drengnum?
Hún sem var svo góð við okkur
mæðgur. Alltaf þegar Alda kom var
eins og birti á mínu heimili og við
gátum talað um allt milli himins og
jarðar. Voru það oft líflegar umræð-
ur þvf Alda var mjög víðsýn og
skemmtileg viðræðu. Það ríkir mikil
sorg hjá öllum hennar vandamönn-
um og vinum, við biðjumm því
algóðan guð að styrkja þau í sorg
sinni.
Saknaðarkveðja,
Alma Kristmannsdóttir,
Marin Ósk Hafnadóttir
Forlög þarna fella dóm
sem frekast hrella kunni,
en eftir stendur indælt blóm
efst í minningunni.
Engilbert Guðmundsson
Hallsstöðum
Þeim sem vilja minnast hinnar
látnu, vilja aðstandendur benda á
minningarsjóð Vilbergs Rafns Vil-
bcrgssonar. Gíróreikning 77100-7.
Auglýsing
um enduryreiðslu söluskatts af
ábyrgðartryggingu ökutækja í eigu fatlaðra
Samkvæmt heimild í lögum um söluskatt hefur
ráðuneytið gefið út reglugerð um endurgreiðslu
söluskatts af iðgjöldum ábyrgðartrygginga bifreiða
í eigu fatlaðra.
Rétt til endurgreiðslu eiga þessir:
1. Örorkulífeyrisþegar (75% örorkumat eða
meira).
2. Örorkustyrkþegar lífeyristrygginga og slysa-
trygginga (50-74% örorkumat).
3. Foreldrar barna sem njóta barnaörorkustyrkja
samkvæmt lögum.
4. Foreldrar barna sem njóta greiðslna samkvæmt
lögum um málefni fatlaðra.
Umsóknir um endurgreiðslu skulu skráðar á eyðu-
blöð sem Tryggingastofnun ríkisins lætur í té. Með
umsókn skulu fylgja kvittanir tryggingarfélags fyrir
greiðslu iðgjalds ábyrgðartryggingar.
Nánari upplýsingar og eintak reglugerðar má fá
hjá Tryggingastofnun ríkisins og umboðum
hennar.
Reykjavík, 6. september 1988
Fjármálaráðuneytið.
Útboð
^RARIK
■k ^ RAFMAGNSVEITUR RlKISINS
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir tilboðum í
eftirfarandi:
RARIK 88012 Ræsting á skrifstofuhúsnæði
Laugavegi 118.
Opnunardagur: Þriðjudagur 27. september 1988
kl. 14.00.
Tilboðum skal skila á skrifstofu Rafmagnsveitna
ríksins, Laugavegi 118, 105 Reykjavík, fyrir opn-
unartíma og verða þau opnuð á sama stað að
viðstöddum þeim bjóðendum sem þess óska.
Útboðsgögn verða seld á skrifstofu Rafmagns-
veitna ríkisins, Laugavegi 118,105.Reykjavík, frá
og með mánudeginum 12. sept. 1988 og kosta kr.
300,00 hvert eintak.
Rafmagnsveitur ríkisins
Laugavegi 118
105 Reykjavík.