Tíminn - 23.01.1991, Blaðsíða 16

AUGLYSINGASIMAR: 680001 & 686300
RÍKISSKIP
NUTIMA FLUTNINGAR
Hotnorhusinu v Tryggvogotu,
_____S 28822
Ókeypis auglýsingar
^fyri^einstakling^^
POSTFAX
91-68-76-91
NISSAN
Réttur bíll á
réttum stað
Ingvar
Helgason hf.
Sœvarhöfða 2
Slml 91-674000
NISSAN
ríniinn
MIÐVIKUDAGUR 23. JANÚAR 1991
Stórtjón í fjölbýlishúsum í Kópavogi:
Allt á floti - er
ofnarör sprungu
Þeir urðu heldur betur undrandi, íbúamir í Þverbrekku 4 í Kópa-
vogi, er heitt vatn byrjaði að flæða inn í íbúðir þeirra milli kl. tvö
og þijú í fyrrinótt. Ihlsverðar skemmdir urðu í íbúðum vegna
flóðsins, sem varð er heitavatnsrör sprakk uppi á 7. hæð og vatn
rann niður eftir blokkinni.
Heitavatnsrör sprungu einnig
víðar í Kópavogi þessa sömu nótt,
svo sem í Kjarrhólma og við Furu-
grund, þó tjón yrði ekki nærri eins
mikið þar.
„Ég náði bara að fylla fjórar fötur
af vatni," sagði Kristinn Möller er
hann var spurður að því hvort
mikið vatn hefði flætt inn til hans,
en Kristinn býr í íbúðinni á 7. hæð
í Þverbrekku 4. „Ég vaknaði rétt
fyrir kl. þrjú við mikil læti, sem ég
hélt fyrst að kæmu að utan, en sá
síðan hvað komið hafði fyrir,“
sagði Kristinn, en rörið sprakk
einmitt í svefnherbergi hans.
Þegar Kristinn áttaði sig á hvað
hafði gerst, hljóp hann þegar í stað
niður í kjallara og skrúfaði fyrir
heita vatnið. Þá hefur vatn að öll-
um líkindum verið búið að leka úr
rörinu í a.m.k. klukkutíma.
Flestar íbúðirnar, sem liggja fyrir
neðan íbúð Kristins, urðu fyrir
skemmdum, en mestar urðu þær á
íbúð á annarri hæð. Þar virðist
vatnið hafa safnast saman og flætt
um alla íbúðina. íbúinn var önn-
um kafinn það sem eftir lifði næt-
ur við að stafla húsgögnum saman
og reyna að þurrka gólfteppin.
Að sögn Hreins Frímannssonar,
yfirverkfræðings hjá Hitaveitu
Reykjavíkur, biluðu heitavatnsrör
á fjórum stöðum í Kópavogi í
fyrrinótt. Tvær bilananna urðu á
lögnum Hitaveitunnar, þ.e. í
Kjarrhólma og í Furugrund þegar
vatnsæðar sprungu við inntak
húsanna. í Kjarrhólma komst
smávegis vatn inn í kjallaraíbúð og
olli þar minniháttar tjóni. Hreinn
sagði aftur á móti að bilanirnar,
sem urðu í Þverbrekku 2 og Þver-
brekku 4, væru í húskerfum og því
ekki á ábyrgð Hitaveitunnar. „í
Þverbrekku 4 fór rör sem var mjög
ryðgað og í Þverbrekku 2 var það
ofn sem fór er nokkur göt mynd-
uðust á honum. Þrýstingur á heita
vatninu á þessum svæðum er í
hærra lagi, en sá þrýstingur á ekki
að fara inn á húskerfi, þannig að
þrýstingurinn er ekki bein orsök
hvernig fór.“ Hreinn sagði senni-
legustu skýringuna á óhappinu í
Þverbrekku 4 vera þá að raki hefði
komist að rörunum og þau tærst
upp smám saman. Það hefði því
verið tímaspursmál hvenær rörið
hefði sprungið alveg.
Meginregla í sambandi við ábyrgð
á svona tjónum væri að Hitaveitan
væri ábyrg fyrir öllum bilunum
sem yrðu á eigin lögnúm, en hús-
eigendur fýrir bilunum sem yrðu á
þeirra lögnum, nema ef einhverjar
sérstakar ástæður lægju fyrir. Það
virtist ekki vera í neinu þessara til-
fellá.
Kristján Ottósson, framkvæmda-
stjóri Lagnafélagsins, sagði að ef
rörin hefðu farið að gefa sig vegna
tæringar, þá væri þar um að kenna
lélegum frágangi í kringum rörin,
sem byggingaraðili viðkomandi
húss ætti að hafa séð um. „í flest-
um tilfellum er það vel gengið frá
rörum að engin hætta á að vera á
því að raki komist að þeirn." Krist-
ján sagði einnig að engin keypti
ryðfrí rör vegna þess hversu dýr
þau væru, en hann sæi fyrir sér
lausn á þessu vandamáli með því
að fólk myndi hætta að fela rörin
inn í veggjum en hafa þau þess í
stað utan á veggjum, eins og tíðk-
ast víða erlendis. „Þetta er ljótur
siður hjá okkur Islendingum að
fela alla hluti. Væru rörin höfð ut-
an á, þá myndi allt viðhald og eftir-
lit vera miklu auðveldara og ódýr-
ara,“ sagði Kristján. —khg.
