Tíminn - 06.03.1993, Blaðsíða 7

Laugardagur 6. mars 1993
Tíminn 7
maður sér grein fyrir því að um
ekkert var að ræða. Það er ekkert
sem heitir. Þetta er eitthvað sem
ekki er hægt að flýja frá en maður
verður að takast á við. Maður tek-
ur einfaldlega á öllu sínu og ýtir
öllu öðru frá sér,“ segir Sigrún.
„Það er ekki hægt að ganga um
endalaust og vera öskureiður út í
lífið og tilveruna; maður verður
einfaldlega að rétta úr kútnum og
takast á við hlutina. Það bara
kemur en tekur sinn tíma,“ bætir
hún við.
Þá segir hún að álagið á fjöl-
skylduna í heild hafi verið mikið.
Bróðir Eydísar átti erfitt þar sem
allt snerist um þetta veika barn og
foreldrarnir dvöldu langdvölum
erlendis. „Það hriktir í öllu,“ seg-
ir Sigrún og segir að svona ástand
reyni ekki síður á sambúð fólks.
„Maður bregst svo misjafnlega við
og má ekki við neinu áreiti," segir
hún.
Vildi fá skýringar
á öllu saman
Það verður líklega enginn samur
sem gegnið hefur í gegnum lífs-
reynslu sem þessa. „Öll gildi
breytast og allt er tekið til endur-
skoðunar. Maður áttar sig á því
hvað það er sem raunverulega
skiptir máli. Það er kannski ekki
stærri íbúð og nýr bfll. Þegar
höggvið er svona nærri manni sér
maður að það sem skiptir máli
eru börnin, heilsan og tengslin
við þá sem standa nærri hjart-
anu,“ segir Sigrún.
„Náttúrulega getur maður ekki
afskrifað brauðstritið en áhersl-
urnar breytast. Mín leið var sú að
ég vildi fá skýringar á þessu öllu
saman. Af hverju lendi ég í þessu
og til hvers er ég hér?“ segir Sig-
rún. Svörunum kýs hún að halda
út af fyrir sig.
Hefði verið gott
að tala við einhvern
Á Sigrún einhver ráð handa fólki
sem er í svipuðum sporum og hún
var þá? „Ég vildi óska að samtök
foreldra og aðstandenda krabba-
meinssjúkra barna hefðu verið til.
Þá hefði verið hægt að leita þang-
að og tala við þá sem hefðu lent í
einhverju svipuðu. Það hefði
breytt heilmiklu því maður var
svo aleinn og vissi ekki um
neinn," segir Sigrún.
„Tíminn var náttúrulega naum-
ur því við fórum svo fljótt út en
það hefði samt breytt taísverðu að
geta talað við einhvern með svip-
aða reynslu," bætir hún við.
„Við vorum alveg ótrúlega hepp-
in ef hægt er að orða það svo.
Þetta hefur allt gengið svo vel og
hún heldur sjóninni. Það eru ekki
allir svona heppnir eins og við vit-
um og þetta fer alla vega. Ég
þekki ekki svo vel til barna sem
þjást af hvítblæði en veit að þau
fara í óskaplega erfiða meðferð,"
segir Sigrún.
Ottinn er samt alltaf til staðar.
Það er fylgst reglulega með Eydísi
og Sigrún segir að þá finni hún
alltaf fyrir hræðslu þó að það sé
talið mjög ólíklegt að sjúkdómur-
inn taki sig upp að nýju.
„Okkur er sagt að eftir þennan
tíma eigi að vera nánast ómögu-
legt að það gerist," bætir hún við.
Hún segist vera reiðubúin að að-
stoða fólk sem standi í svipuðum
sporum og hún var í. Þrátt fyrir
að sjúkdómur Eydísar sé mjög
sjaldgæfur eiga að sögn Sigrúnar
eftir að fæðast börn með sams
konar krabbamein.
Reikningarnir láta
ekki bíða eftir sér
Að sögn Sigrúnar er ekki hugsað
um peninga þegar svona stendur
á en Óneitanlega raskaði þetta
samt öllum fjárhag fjölskyldunn-
ar. Hjónin gátu að sjálfsögðu ekki
unnið á meðan og reikningarnir
létu ekki á sér standa. Jafnframt
þurftu þau að greiða far fyrir ann-
að hjónanna þar sem Trygginga-
stofnun greiðir aðeins fargjald
fyrir einn aðstandanda og dagpen-
inga. Sigrún segir að það hefði
verið nær ógerlegt fyrir sig að
vera ein þar sem barnið hafi þurft
umönnunar við allan sólarhring-
inn.
Með þessu segist hún samt ekki
vanþakka aðstoð heilbrigðisyfir-
valda hér á landi því hún gerir sér
grein fyrir því að meðferðin úti
kostaði mikið fé. „Við erum samt
heppin að vera í þessu heilbrigðis-
kerfi, þó að það sé ekki fullkomið,
því við þurftum ekki að greiða fyr-
ir meðferðina úr eigin vasa,“ segir
Sigrún. Þar er hún með í huga þá
sem voru frá ríkjum þar sem sam-
hjálp er lítil og voru búnir að
kosta aleigunni til að börn þeirra
ættu einhverja von um bata. Þess
má geta að tíðni sjúkdómsins er
mjög há hjá svertingjum á vissum
svæðum í Afríku.
