Tíminn - 25.03.1995, Blaðsíða 10

' 10
$ífottfastg
Laugardagur 25. mars 1995
KVIKMYNDIR
Stökksvæðib
Stökksvæbib (Drop Zone) ★ ★
Handrit: Peter Barsocchini og John Bishop.
Leikstjóri: John Badham.
Abalhlutverk: Wesley Snipes, Gary Busey, Michael Jeter og Malcolm Jamal-Warner.
Háskólabíó.
Bönnub innan 16 ára.
Þegar alríkislögreglumaöurinn Pete Nessip (Snipes) hyggst flytja fanga á
milli fangelsa, tölvusnilling nokkum, þá hertaka þrautþjálfaðir
fallhlífastökkvarar flugvélina, drepa bróður hans og hafa fangann með sér
á brott. Nessip á í erfiðleikum með að sannfæra yfirmenn sína um þessa
atburöarás og er settur af tímabundiö. Hann hefur leit að þrjótunum, sem
hyggja á stórt rán, og þarf aö komast inn í hóp innvígbra
fallhlífastökkvara til ab geta nálgast þá og stöbvað ránið.
Leikstjórinn, John Badham, á að baki nokkrar vel heppnaðar myndir,
eins og War Games og Stakeout, en hefur verið mistækur á síðari árum.
Stökksvæðið er því skref upp á við hjá honum því hún er nokkuð
frambærileg afþreying. Samræður eru fáar og ógáfulegar en hasarinn og
spennan þeim mun meiri. Það er sjálfsagt erfitt að finna efni, sem býður
upp á jafn mikinn hraða og fallhlífarstökk, enda er mikið lagt upp úr að
þau atriði séu vel útfærð og spennandi. Formúlan gengur ágætlega upp
með tilliti til þessa og í millitíðinni slæst hetjan við ýmsa leiðindakurfa á
jörbu niðri.
Leiklistin hefur átt betri daga því eins og ábur sagbi er orösnilldin
víðsfjarri í handritinu. Þrátt fyrir það er Wesley Snipes traustur í
hetjuhlutverkinu og Gary Busey er einn reyndasti „vondi karlinn" í
bransanum í dag. Michael Jeter er síðan ágætur í hlutverki
tölvusnillingsins, en það er helst ab hann fái að segja eitthvab af viti.
Stökksvæðið er afþreying með stóru a-i og í sjálfu sé ágæt sem slík, en
skilur að sama skapi ekkert eftir sig.
Himneskar verur
(Heavenly Creatures) ★★★1/2
Handrit: Frances Walsh og Peter Jackson.
Framleibandi: Jim Booth.
Leikstjórí: Peter Jackson.
Abalhlutverk: Melanie Lynskey, Kate Winslet, Diana Kent, Clive Merrison, Sarah
Peirse og Simon O'Connor.
Regnboginn.
Bönnub innan 14 ára.
Árið 1954 myrtu tvær unglingsstúlkur, Pauline Parker (Lynskey) og
Juliet Hulme (Winslet), móður Pauline í Christchurch á Nýja-Sjálandi.
Hér er rakin saga þeirra frá því að þær kynnast, tvær hugmyndaríkar
stúlkur, sem báðar eru einmana og utanveltu, þar til þær fremja
verknaðinn. Þær mynda náib tvíeyki, jafnvel of náið að mati foreldra
þeirra, og gera sig að aðalpersónum í ímyndaðri paradís þeirra, Borovníu,
þar sem þær eru umvafðar prinsum. Vinátta þeirra verður að áráttu og
þegar utanaðkomandi öfl ætla að aöskilja þær grípa þær í taumana.
Þetta er þekkt sakamál á Nýja-Sjálandi en það er hér nálgast frá nýrri
hlið án þess að verknabur vinkvennanna sé réttlættur á nokkurn hátt.
Áherslan er öll á vinskap, sálarástand og umhverfi stúlknanna, og síðan
hvernig eitt leiðir af öðru þangaö til morð verður réttlætanlegt fyrir þeim;
allt til að vinskapnum sé ekki stofnað í hættu. Þessu er erfitt að koma til
skila svo trúverðugt sé og auk þess þarf ab gera ímyndabri veröld þeirra
skil. Það er skemmst frá því að segja mjög vel tekst til þrátt fyrir að stíllinn
verði aö vera dálítib ýktur og er þab ekki síst að þakka þeim stórleik, sem
Melanie Lynskey og Kate Winslet sýna í aöalhlutverkunum. Sarah Peirse
er síðan mjög góð í veigamiklu hlutverki móður Pauline og önnur
hlutverk eru einnig vel mönnuð.
