Tíminn - 24.09.1988, Blaðsíða 19

Laugardagur 24. september 1988
Tíminn 19
Guðmundur Árnason
Fæddur 14. ágúst 1971
Dáinn 16; september 1988
Allir eru harmi slegnir. Enn einu
sinni hefur orðið hræðilegt umferð-
arslys hér á Suðurlandi. A síðustu 5
árum hafa 18 manns látist í umferð-
inni í héraðinu, að miklum meiri-
hluta ungt fólk.
Við minnumst hér vinar okkar og
frænda, Guðmundar Árnasonar,
sem lést ásamt félögum sínum föstu-
dagskvöldið 16. september. Guð-
mundur var aðeins 17 ára, fæddur
14. ágúst 1971, sonurhjónannaÁrna
Oddgeirs Guðmundssonar frá Odd-
geirshólum í Flóa og Guðrúnar Guð-
mundsdóttur frá Selfossi. Systkini
hans eru Jóhann 15 ára og Árný Ilse
4 ára.
Ein af fyrstu minningum okkar
um Gumma frænda er af honum að
leik á eldhúsgólfinu í Singasteini þar
sem foreldrar hans bjuggu um tíma.
Þá var hann lítið kríli. Síðan eigum
við margar Ijúfar minningar frá okk-
ar kynnum við hann, sérstaklega
Kári, jafnaldri hans og fyrrum
bekkjarbróðir. Þeir léku sér mikið
saman og oft með yngri bræðrum
sínum, Jóa og Jóni. Guðmundur var
hugmyndaríkur og frumkvöðull að
mörgu því sem drengirnir tóku sér
fyrir hendur. Þeir stofnuðu fótbolta-
félagið Spyrni, gerðu sér dúfnakofa
og voru með skræpur, toppara og
hojara. Þá var vængjasláttur í þak-
rennunum.
Tíminn er fljótandi straumur og
endalaus og tilvera mannsins fislétt
grín í eilífðinni. Eg hefi nú lifað vel
á fjórða áratuginn og er nú að
kveðja hann afa minn, en við höfum
átt samleið þau ár sem ég hefi lifað,
en hann afi dó þann 13. september
eftir mánaðar sjúkralegu á Landspít-
ala og hafði þá lifað í rétt tæp 84 ár.
Jónas Pálsson afi minn ól sína
æskudaga í Höskuldsey á Breiðafirði
og hóf þaðan sjóróðra á barnsaldri
með föður sínum og bræðrum, sem
varð og ævistarf hans lengst af á
eigin báti, sem hann nefndi Kára.
Ekki þarf að tíunda þær breytingar
á öllu mannlífi frá morgni aldarinnar
til dagsins í dag, sem afi minn og
hans samferðamenn urðu vitni að.
Slíkar breytingar hafa ekki orðið í
landi hér og um víðan heim frá
upphafi mannlífs og verða tæpast á
næstunni. I æsku afa míns gilti það
að afla matar og tekna fyrir stórt
æskuheimili hans en systkinahópur
hans var stór, eða 12 auk foreldra og
annarra heimilismanna. Hið sama
gilti er hann hafði stofnað sína eigin
fjölskyldu í kringum 1930, er hann
giftist Dagbjörtu Níelsdóttur frá Sel-
látri á Breiðafirði og eignuðust þau
fjórar dætur og afkomendahópurinn
orðinn stór eða 31.
Sem drengur dvaldi ég oft í Stykk-
ishólmi í gamla daga hjá ömmu og
afa á Staðarfelli, þar sem þau bjuggu
frá því seint á fimmta áratugnum,
hafandi búið frá upphafi búskapar í
Elliðaey á Breiðafirði. Lífstakturinn
á þeim bæ var góður og í minning-
unni finnst mér alltaf hafa verið
sólskin. Ótal góðar minningar koma
í hugann um allar sjóferðirnar til
Elliðaeyjar á sumrum og ég minnist
bræðra hans afa, sem voru sjómenn
og hans og hávaðans í þeim þegar
þeir voru að landa í Hólminum en
þetta voru allt kjarnakarlar, sem
tæpast þurftu talstöð sakir hljóm-
styrks raddarinnar. Það sem ein-
kenndi þessa menn var hjartahlýja
og gjafmildi og gott að reyna að taka
þá sér til fyrirmyndar. Þarna fékk
maður að þreifa á því atvinnulífi,
sem Breiðfirðingar höfðu stundað
um árabil. Ég vil þakka honum afa
mínum þennan tíma, þegar maður
fékk að tuðrast í kringum hann við
sjóinn. Á þessum tíma lá fólk ekki í
ferðalögum heldur lék viss staðfesta
í lífinu, sem breyst hefur á öld
fjölmiðla og samgangnaaukningar.