„Þetta var mjög erfitt því reikn-
ingarnir komu náttúruiega þó við
værum fjarverandi. Ég ýtti því
samt bara frá því ég gat ekki af-
greitt áhyggjur af fjármálum í
ofanálag," segir Sigrún.
Hún segir að ættingjar og vinir
hafi stutt vel við bakið á þeim og
óviðkomandi fólk hafi veitt þeim
ómetanlegan stuðning. „Það bara
dugði ekki til þar sem þetta var
svo dýrt,“ segir Sigrún og bætir
við að enn fylgi þeim skuldahal-
inn sem þá varð til. „Ég get ekki
ímyndað mér annað en að við
hefðum misst ofan af okkur hefð-
um við ekki notið stuðnings þessa
fólks. Það hefði samt verið ómet-
anlegt ef styrktarsjóður fyrir fjöl-
skyldur krabbameinssjúkra barna
hefði verið til,“ bætir hún við.
Að eignast tvisvar
sama barnið
Það er ekki hægt að greina á Ey-
dísi að þar fari stúlka sem hefur
átt við veikindi að stríða. Hún
hleypur um og leikur sér eins og
hvert annað barn og sjón á öðru
auga virðist ekkert há henni. Til
marks um það sýnir hún perlu-
myndir sem hún hefur raðað sam-
an og er ekki annað að sjá en litir
og form séu á sínum stað. Móðir
hennar telur það vera lán í óláni
að hún skyldi vera svona ung þeg-
ar hún veiktist þar sem þá gangi
henni betur að lifa með sjón á
öðru auga. Þá finnst henni gott til
þess að hugsa að Eydís skuli ekki
muna neitt eftir þessari erfiðu
lífsreynslu. „Þetta er eins og að
hafa eignast tvisvar sama barnið,"
segir Sigrún að lokum. -HÞ
PAPPÍR
Innkaupastofnun Reykjavikurborgar, f.h. stofnana og fyrirtækja
Reykjavíkurborgar, óskar eftir tilboðum i hvítan pappir 80 gr I
stærðinni A4. Æskilegt er að pakkning sé 500 blöð í pakka.
Áætluð heildarkaup eru 18.000 pakkar.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri, Frikirkjuvegi 3,
Reykjavík.
Tilboöin verða opnuð á sama stað þriöjudaginn 23. mars 1993,
kl. 14,00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 - Sími 25800
„Ég óttaöist þaö svo mikiö hvernig hún liti út eftir augnaögeröina. “
Hér sést Sigrún meö dóttur sína skömmu eftir aögeröina.
Þaö þurfti að hanna sérstakt plastmót til aö höfuð Eydísar héldist
alveg kyrrt meöan á geislun stóð. Ung börn eins og hana þarf aö
svæfa til aö þau liggi alveg kyrr. Þetta þurfti aö gera alls 20 sinn-
um.
Aðalfundur
Aðalfundur Skeljungs hf.
verður haldinn föstudaginn
12. mars 1993 í Átthagasal
Hótel Sögu, Reykjavík, og
hefst fundurinn kl. 14:00.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf skv.
16. grein samþykkta félagsins.
2. Önnur mál, löglega upp borin.
Dagskrá, endanlegar tillögur
og reikningar félagsins munu
liggja frammi á aðalskrifstofu
félagsins, hluthöfum til sýnis,
viku fyrir aðalfund.
Aðgöngumiðar og fundargögn
verða afhent á aðalskrifstofu
félagsins Suðurlandsbraut 4,
6. hæð, frá og með 5. mars til
hádegis á fundardag, en eftir
það á fundarstað.
MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
Námsvist í Rússlandi
skólaárið 1993-94
Rússnesk stjómvöld munu væntanlega veita einum Islendingi skóla-
vist og styrk til háskólanáms I Rússlandi námsárið 1993-94.
Umsóknum skal komið til menntamálaráðuneytisins, Sölvhólsgötu 4,
150 Reykjavik, fyrir 26. mars n.k. á sérstökum eyöublöðum sem þar
fást. Umsóknum fylgi staðfest afrit prófskirteina ásamt með-
mælum.
Menntamálaráðuneytiö,
4. mars 1993.
Útboð
Vegskáii um Hvanngjá innri
Vegagerö rikisins óskar eftir tilboöum i
gerð 65 m langs vegskála um Hvanngjá
innri á Djúpvegi.
Helstu magntölur. Mót 2.800 m2, steypu-
styrktarstál 100 tonn og steinsteypa 1.000
m3.
Verki skal lokið 15. september 1993.
Útboðsgögn verða afhent hjá Vegagerð
rikisins á Isafirði og i Borgartúni 5, Reykja-
vík (aðalgjaldkera), frá og með 9. þ.m.
Skila skal tilboöum á sömu stöðum fýrir kl.
14:00 þann 22. mars 1993.
Vegamálastjóri
Utboð
Vegvísun 1993, framleiðsla
umferðarskilta
Vegagerð rikisins óskar eftir tilboðum í
framleiðslu umferðarskilta, þ.e. skiltaflata,
leiðarmerkja og þéttbýlismerkja með til-
heyrandi buröarrömmum og festingum á
rörauppistööur.
Magn alls 600 stk.
Verki skal að fullu lokið 18. ágúst 1993.
Útboðsgögn veröa afhent hjá Vegagerð
ríkisins, Borgartúni 5, Reykjavík (aðalgjald-
kera), frá og með 8. þ.m.
Skila skal tilboöum á sama staö fyrir kl.
14:00 þann 22. mars 1993.
Vegamálastjóri