Tíminn - 06.04.1991, Blaðsíða 20

AUGLYSINGASIMAR: 680001 & 686300
RÍKISSKIP
NUTÍMA FLUTNINGAR
HalnarMusinu v Tryggvagoiu.
S 28822
; " ' J),CmSbnel
/ HÖGG-
Ókeypis auglýsingar • DEYFAR
fyrir einstaklinga Verslió hiá faemönnum
POSTFAX 1 GJvarahlutir
91-68-76-91 f V-Y Hamarsböfóa 1 - s. 67-Ó744 j
B minn
LAUGARDAGUR 6. APRlL 1991
ms
| Forsætisráðherra segir að ýmislegt fróðlegt muni koma í Ijós þegar annáll álmálsins verði skráður:
A Ekkert nýt ■ aa A-fli okl karnir
$ láist ein sog hur idurc igl töttur*
„Þegar annáll álmálsins verður skrifaöur mun margt fróðlegt
koma í ljós,“ sagði Steingrímur Hermannsson forsætisráðherra
þegar hann var spurður álits á deilum ráðherra Alþýðuflokks og
Alþýðubandalags um álmálið, en þær hafa fyrst og fremst snúist
um hverjum kenna eigi um tafir sem orðið hafa á málinu.
Jón Baldvin hefur ráðist harka-
lega að ráðherrum Alþýðubanda-
lagsins og sakað þá um að tefja ál-
málið. Ólafur Ragnar hefur svarað
fullum hálsi og sakað Jón Sigurðs-
son um að hafa klúðrað málinu.
Hann hefúr m.a. fullyrt að það sé
bara fyrirsláttur hjá Jóni þegar
hann segir að Persaflóastríðið hafi
komið í veg fyrir að samningar
næðust. Þá hefur Jón Sigurðsson
ráðist að stjórn Landsvirkjunar og
sakað hana um að tefja málið. Dav-
íð Oddsson, stjórnarmaður í
Landsvirkjun, hefur vísað þessu á
bug og sagt að iðnaðarráðherra
sjálfur hafi tafið málið með ótíma-
bærum og gagnslausum undir-
skriftum.
„Ég hef forðast að blanda mér í
deilur um álverið. Við framsóknar-
menn teljum að það eigi að byggja
álver á Keilisnesi, enda náist við-
unandi samningar um orkuverð,
skatta og mengunarvarnir. Þetta er
okkar stefna. Það hefur hins vegar
fjöldamargt orðið til að tefja álmál-
ið, sumt alls ekki á valdi ráðherra,
annað má vissulega setja spurn-
ingarmerki við,“ sagði Steingrím-
ur.
„Ég hef sjálfur þurft að hafa tals-
verð afskipti af þessu máli. Ég hef
ítrekað orðið að sætta deiluaðila.
Mér tókst t.d. að sætta deiluaðila í
mars í fyrra þegar málið var komið
í sjálfheldu. Þá kom Jón Baldvin til
mín og þakkaði mér fyrir og sagði
að ég hefði bjargað álmálinu."
Ráðherra Alþýðuflokks og Al-
þýðubandalags keppast við að bera
sakir á hvern annan út af þessu
máli.
„Já, þeir eru duglegir við það. A-
flokkarnir hafa alla tíð barist eins
og hundur og köttur, þannig að
þessi orðaskipti ráðherranna þurfa
ekki að koma neinum á óvart. Það
er best að leyfa þeim að slást, en
það er hins vegar annað mál að
þeir vinna álmálinu ekkert gagn
með þessari framkomu.
í Morgunblaðinu í gær er grein
eftir Davíð Oddsson þar sem hann
áfellist iðnaðarráðherra fyrir fram-
göngu hans í málinu. Iðnaðarráð-.
herra hefur sagt í sjónvarpsviðtali
að stjórn Landsvirkjunar hafi tafið
málið. Þessar deilur allar munu
skaða málið og þess vegna tel ég að
réttast væri að þegja um þessa
hluti, sem eru liðnir, og einbeita
sér að því að ljúka samningum,"
sagði Steingrímur að lokum.
Þjóðhagsstofnun:
Hagsveiflan í botn
1990enaftur
upp á við í ár
Þjóðhagsstofnun segir árið
1990 marka tímamót í viðureign-
inni við verðbólgu. Hjöðnun
hennar niður á svipað stig og í
helstu viðskiptalöndunum séu
markverðustu tíðindin af þróun
efnahagsmála á síðasta ári.
Framfærslukostnaður hækkaði
um 7,3% innan ársins 1990 og
spáð er að hækkunin verði 6-7%
á þessu ári. Kaupmáttur hafí
staðið í stað á árinu 1990, eins
og stefnt var að. Hann á síðan að
aukast aftur um 2% á þessu ári,
miðað við þær 8% launahækkan-
ir sem reiknað er með í ár.
Þjóðhagsstofnun áætlar að lands-
framleiðslan hafi árið 1990 verið
óbreytt frá árinu á undan. Botni
hagsveiflunnar sé því náð, eftir
tvö samdráttarár í röð. Horfur eru
taldar á 1% aukningu landsfram-
leiðslu á þessu ári og 2% aukn-
ingu þjóðartekna. Án álvers er þó
reiknað með hægum hagvexti, eða
1,5 til 2% á ári, næstu árin.
