Tíminn - 10.02.1996, Blaðsíða 10

10
Laugardagur 10. febrúar 1996
Cigtarráö setur afstaö frœösluátak um bein-
þynningu kvenna:
Drekka mjólk
og hreyfa sig
Gigtarráb, sem skipab var í
desember sl., mun ab tilmæl-
um heilbrigbisráöherra ein-
beita sér aö forvarnastarfsemi
og veröur til aö byrja meö
hrundiö af staö fræösluátaki
um beinþynningu hjá konum.
Komiö veröur af staö fræöslu-
átaki, en aö sögn Arnþrúöar
Karlsdóttur, formanns ráös-
ins, er hægt aö vinna mjög
markvisst aö forvörnum gegn
beinþynningu. Helsta ráöiö til
aö verjast beinþynningu er aö
drekka mjólk til aö fá kalk í
líkamann og stunda einhverja
hreyfingu. „Mér skilst aö meö
því móti sé hægt aö koma aö
verulegu leyti í veg fyrir bein-
þynningu, sem leggst miklu
fremur á konur eftir aö breyt-
ingaskeiöinu sleppir. Þá
stökkna svo öll bein aö þær
eru alltaf aö brjóta sig," segir
Arnþrúöur.
Ætlunin er aö setja á stofn
Rannsóknarstofu í gigtarrann-
sóknum í samvinnu Ríkisspít-
ala, Háskólans og menntamála-
ráðuneytis. Búist er við aö hún
opni í vor og er Gigtarráðinu
ætlað aö fylgja því máli eftir.
Tölur frá árinu 1990 sýna að
greiddir voru sjúkradagpening-
ar vegna gigtsjúkdóma í tæplega
52.000 vinnudaga. Langflestir,
eða um 17.000 dagar, voru
vegna bakveiki. Talið er að
14.000 konur og um 11.000
karlar séu frá vinnu vegna
verkja í mjóbaki einhvern tím-
ann á hverju ári. „Þetta er sjúk-
dómur sem tekur svo stóran toll
af vinnandi mönnum í landinu,
að ríkiö verður að koma miklu
meira til móts við þetta vanda-
mál en verið hefur," sagði Arn-
þrúður. Reiknað hefur verið út
að hver króna, sem lögð sé til
gigtarlækninga, skili sér marg-
falt til baka. Alls kosta gigtsjúk-
dómar heilbrigðiskerfið Iíklega
um 20% af framlagi hins opin-
bera til heilbrigðismála í land-
inu. LÓA
Lengi
Hvort er þaö flónska eða fólska þeg-
ar pistlahöfundur kemur sér hjá því
að bera fram rökstudda gagnrýni,
en beitir þess í stað útúrsnúningum
og gífuryrðum til að villa lesendum
sýn? Svarið hlýtur að markast af
því hversu meövitaður pistlahöf-
undurinn er um framkomu sína.
Höfundur fimmtudagspistla Tím-
ans, sem bera heitið „Frá mínum
bæjardyrum", kemur til dyranna
eins og hann er klæddur, en harla
virðist útsýnið frá þeim bæjardyr-
um takmarkað.
Pistlahöfundurinn heldur upp-
teknum hætti síðastliðinn fimmtu-
dag og áréttar gagnrýni sína á und-
irritaðan, sem hafi búið til vand-
lætingarfrétt um veðsetningar-
heimildir bæjaryfirvalda í
Kópavogi, sem ekki hafi átt við rök
að styðjast. Þá hafi undirritaöur bit-
ið höfuðið af skömminni með
sleggjudómum um embættisfærslu
sýslumannsins í Kópavogi. Telur
pistlahöfundur að á þessu þurfi að
biðjast afsökunar, en efnislega fjall-
ar hann ekkert um málið að öðru
leyti. Svar mitt við þarsíðustu
skammargrein hans virðist engu
hafa breytt.
Stundum þarf þolinmæði til að
útskýra einföldustu hluti og skal
Gigtarráb oð störfum.