Enginn hefur bréf uppá hve lengi
hann lifir ellegar hvert ferð er heitið
að jarðlífi loknu. Ég vil biðja afa
guðs blessunar.
Nafni
Guðmundur átti hugmyndina um
endurreisn Frímerkjaklúbbs Selfoss,
sem á aðild að Landssambandi ís-
lenskra frímerkjasafnara, og fékk til
liðs við klúbbinn gamalreyndan frí-
merkjasafnara, Ernst Sigurðsson,
sem veitti dygga aðstoð. Guðmund-
ur var formaður klúbbsins. Um tíma
voru um 20-30 félagar í klúbbnum.
Guðmundur fékk snemma áhuga
á því lífsstarfi sem hann stefndi að,
matreiðslumannsstarfinu. Hann var
eina önn á Hússtjórnarbraut Fjöl-
brautaskóla Suðurlands en hélt síð-
an áfram námi á Matvælasviði við
Fjölbrautaskólann í Breiðholti. Þar
var Guðmundur vel kynntur. Föstu-
daginn 16. september bárust okkur
einmitt fréttir þaðan af Guðmundi
og félaga hans Tómasi Þóroddssyni.
Bryndís Steinþórsdóttir, sviðsstjóri
Matvælasviðs, sagði að piltarnir úr
Fjölbrautaskóla Suðurlands væru
byggðarlagi sínu til sóma, þeir stæðu
sig vel í námi, kæmu vel fram og
væru vinsælir af skólafélögum
sínum.
Frá síðastliðnu vori munum við
eftir Gumma frænda er hann kom
glaðlegur á svip og vildi fara í
fjallgöngu. Tvær helgar í röð fóru
þeir frændurnir á Ingólfsfjall.
Guðmundur var tryggur vinur,
hugmyndaríkur, glaðlegur og elsku-
legur í viðmóti. Hans er sárt sakrtað.
Við flytjum fjölskyldu hans allri, svo
og öllum þeim öðrum sem um sárt
eiga að binda vegna þessa hörmulega
slyss, okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Örlygur, Steingerður,
Kári, Jón og Auður
Laugardagurinn 17. september
var sannkallaður sorgardagur. Sú
harmafregn barst út að fjórir ungir
piltar hefðu kvöldið áður látið lífið í
hörðum árekstri austur í Gnúpverja-
hreppi og fimmti pilturinn alvarlega
slasaður. Hér á Selfossi blöktu fánar
víða í hálfa stöng, bæði á fyrirtækj-
um og í einkagörðum, laugaðir tárum
himins í þungbúnu veðri. Bærinn og
byggðin var harmi lostin. Frænd-
garðurinn er stór hér í Árnesþingi,
sem nú á um sárt að binda. Hér eiga
þau við orð skáldsins:
„Svo örstutt er bil milli blíðu og éls
að brugðistgeturlániðfrámorgni til kvelds".
M.J. þýddi.
Skeiðaréttadagurinn var að venju
dagur gleði og samfunda í Flóa og á
Skeiðum. Engan gat órað fyrir því
að kvöldið bæri slíkan harm í skauti.
Enn einu sinni hefur umferðin hirt
fórn sína, eitt mannskæðasta bílslys
aldarinnar að baki. Hraðinn, stálið
og tækni nútímans ógna lífi og
limum, agndofa stöndum við frammi
fyrir slíkum atburðum.
Allir ábyrgir aðilar verða nú að
taka höndum saman. Hvernig er
hægt að stöðva þessa ógn? Hrað-
brautirnar mega ekki höggva svona
skörð í mannlífið og allra síst unga
fólkið, sem virðist í óskaplegri hættu
á ákveðnu aldursskeiði.
