Tíminn - 02.09.1989, Blaðsíða 7

Laugardagur 2. september 1989
Tíminn 7
<
t
Kvöldkyrrð við Gróttu.
Tímamynd: Aml Bjarna
gengur jafnvel svo langt í ásök-
unum á andmælendur sjálfstæð-
isforystunnar að þeir haldi uppi
rógi um Þorstein Pálsson, rýri
álit hans með ódrengilegum
hætti, eins og hanp orðar það.
Þetta er ekki aðeins ofsögum
sagt, heldur rangt. Þorsteinn
Pálsson er varla sú kveif að þola
ekki gagnrýni, auk þess sem
fullyrða má að gagnrýni á hann
hefur ekki síður komið úr röðum
hans eigin flokksmanna en pólit-
ískra andstæðinga hans. Það var
m.a. Þorsteinn Pálsson sem
hrinti af stað klofningnum í
Sjálfstæðisflokknum í mars
1987. Ekki er vitað til að sjálf-
stæðismenn hafi þakkað for-
manninum það framtak eða
fengið það álit á honum og
nánustu samverkamönnum hans
að þeir væru færir um að halda
Sjálfstæðisflokknum saman,
þegar mikið lægi við. í ljósi
síðustu skoðanakannana kann
að líta svo út sem Sjálfstæðis-
flokkurinn sé umvafinn ein-
drægni og sáttum eftir klofning-
inn mikla fyrir tveimur árum.
En það sem einu sinni hefur
gerst getur gerst aftur: „Innri
styrkur Sjálfstæðisflokksins er
ekki nægilega mikill,“ segir
Friðrik Sophusson. Og flokkur-
inn hefur ekki enn „markað
nægilega skýra stefnu“ til þess
að hún dugi þegar til alvörunnar
kemur í harðri kosningabaráttu.
Sjálfstæðisflokkurinn er há-
timbraður að utan að sjá en
innviðirnir eru ótraustir.
Að hafa tungur tvær
Þó vissulega sé unnið að því
að styrkja ríkisstjórnina með
það fyrir augum að auðvelda
henni að hafa stjórn á þingmál-
um og landsstjórnarmálum yfir-
leitt, þá er ekki víst að slíkur
viðbúnaður sé nauðsynlegur
vegna þess hversu sjálfstæðis-
menn séu fúsir til að fella ríkis-
stjórnina eða hversu óttalegt
það væri fyrir stjómarflokkana
að fara í kosningaslag. Eins og
glögglega kemur fram í máli
Friðriks Sophussonar, þá er
Sjálfstæðisflokkurinn ekki
meira en svo við því búinn að
fara í kosningar vegna þess að
hann hefur ekki mótað sér skýra
stefnu í helstu vandamálum
þjóðarinnar. Það á m.a. við um
landbúnaðarstefnuna. í Sjálf-
stæðisflokknum er að finna boð-
bera algerrar frjálshyggju í land-
búnaðarmálum, milliliðina og
nýkapitalistana. Það eru
mennirnir sem hafa mest dagleg
áhrif í flokknum. En þar er
einnig að finna menn eins og
Pálma á Akri og Egil á Seljavöll-
um, sem reyna að hamla gegn
ofurvaldi bissnisshyggjunnar
efir því sem getan leyfir. Áhrifa
þeirra virðist lítið sem ekkert
gæta í því sem kemur frá Sjálf-
stæðisflokknum og talsmönnum
hans frá degi til dags. Lands-
byggðarþingmönnum Sjálf-
stæðisflokksins er að jafnaði
haldið niðri. Hins vegar munar
Sjálfstæðisflokkinn í atkvæði
landsbyggðarfólksins, jafnvel
bænda og annars dreifbýlisfólks.
Þess vegna reyna forystumenn
Sjálfstæðisflokksins að flikka
upp á þá mynd sína sem á að
snúa að landsbyggðarfólkinu,
þegar líður að kosningum. En
eins og Sjálfstæðisforystan hefur
algerlega gengið preningafrjáls-
hyggjunni á vald og vill byggða-
stefnu feiga, þá hefur forystu
flokksins aldrei verið jafn mikill
vandi á höndum að farða þannig
á sér andlitið að ekki sjái í
f r j álshy ggj usvipinn.
Sjálfstæðisflokkurinn er m.a.
hræddur við að fara út í alþing-
iskosningar af því að hann hefur
ekki mótað landbúnaðarstefnu
né haldið fram sjónarmiðum í
þeim málum, sem líkleg eru til
að ávinna sér traust landsbyggð-
arfólksins. Það er vafalaust þetta
sem Friðrik Sophusson á við
þegar hann segir að Sjálfstæðis-
flokkurinn hafi ekki markað sér
stefnu í landbúnaðarmálum.
Vandi Sjálfstæðisflokksins ligg-
ur í því að hann þarf ævinlega að
hafa tungur tvær og tala sitt með
hvorri, ekki aðeins í landbúnað-
armálum heldur ýmsum öðrum
mikilvægum landsmálum. Þing-
flokkur Sjálfstæðisflokksins
staðfesti stefnuleysið í landbún-
aðarmálum á fundi sínum í vik-
unni. Þingflokkurinn ályktaði
um ýmis mál, að mestu í anda
markaðs- og peningahyggju sem
við var að búast, en lét undir
höfuð leggjast að álykta um
landbúnaðarmál, enda vand-
ræðabarnið í flokknum.
Eins og vænta mátti er holur
hljómur í ályktun þingflokksins
um vantraust á ríkisstjórnina.
Ekki kemur skýrt fram hvort
þingflokkur Þorsteins Pálssonar
ætlar að bera fram formlegt
vantraust þegar Alþingi kemur
saman eða hvort ætlunin er að
láta öðrum eftir frumkvæðið í
því efni. Hik sjálfstæðisforyst-
unnar við alþingiskosningar
dregur auðvitað úr skorinorðum
yfirlýsingum um að fella ríkis-
stjórnina.