Tímamynd CS
/
t
llövji 2 ht\óp i
,1» tunn teynd'
buH'ð.'g»'i0 un’
'm'.l SkroWJÖ
imaðut S«i
,nn but' '■
.uti't-bvi'
ið réut*'3
„ al finn nauv
gj,'inaiko«n»ö
,i bteRóau' -'
Uiut Í
iiöist halaWi'-
ö ,( vVótntnun'.
,, tytit utanbet
UtútiKópavnj
i (cUgsmS'atióu
úiaiiðuneyt'J-
vib '“.[.löl'
„ en ensinn
vlí
,, nliuni 1'"""“
VlÓÖU
itast tnegi f ra
na Þat i mínUm
1,,-uanvaö- .
.Uamlkrt b*\*r
mgatheitn- ^yrUm
uniiúin hclut
, ck ini'tóVm
viioiö uan>W
.■iiiöu vali.*
uúa1 2. svona traiutei
Týiirs s»n,in'' vi\
monnu'n ab «
SE^n'»'SLi;'ií
meö vtiunaöut
Filt únu . v • /ípvj-u otb
varpsstoövat þcss' 't«7S |
uuluui lH'gJI
,ð j i tm'S'u
ma manninn reyna
Utt V" s’n,v *'
l^.ii vetöa
, vctA ltón't-a
(léiiatnenn
cúi -'n' r» -
íW'P'^ '*í„i i.nOU,-
i Mnb h ,rov,ð,.,n,nS>'l""n'
,wi,Mi>n«'';“' ,.v, in •«'
..„„.iuiii't"’ „,löi w”
:nv' »b ,,yW» nni mrt
,„,iö hol'ií"" >, ' ,lf(W.,uv
Iicísinb*"0"’ i v.bp'ns'
t. LOVt
Lto
'uT,;'jrv.vn"'
LESENDUR
því endurtekiö að það er frétt þegar
Kópavogskaupstaður veitir heimild
til veðsetninga og tekur sjálfur veð
í einstökum íbúöum sem hvergi
eru til nema á skipulagsteikning-
um. Um það voru þrír virtir lög-
fræðingar, sem málið var boriö
undir, sammála, þeirra á meðal for-
maður Húseigendafélagsins. Undir-
ritaður tók enga efnislega afstöðu
til verknaðarins, það hafa aðrir
gert.
Hin megingagnrýni pistlahöf-
undarins fasta hjá Tímanum er
jafnvel meir út í hött en sú fyrri.
Þegar hann talar um sleggjudóma
um embættisfærslu sýslumanns í
Kópavogi, á hann líklega við það
þegar í frétt á Bylgjunni var haft
beint eftir fyrrverandi fulltrúa
sýslumanns í Kópavogi að þinglýs-
ingarmál hjá embættinu hefðu ver-
ið í ólestri. Mótmæli sýslumanns
við þessu voru birt, en fréttin rétt
eins og áðrar af þessum málum,
stendur.
Pistlahöfundurinn þykist svo al-
deilis hafa komist í feitt, þegar
hann undir lokin segir undirritað-
an hafa „bitiö höfuðið af skömm-
um" með því að segja í síðustu
svargrein einn bæjarfulltrúa hafa
kært málið til félagsmálaráðuneytis
og dómsmálaráðuneytis, sem eigi
sér enga stoð í raunveruleikanum.
Hið rétta er að Helga Sigurjónsdótt-
ir, fulltrúi Kvennalista, hefur óskað
eftir lagalegu áliti frá félagsmála-
ráðuneytinu og sér pistlahöfundur
enga ástæðu til að geta þess í
hneykslunarkasti sínu. Þetta hefur
þó ekki enn verið efni í frétt á Stöð
tvö, þótt annar ljósvakamiöill hafi
getið þessa og hefur því ekkert að
gera með gagnrýni pistlahöfundar-
ins á fréttaflutning stöðvarinnar.
Ekki nenni ég að eiga áfram í jafn
ómálefnalegum þrætum við Leó E.
Löve og hann hefur stofnað til, en
bendi honum á að anda rólega þar-
til lagalegt álit félagsmálaráðuneyt-
isins liggur fyrir. Þá, eins og hingaö
til, getur hann treyst því að Stöð
tvö standi vaktina og greini rétt og
skilmerkilega frá málefnum Kópa-
vogsbæjar.