Einn hinna ungu pilta var góður
nágranni, Guðmundur Árnason, f.
14. ágúst 1971, sonurÁrna Oddgeirs
Guðmundssonar og Guðrúnar
Guðmundsdóttur, sem búa að Mið-
engi 20 hér á Selfossi. Guðmundur
var elsta barn þeirra hjóna, en þau
eiga einnig fimmtán ára son og
fjögurra ára dóttur.
Sautján ára piltur á ekki langa
sögu að baki. Segja má að Guð-
mundur hafi verið staddur við morg-
unverðarborð lífsins. Lífið virtist
framundan með sínar vonir, vænti-
ngar og þrár.
Guðmundur varð snemma vinsæll
af félögum sínum og jafnöldrum,
glaðsinna og hrókur alls fagnaðar í
góðum hópi. Hann var hlýr í viðmóti
og aldrei brást það, yrði hann á vegi
þess er þetta ritar, að hann heilsaði
kurteislega að fyrra bragði og skipst
var á nokkrum orðum. Ungt fólk
sem kemur þannig fram ber það með
sér að það hefur hlotið gott uppcldi
og í því býr manndómur.
Guðmundur var fríður sýnum,
hár og grannur og samsvaraði sér
vel. Hann var af hagleiks- og hæfi-
leikafólki kominn og allt benti til
þess að hann myndi erfa mannkosti
frændfólks síns.
Skarðið er stórt sem nú stendur
autt á heimili hans, hér er
„kvödd að fullu ein sumarsaga
með sólbros og hamingjudaga".
(Siguröur Einarsson).
Lífið er ferðalag og byrðarnar eru
þungar sem margir verða að bera á
göngunni miklu. Kæru vinir. Þó öll
sund virðist lokuð og gleðin horfin
um sinn kemur nýr dagur og sárið
tekuraðgróa. Þæreru hlýjarbænirn-
ar sem margur biður ykkur til styrkt-
ar i þessari sáru sorg.
Ég og fjölskylda mín vottum ykk-
ur samúð okkar og biðjum að sá sem
öllu ræður gefi ykkur kraft og gleði
að nýju.
Blessuð sé minning Guðmundar
Árnasonar.
Guðni Ágústsson.
Kveðja
Enginn getur fylgt þér
á göngu þinni
upp himinbogann
ad hlidum Ijóssins.
Pegar heimurinn hverfur þér
eins og grein, sem fellur af sjálfu sér
og tíminn og forlögin ríkja ckki lengur
yfir þér.
þegar þú stendur í skugga eilífðarinnar
og hlustar á söng hinna djúpu vatna
sem eiga sér engar strendur.
Enginn getur fylgt þér,
þegar þú á göngu þinni upp himinbogann
hlustar á sönginn, sem kallar á sál þína
ad hliðum Ijóssins.
Gunnar Dal
Við drúpum höfði hrygg í huga og
hugsum um kæran vin, skólafélaga
og nemanda sem hvarf svo skyndi-
lega á brott í blóma lífsins.
í upphafi vorannar 1988 bættust
þrír piltar frá Selfossi í nemendahóp-
inn á matvælasviði Fjölbrautaskól-
ans í Breiðholti. Þeir höfðu þá lokið
hluta af grunnnámi í Fjölbrauta-
skólanum á Selfossi og létu það ekki
aftra sér að ferðast á milli heima-
byggðar og Reykjavíkur daglega til
að stunda nám sitt.
Einn þessara pilta var Guðmund-
ur Árnason sem við kveðjum nú
með sárum söknuði. Guðmundur
féll strax inn í nemendahópinn og
vann ötullega að því marki sem
hugur hans stóð til, matreiðslunámi
í Hótel- og veitingaskóla fslands.
Guðmundur var glaðlyndur, hlý-
legur og hjálpsamur féfegi. Hann
naut trausts bæði nemenda og
kennara.
Við sendum foreldrum hans,
systkinum, ættingjum og vinum inni-
legar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Guðmundar
Árnasonar.
Nemendur og kennarar á
Matvælasviði
Fjölbrautaskólans
í Breiðholti
Ó sólarfaðir signdu ttú hvert augtt,
en sér í lagi þau sem túrin lattga.