Himneskar verur er virkilega vönduð og frumleg kvikmynd. Hún er
e.t.v. ekki allra, en tekur á dapurlegu morðmáli með því að leggja mikla
áherslu á persónuleika moröingjanna og umgjörb þeirra, þannig að
myndin, sem dregin er upp af þeim, verður trúverbug og ótrúleg í senn.
Inn um ógnardyr
(ln the Mouth of Madness) ★★
Handrit: K ichael De Luca.
Leikstjóri: John Carpender.
Abalhlutverk: Sam Neiil, lurgen Prochnow, Charlton Heston, John Glover og David
Wamer.
Laugarásbíó.
Bönnub innan 16 ára.
Þær eru orðnar margar hryllingsmyndirnar, sem John Carpender hefur
gert. í upphafi ferils síns gerbi hann nokkrar ágætar slíkar, t.d. The Fog og
The Thing. í seinni tíð hefur hann gert fátt markvert en Inn um ógnardyr
er þó sú skásta í langan tíma.
Hér segir af John Trent (Neill), sem vinnur vib ab rannsaka
tryggingasvik. Hann er fenginn til að grafast fyrir um hvarf á
rithöfundinum Sutter Cane, en bækur hans viröast hafa mikil áhrif á
lesendur og gera þá að ofbeldisfullum ofstopamönnum. Trent grunar að
brögð séu í tafli, að um markaðsherbragb sé að ræða, en fljótlega kemur í
ljós að ill öfl standa á bakvib skriftir Canes. Hann hefur leit ab
rithöfundinum og vib tekur barátta Trents við ab koma í veg fyrir ab
hryllingurinn, sem Cane skrifar, veröi að veruleika.
Hryllingsmyndir eiga fastan abdáendahóp þrátt fyrir að flestar þeirra séu
illa gerðar og heimskulegar. Hugmyndin ab baki þessarar myndar er alls
ekki slæm og Carpender kann þá list að láta fólki bregöa. Honum tekst
nokkuð vel að halda spennunni en eins og svo oft meb myndir af þessu
tagi þá leiðist hún út í hálfgerða vitleysu þegar líöa tekur á hana. Þá taka
föröunar- og brellumeistararnir viö og misslímugar verur meb bitvopn
taka við aðalhlutverkinu (í þessu tilviki em þær með axir).
Sam Neill stendur sig ágætlega í abalhlutverkinu, virbist bara hafa
nokkuð gaman af öllu saman og síðan er fyllt upp í aukahlutverkin meb
nokkmm reyndum hryllingsmyndaleikurum, fyrir utan það að Charlton
Heston bregður fyrir í litlu hlutverki. Inn um ógnardyr er langt frá því að
vera meistaraverk á svibi hryllingsmynda, en hún sleppur ef svo má ab
orbi komast. Öm Markússon.
Ólafur Örn Haraldsson:
Veíferð fjöl-
skyldunnar
er aðalmáliö
Þab er nýr maður í öbru saeti á
lista Framsóknarflokksins í
Reykjavík, mabur sem hingað
til hefur haft atvinnu af ráb-
gjöf í atvinnulífinu og í stjórn-
málum, en hefur nú tekið
ákveðna afstöðu og ætlar að
beita sér fyrir velferb almenn-
ings. Hann var framkvæmda-
stjóri Hagvangs um árabil,
starfaði síðan ab ferðamálum
og stofnaði loks sitt eigið fyrir-
tæki, Gallup á íslandi, sem
hann rak um fimm ára skeib.
Meb slíkan framaferil í at-
vinnulífinu ab baki er óvenju-
legt að menn víki af leið til ab
byrja upp á nýtt á öbrum og
óskyldum vettvangi. Um þessa
kúvendingu segir Olafur Orn
Haraldsson:
- Það hefur verið mitt hlutverk
hingað til að vera óháður og
taka ekki afstöðu. Slíkt er naub-
synlegt ef menn eiga að geta
stundað ráðgjafarstörf og verið
trúverðugir sem slíkir. Eg hef
lagt mikib upp úr því að setja
mér skýr markmið, hvort sem ég
er að klífa fjöll eöa koma ein-
hverju sérstöku í verk, og þegar
ég seldi Gallup á íslandi fyrir
tveimur árum fannst mér ab
þessu ráðgjafarskeiði í lífi mínu
væri lokið. Ég stóð frammi fyrir
því ab taka ákvörðun um það
hvort ég vildi verða þátttakandi
í ákvörbunum eða halda áfram í
stubningshlutverki rábgjafans,
og ég tók alveg skýra ákvöbrun.
Ég vildi hafa áhrif, vildi láta til
mín taka og láta gott af mér
leiba í samstarfi viö gott fólk
meö sömu afstöðu.