Þrátt fyrir 5 milljarða kr. hag-
stæðan vöruskiptajöfnuð varð við-
skiptahalli við útlönd upp á 9,2
milljarða kr. á síðasta ári. Skýr-
ingin felst í 14,6 milljónum sem
íslendingar þurftu að greiða í
vexti af erlendum lánum á árinu
(þ.e. upphæð sem svarar 114 þús.
krónum á hvern vinnandi mann á
íslandi).
Forsendur þjóðar-
sáttar staðist
Þjóðhagsstofnun segir forsendur
þjóðarsáttarsamninganna í febrú-
ar 1990 hafa staðist í öllum meg-
inatriðum. „Verðlagsþróunin hef-
ur reynst fylgja samningsferlinum
að langmestu leyti og nú í mars
skeikar þar aðeins 0,8%.“ Við-
skiptakjörin hafi þó reynst hag-
stæðari en ráð var fyrir gert sem
leitt hafi til 0,3% launahækkunar
nú í mars.
Tiltækar heimildir um launaþró-
un í aðildarfélögum ASÍ og opin-
berra starfsmanna bendi ekki til
launaskriðs á fyrsta ári samnings-
ins. Dagvinnulaun þessara hópa
hafi hækkað um 8-9% og heildar-
laun um 9%. Vinnutími ASÍ- fólks
hafi ennþá styst eftir mikla stytt-
ingu árið 1988. En vinnutími op-
inberra starfsmanna virðist
óbreyttur.
Tekjur sjómanna hafi hins vegar
hækkað meira en laun í landi. Ár-
ið 1990 er aflaverðmæti talið 25-
28% meira en árið áður, þrátt fyr-
ir 2% samdrátt í afla. Þetta bendi
til 30% hækkunar á fiskverði að
meðaltali.
Tilfærslutekjur (m.a. lífeyris-
greiðslur) eru taldar hafa hækkað
talsvert meira en laun í Iandinu,
eða um 15%. Þá er bent á að vaxta-
tekjur heimilanna hafi vaxið um-
talsvert á síðustu árum í kjölfar
hækkandi raunvaxta og aukins
sparnaðar. Með hækkun skatthlut-
falls í staðgreiðslu hafi skattbyrð-
in einnig aukist um 1,5%.
„Þegar öllu er til haga haldið er
talið að ráðstöfunartekjur heimil-
anna í heild hafi hækkað um 11%,
en það svarar til 10% hækkunar á
mann,“ segir Þjóðhagsstofnun.
- HEl
Forystumenn Alþingis og Sögufélagsins á útgáfudegi 17. bindis Aiþingisbóka islands. Frá vinstri: Ragnheiö-
ur Þorláksdóttir framkvæmdastjóri Sögufélagsins, Friðrik Ólafsson skrifstofústjóri Alþingis, Gunnar Sveinsson
sem sá um útgáfu þessa bindis, Heimir Þoríeifsson forseti Sögufélagsins og Guðrún Helgadóttirforseti Sam-
einaðs þings. , Timamynd Pjetur
Sautjánda og síðasta bindi Alþingisbóka Islands komið út:
Verra en vindhjallur
Út er komið sautjánda og síðasta
bindiö af Alþingisbókum íslands,
nærri 80 árum eftir að fyrsta bind-
ið kom út. Þar með er búið að
prenta gjörðabækur gamla Alþingis
frá því byrjað var að skrá þær árið
1570. Þessi útgáfa er mikill fengur
fyrir sagnfræðinga og aðra áhuga-
menn um sögu þjóðarinnar. Þama
er um að ræða grundvallarheimild
um íslenska þjóðarsögu, sem sýnir
vel þróun réttarfars, menningar og
tungu þjóðarinnar.
í þessu síðasta bindi Alþingisbók-
anna má m.a. lesa um endalok
gamla Alþingis, en þinghaldi var
formlega hætt sumarið 1800. Tvö
síðustu þingin voru haldin í Reykja-
vík. Embættismönnum landsins
fannst orðið erfitt að halda uppi al-
mennilegu þinghaldi á Þingvöllum,
m.a. vegna þess að húsakynni þar
voru svo léleg. Magnús Stephensen
lögmaður lét bóka á síðasta þinginu
árið 1798 að hann væri orðinn la-
sinn og veikburða vegna „heilsu-
spillandi dragsúgs í gegnum glugga-
brotið og opið lögréttuhús". Lög-
réttumenn tóku undir með honum
og bókuðu að húsið væri „óheil-
næmara og verra hvörjum vindhjalli
og heilsa og líf í háska, sem þar
neyðist til inni að sitja.“ Þó að
þröngt sé um alþingismenn í dag
mega þeir þó teljast vel haldnir ef
miðað er við það sem Magnús lög-
maður og félagar hans máttu þola
fyrir tæpum 200 árum.
Það var árið 1863 sem tillaga kom
fram á Alþingi um að prenta Alþing-
isbækurnar, en hagsýnir alþingis-
menn felldu tillöguna. Eftir síðustu
aldamót var hins vegar ákveðið að
hefja undirbúning að þessu mikla
verki og kom fyrsta bindið út í
þremur heftum á árunum 1912-
1914. í formála í fyrsta heftinu segir
Jón Þorkelsson, skjalavörður í
Landsskjalasafninu, að stefna beri
að því að útgáfu Alþingisbókanna
verði lokið fyrir 1000 ára afmæli AI-
þingis árið 1930. Það liðu hins vegar
60 ár frá Alþingishátíðinni þar til öll
bindin komu út. -EÓ