Eins og sjá má á myndinni lítur hann ekki vel út, þessi bútur úr rör-
inu sem gaf sig í Þverbrekku 4 og olli stórtjóni. Timamynd: Pétur
y Prófkjör krata í Reykjavík:
Atta stefna á
Jón Baldvin Hannibaisson, for* stefnir á 1.-4 sætíð. Þau Helgi
maður Alþýðuflokksins, stefnir á Daníelsson, Ragnheiður Davíðs-
fyrsta sætíð á framboðslista dóttir, Valgerður Gunnarsdóttir
flokksins sem haldið verður helg- og Össur Skarphéðinsson stefna
ina 2. og 3. febrúar. Jóhanna Sig- öil á 3.-6. sætið. Magnús Jónsson
urðardóttir, varaformaður flokk- stefnir á 1. til 6, sætí, Þorlákur
ins, gefur kost á sér í 2. sætíð. Helgason á 1. til 3. sætíð og loks
Koslð er um 6 efstu sætín í fram- Þröstur Ólafsson, sem stefnlr á
boðinu, en alls taka 13 frambjóð- 1.-4. sætíð.
endur þátt í prófkjörínu. Átta af
þrettán frambjóðendum gefa kost Tveir nýir félagar Alþýöuflokks-
á sér í 3. sætið. Birgir Ámason ins taka þátt t prófkjörinu. Það
stefnir & 3.-7. sætí listans. Guð- eru þeir Össur Skarphéðinsson
mundur Ilaraldsson og Gunnar og Þröstur Ólafsson, sem báðir
Ingi Gunnarsson stefna á 4.- 6. koma úr Alþýðubandalaginu.
sætíð og Jón Ármann Héðinsson -sbs.
Slysið í Njarðvíkurhöfn
Maðurinn, sem fórst í slysi um borð S. Sigurðsson. Hann var 41 árs og
í Ágústi Guðmundssyni GK 95 í lætur eftir sig eiginkonu og þrjú
Njarðvíkurhöfn í íyrradag, hét Einar börn.
Ný „aukabúgrein“, ættuð frá Kína?
GULL í BODIFYRIR
GALLSTEIIU ÚR KÚM
Þú færð borgaða 6 Bandaríkjadollara (330 kr.) fyrir grammið af
besta gæðaflokki gallsteina úr nautgrípum. Góðir gallsteinar
eiga að vera gullinbrúnir, heilir og mjög vel þurrkaðir og þeir
geta nálgast hænuegg að stærð. Þetta eru aðalatríðin í tilboði
sem K.K. Poon nokkur í Hong Kong hefur sent til a.m.k. Bún-
aðarfélags íslands, nokkurra dýralækna og ef til vill fleiri aðila
hér á landi.
Engum sögum fer hins vegar af því
að gallsteinasöfnun sé hafin hér á
landi. Þótt K.K. Poon lýsi sig reiðu-
búinn að kaupa alla fala steina og
bjóði sem svarar um þriðjungi af
heimsmarkaðsverði gulls fyrir þessa
dýrgripi, mun lítil von til þess að ís-
lendingar eigi eftir að auðgast af við-
skiptum við hann. Gamalreyndur
dýralæknir, sem Tíminn hafði tal af,
kvaðst hafa séð gallblöðrur úr mörg
hundruð nautgripum, en gallsteinar
í þeim séu afar fátíðir. Og í þeim
sárafáu tilvikum, sem um slíkt hafi
verið að ræða, hafi steinarnir verið
mjög smáir, t.d. tæpast nokkur sem
náð hafi einu grammi, að hann gisk-
aði á.
í bréfi sínu gefur K.K. Poon vænt-
anlegum viðskiptavinum jafnframt
nákvæmar leiðbeiningar um þurrk-
un, meðferð og frágang þessara
„dýrgripa", sem hann segist hafa
keypt frá öllum heimshornum und-
anfarin 40 ár, til notkunar í Iæknis-
fræðilegum tilgangi. Ekki megi þó
geyma steinana of lengi, því um 1 ári
eftir þurrkun fari þeir að missa
lækningamáttinn.
Um lækningamátt gallsteina mun
lítið kunnugt hér á landi. En ein-
hver giskaði á að í Austurlöndum
kynnu þeir að vera notaðir í „fjör-
efni“ fyrir kyndaufa karla, svipað og
mulin nashyrningshorn og fleiri
undralyf sem þar seljast grimmt í
þessum tilgangi.
Af afritum bréfa tveggja ánægðra
viðskiptavina, sem íylgdu tilboði
herra Poons, má ráða að gallsteinar
eru afar sjaldgæfir í nautgripum á
Nýja-Sjálandi, ekki síður en hér á
landi. Hins vegar virðist allt annað
uppi á teningnum í Tansaníu. Því í
bréfi frá gallsteinasafnara þar í landi
segir hann m.a.:
„Kæri vinur. Aldrei hafði mig
dreymt um að ég ætti eftir að lifa
þann dag að njóta þægindanna af því
að lifa í mínu eigin húsi, geta borð-
að egg og kjúklinga sem ég rækta
sjálfur og síst af öllu að ég ætti eftir
að aka um í eigin bfl, með bros á vör
og höfuðið hátt. Allt þetta á ég þér
einum að þakka."
—HEI