Ég ákvab að ganga til liðs vib
Framsóknarflokkinn vegna þess
ab hann stendur næst því gildis-
mati og þeirri lífssýn sem ég hef,
enda er þar að finna gott og
skemmtilegt fólk sem mér finnst
standa nærri mínum eigin upp-
runa.
Valið var því ekki erfitt þótt ég
hafi kynnzt starfi og stefnumál-
um annarra stjórnmálaflokka
býsna vel þar sem ég hef unnib
fyrir abra flokka en Framsóknar-
flokkinn. Ég hef aldrei unnið
fyrir abra flokka nema fyrir pen-
inga. Ég hef unnið fyrir þá sem
fagmaður á sviði kynningar- og
markaðsmála.
Mér finnst Framsóknarflokk-
urinn komast næst þeim sjónar-
miðum sem ég aðhyllist og tel
mestu skipta. Það er sú stjórn-
málastefna sem setur manninn
og manngiidið ofar öðru, — set-
ur með öbrum orðum fólk í fyr-
irrúm.
Þessi afstaða breytir ekki því
að atvinnulífib, hagvöxtur og
arbsemi eru forsendur þess ab
við getum haldið uppi því vel-
ferðarkerfi og þeim lífskjörum
sem við þurfum á ab halda. Eng-
inn stjórnmálaflokkur kemst
nær því að vinna að þessum
málum þannig að tillit sé tekið
til þessara grundvallarþátta svo
ekki hallist á en Framsóknar-
flokkurinn.
Efþú vœrir kominti inn á Al-
þingi, hvaða málum mundir þú
þá beita þér fyrir sérstaklega?
Fyrst og fremst velferb fjöl-
skyldunnar, en einnig mennta-
og menningarmálum, umhverf-
ismálum og svo auðvitað at-
vinnumálum. Allt eru þetta
grundvallaratriði sem nauðsyn-
legt er að tryggja. Þau eru undir-
staöa annarra málefna.
Þjóðin er vissulega fámenn en
fámennib er einmitt nokkub
sem við getum nýtt okkur miklu
betur en nú er gert. Við eigum
nóg af peningum og ríkulegar
auðlindir. Gæðunum er hins
vegar ekki réttlátlega skipt, en
þau nægja til þess að við eigum
að geta næstum því gætt að
hverju mannsbarni.
Við eigum ekki að sætta okkur
vib það ab hér á íslandi myndist
hópar sem ná ab þróast þannig
að aðstæður verði nánast óvib-
ráðanlegar eins og við höfum
hingað til bara þekkt af afspurn,
eins og gerist í milljónaborgum.
Vib eigum ekki ab sætta okkur
vib atvinnuleysi. Við eigum ekki
að sætta okkur við að ala upp
fólk sem fær ekki vinnu og viö
eigum ekki ab sætta okkur við
að fólk hér sé dæmt til láglauna.
Það er engin ástæða til þess að
við íslendingar verðum svo lítil-
þægir að sætta okkur við slíkt.
Við höfum úr nógu að spila
þannig ab hér eiga allir að geta
haft nóg til þess að lifa mann-
sæmandi lífi. Svo er ekki nú. Hér
er misskipting og hún fer vax-
andi.
Við höfum ekki lengur þenn-
an möguleika ab geta alltaf auk-
ib vinnuna, yfirvinnu og auka-
vinnu,
þannig ab fólk geti rifið sig
upp úr fátækt með þeim hætti.
Þær aðstæbur eru ekki lengur
fyrir hendi, en þaö þýðir ekki að
við eigum að sætta okkur við
það ástand sem hefur verið að
skapast hér á síðustu árum.
-En hvernig cetlar þú sem
stjórnmálamaður að ráðstafa
því? Það er nú kannski ekki
mikið á valdi stjórnmála-
manna að ráða þeim hlutum.
Ætlarðu að setja lög um lág-
markslaun?
- Það er ekki eini möguleikinn.
Vib getum beitt skattakerfinu
mun betur til lífskjarajöfnunar
en nú er gert. Vib þurfum að
auka vaxtabætur, bamabætur og
hækka skattleysismörk.
- Hversu mikið?
Ég vil ekki nefna neina tölu í
því sambandi, en með ýmsum
skattalegum abgerbum má
ganga mjög langt í því ab jafna
lífskjör. Ég vil til dæmis skatt-
leggja fjármagnstekjur, en þó vil
ég ekki skattleggja eðlilegan lág-
markssparnab, til dæmis hjá
gömlu fólki sem hefur með ráð-
deild og sparsemi tekizt að
leggja fyrir. Fólk sem á hins veg-
ar stórfelldar eignir, fólk sem á
fjármagn, á tvímælalaust að
greiða skatta af vaxtatekjum, rétt
eins og skattur er greiddur af
öbmm tekjum.
- Hvað þá um launakerfið í