Ogsýndu ntiskunn öllu því sem tmdar,
en einkttm þvísem böl og voði grandar.
Hann Gummi er dáinn, hrifinn
burt svo allt of fljótt. Ævi 17 ára pilts
er ekki löng. Hjá honum var lífið
rétt að byrja. Lífið var svo bjart og
hugurinn svo stór. Hann á lokaönn
í Fjölbrautaskóla Breiðholts og
stefndi á matreiðslunám. Hann sagði
föðursystur sinni að hann ætlaði að
sjá um næstu fermingarveislu fyrir
hana.
Alltaf birti yfir þegar Gumrni kom
í heimsókn, hann var svo kátur og
hress, skildi eftir sig gott skap og
létta lund. Gunni var alltaf einstak-
lega blíður og lilýr og sérlega natinn
við afa sína og ömniur.
Guðmundur var fæddur á Selfossi,
sonur hjónanna Árna O. Guð-
mundssonar frá Oddgeirshólum og
Guðrúnar Guðmundsdóttur frá Sel-
fossi. Hann átti tvö systkini, þau cru
Jóhann f. 7. apríl 1973 og Árný llse
f. 3. maí 1984.
Þeirra söknuður er mikill og ekki
síður hjá föðurforeldrum, llse og
Guðmundi Árnasyni og móðurfor-
eldrum Katrínu Ólafsdóttur og Guð-
mundi Elíasí Guðmundssyni.
Elsku Árni, Guðrún. Jói, Árný,
ömmur og afar. Innilegar samúðar-
kveðjur til ykkar allra.
Guð gefi ykkur styrk í ykkar
miklu sorg.
Eur þtí i friði
friður Guðs þig blessi,
liafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nti fylgi,
Itans dýrðarhnoss þú hljóta skult.
V.Briem.
Angelika, Magnús, Steinþór
og fjölskyldur þeirra.
>t 1 liisnæöisslolnun rikisins
______________TÆKNIDEILD____________
Simi 696900
Útboð
Eyrarbakki
Stjórn verkamannabústaða á Eyrarbakka óskar eftir
tilboðum í byggingu tveggja einbýlishúsa og eins
parhúss úr steinsteypu. Verk nr. A.40.01 og U.22.01.
úr teikningasafni tæknideildar Húsnæðisstofnunar
ríkisins
Brúttóflatarmál húsa 313m2
Brúttórúmmál húsa 4180m3
Húsin verða byggð við götuna Hulduhóll nr. 1-5 á
Eyrarbakka og skal skila fullfrágengnu, sbr. útboðs-
gögn.
Afhending útboðsgagna er á Skrifstofu Eyrarbakka-
hrepps, Túngötu 40, 820 Eyrarbakka, og hjátæknideild
Húsnæðisstofnunar ríkisins, frá föstudeginum 30. sept.
1988 gegn kr. 10.000 skilatryggingu.
Tilboðum skal skilað á sömu staði eigi síðar en
þriðjudaginn, 11. okt. 1988 kl. 11:00 og verða þau
opnuð að viðstöddum bjóðendum.
F.h. Stjórnar verkamannabústaða á Eyrarbakka,
tæknideild Húsnæðisstofnunar ríkisins
1 lúsnæðissloi'nun ríkisins
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda vináttu og samúð við andlát og
jarðarför föður okkar, tengdaföður og afa
Haraldar Sigurmundssonar
Fossá.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa
Sigtryggs Runólfssonar
Heiöargerii 11 Reykjavík
Guðbjörg Sigurpálsdóttir
Jón G. Sigtryggsson Fríða Sigtryggsdóttir Garðar Andrésson
Rósa Sigtryggsdóttir Karl Karlsson
Magnús Sigtryggsson Lovísa Biering
Sigrún Sigtryggsdóttir Emil Karlsson
Vilberg Sigtryggsson Gerður Hjaltalín
Hreinn Sigtryggsson Ólafía Ottósdóttir
Svana Sigtryggsdóttir Ingólfur Sveinsson
Runólfur Sigtryggsson Halldóra Sigtryggsdóttir
Svala Sigtryggsdóttir Þórir Sigurðsson
og barnabörn