Tíminn - 08.07.1995, Blaðsíða 16

16

Laugardagur 8. júlí 1995
JONA RUNA á mannlegum nótum:
Skilyrði
Það er í sjálfu sér ekkert að því,
að við setjum hvert öðru ein-
hver skilyrði í ákveðnum mál-
um, af ólíkum tilefnum. Tilurð
og forsendur mála geta verið
þannig, að slíkt sé beinlínis
bráðnauðsynlegt. Varöandi
hvers kyns fjárfestingar t.d., þar
sem partur samninga getur m.a.
byggst uppá lánum til lengri
tíma, verðum við iöulega að
gera einhverjar áætlanir.
Best er, aö viö setjum okkur
ákveðin markmið, sem staðfesta
vissar forsendur og skildaga
varðandi væntanlegar endur-
greiðslur. Slíkt fororð veitir okk-
ur aðhald og er áminnandi, auk
þess sem það eflir með okkur
aðgæslu og ábyrgð. Einnig auð-
velda þessar jákvæðu staðfest-
ingar okkur, að láta samninga
standa samkvæmt ákvörðuöum
skilmálum á skildögum.
Efndir eru vitanlega mikil-
vægar vegna þess að ef við erum
svikul og óábyggileg, getum við
orðið til þess með óvarkárni og
vanrækslu að gera öðrum erfitt
fyrir. Við höfum mörg brennt
okkur illa á því að treysta öðr-
um og ónákvæmum og farið
verulega flatt á hvers kyns va-
nefndum óráðvandra. Við verð-
um, sem viljum vera áreiðanleg
og skilvís, sökum þessara stað-
reynda m.a., að temja okkur aö
vera bæði ábyggileg og oröheld-
in.
Best er, aö láta það ekki
henda, ab þeir sem treysta á
heibarleika okkar og ráðvendni
verði fyrir skaða og óþægindum
af okkar völdum. Ágætt er, að
við venjum okkur á að láta öll
loforð standa eins og stafur á
bók. Þannig læra aðrir aö
treysta á heiðarleika okkar og
ráðvendni og kæra sig frekar
um að vera okkur hliðhollir. Ef
samningar eru flóknir og við
viljum auka líkur á efndum, þá
er ágætt að við leggjum áherslu
á að gera ítarlega skriflega
samninga, sem eru nákvæmir
og ljósir.
Eðlilegast er jafnframt, að við
einsetjum okkur að vera ábyggi-
leg og nákvæm gagnvart öllum
þeim sem við eigum viðskipti
við, hvort sem við erum skuldu-
nautar eða lánardrottnar. Við,
sem þekkjum og skiljum mikil-
vægi jákvæðra skilyrða, vitum
að það er ekki hyggilegt að
mæla með þeim forsendum sem
eru ■ vanhugsaðar og óaðgengi-
legar.
Ágætt er, að við temjum okk-
ur aö setja okkur markviss og
hnitmiðuð markmið og for-
sendur til að vinna útfrá. Við,
sem setjum hvert öðru af gefn-
um tilefnum vissa skilmála í
samskiptum, gerum það af því
að við vitum, aö þeir geta aug-
ljóslega auöveldað okkur að
standa við gefin loforð og fyrir-
ætlanir. Við forðumst þá fyrir-
vara sem byggjast upp á ósann-
girni og tillitsleysi. Við álítum,
að við getum ekki vænst þess aö
markmið okkar heppnist eða
henti öðrum, ef þau eru óaö-
gengileg og óásættanleg.
Best er, að þau skilyrði, sem
við setjum varöandi samninga
viö aðra, séu aðgengileg og
ásættanleg. Hvort tveggja eykur
líkur á að áætlanir okkar stand-
ist. Ágætt er, aö við höfnum
óskilvísi og óorbheldni, en efl-
um þau viðhorf gagnvart skil-
yrðum, sem ýta undir trú okkar
á gildi þess, ab standa samvisku-
samlega við það sem við lofum.
Wmrnm krossgátan nr. n
LAUSN A GATU NR. 24
H&J &lMjc. A hvtl H/1.01 0 R / ¥ Tq íUGuri itriU- *P\ Yl
rUi* Wttitórl UOuL
KÆjHvtq' 1] li n g II jö| fl. m
~ -4 m
MtLiL l&A* P ¥ L £ i K K 7T K DÚFAII 'Miuu. / H 0 Æ L A H
ss K U ritbiA IM 5 N £ LL F u Q t6k ALió H A Aí riJUtrii «5« u M
H £ y e A fífL’ iriu A 5 ¥ A N u M KritrA R ! 5 s A
l'A / £ N U n S T LÍKAW- L 1 M / H A UtATT Mata ¥ r T
£ W Ð 7T l fi" **IA SriímA r l L A STÓrií OriYKÍri 5 L 'A Ht£HlA TALA A M i
MSAl* ÍXUT. 1 fi lSk Dtixn* H ’A SATT HAf R 1t T T 6AÚSA mst Yiil* 0 U H' K A )l*T u
V SM>- KÁriOt ririun A K u R 5 &ás ~r,iT T R £ G fflAA OriKA M Ci K K ~A R
OtlllA *7F S KÍIO Wt Æ R A LOMAI Moril L ft S r 1 íll £ 1A í L 'AKSf STflBI Æ S T
Æ i fi HYiKjj Cau, | f IÁ A fWU WAU L ú Ö U d. A T ril 6-M L 1 R K 1
K g A U F 1 HriKilB s Æ fi / H UlT LlriuA & J «1XSLA GriuAI ÍL A JL H
IK R G r CAJA LÚ6A A U R Tiriu TlL /V A f ¥ £ ¥ T HAJffi- SAha R HMfl
A 'N H L YlbUA1 ~Ö f T fí A u 1 HJU- Alriiri Ú R J ¥ n H
fLAÍ KJKMA- Ltriri 2 p_ A T T 1 lu J_ T 6Y66- Iri6 S V a. 1 HUotA Æ r A
í næstsíöasta helgarblaði birtist röng lausn á krossgátu
nr. 24. Rétta lausnin birtist nú í þessu blaöi ásamt lausn á
krossgátu nr. 26.
LAUSN A GATU NR. 26
Ý
ir y* áíUiA ¥ R u & & A riht S Æ R fi ¥ T KKUri Moi iyj m
ffi TAK HriV* s r 1 Tud* ~ÁTL~ Æ r T u ÍXjOSTI — •M M £ s ±
rl JC u £ A u H U fi urm / H Wr K 'A KT- UmLA
i»a ' 11 □ tsalM SjJi 0 A $ K txnuri SHK L V: Q
Yt '7,y 0 G S OflOI A s A R trSrií jcnr* Atlri ó; ‘A
rA'n? LZdN u m En A U T r ÍKJhtu K T 0 7 rilUCU- * *M
U !< aaaa Miff- nucMhi 'A M U rionri Íiéut F ú N
Í/íM 1 títK SfUfA /? / Di T7! B £ / r A El A ¥ T Mta LAI A 'jj A
a Æ T mw/ A 5' Aí / írirr Stiru A 6 ¥ L íif ifj
UflTi. TKKtJA lí/TMT F A G A 1 Auiu* rno« R A bs / ¥ Du/TI Aét Aí Q 1 UtfSA- CtUri L
l!Ús ¥ tritA E £ // A a 1 JL / N u til A T G A
T R u* H T A N ‘Ail-CT- A H A a/ A S KGAri l W
rV/- «ui 6l e 1 fí n É l£Í i triAt- AtMAM MM S M / Aj JJ N N M