Sigursteinn Másson,
fréttarnaður Stöðvar 2
og Bylgjunnar
Utburðarmál í Ölfusi
Athugasemd vegna viötals viö Jón Höskuldsson í Tímanum 7. febrúar
Tímamynd BC
1) Kauptilboðið: Við buöum 14
milljónir í jörðina. Þegar matið
fór fram hinn 13. maí 1992 var
húsið hitað upp með gömlum
rafmagnsofnum, sem voru flest-
ir að verða ónýtir. Því var óhjá-
kvæmilegt til að verja þessa eign
ríkisins skemmdum að taka inn
hitaveitu. Kostnaður við hana
nam kr. 462.000. Endurbætur
þessar voru gerðar í janúar og
febrúar 1994, 4-5 mánuðum
seinna en ríkið gerði kaupsamn-
ing við okkur. Þessar endurbæt-
ur voru því ekki innifaldar í
kaupverðinu. Þegar ráðuneytið
virtist ætla að gera alvöru úr því
aö reka okkur af jöröunum, var
því sent innheimtubréf. Því var
aldrei svarað, en viö fengum
þau boð frá ráðuneytinu að það
væri tómt kjaftæöi að við ætt-
um hitaveituofnana.
Sé ekki reiknab með ofnunum
sem ráðuneytið virðist ætla að
reyna að hafa af okkur, nam til-
bob okkar kr. 13.538.000. Til-
bobið, sem ráðuneytiö tók,
hljóöaði upp á kr. 13.414.637
(Heimild: Jón Höskuldsson í DV
7. febr., bls. 15). Okkur var
kennt í barnaskóla ab það væri
lægri tala en 13.538.000.
2) Uppsögnin: Hún var send
ráðuneytinu til þess að reyna að
knýja þaö til að standa við fyrri
loforð, sem m.a. koma fram í
þingskjali 219/1989, en þar seg-
ir m.a.: „A fundi 28. nóv. 1989
ákvað ríkisstjórn íslands: Jarð-
eignum ríkisins verði gert kleift
að abstoba loðdýrabændur við
yfirtöku eigna á ríkisjörðum."
3) Matsverðiö: Jón Höskulds-
son sagði sjálfur í samtali við
okkur og Ragnar á Kvistum ab
engar líkur væru til að verðið
lækkabi við nýtt mat og viður-
kenndi með þögninni að krafa
um nýtt mat væri framsett til
þess að tefja fyrir afgreiðslu
málsins. Vissulega er honum
frjálst að halda því fram núna
að þetta hafi veriö stórgreiði við
okkur.
4) Mismunun eftir landsvæb-
um, Jarðeignir ríkisins og Jarða-
sjóður ríkisins: Samstarfsmaður
Jóns, Björn Þorláksson, fullyrti
fyrir nokkrum dögum í margra
manna viðurvist að þegar Jarða-
• sjóður hefði keypt jarðir af
bændum væru þær komnar í
umsjá Jarbeigna ríkisins og um
þau giltu sömu lög og aðrar rík-
isjarðir.
Eftir Jóni er haft aö mat ráð-
herra frá árinu 1991 hafi verið
að standa ekki lengur í því að
kaupa eignir af bændum á ríkis-
jörðum án ábúðarloka þeirra.
Hér fer á eftir listi yfir nokkrar
ríkisjarðir þar sem ríkið hefur
keypt flest eða öll hús, en bónd-
inn fær að sitja áfram:
a) Aubkúla í Húnavatnssýslu.
Eignirnar voru keyptar á árinu
1991 og ábúandinn flutti á jörb-
ina eftir nokkurra vikna fjar-
veru.
b) Setberg á Skógarströnd.
Eignir ábúanda voru líklega
keyptar fyrir 1991, en ráðuneyt-
ið sagbi honum upp ábúð og
bar honum að flytja af jörðinni
á fardögum 1993. Uppsögnin
var síðan dregin til baka og
bóndinn situr jörðina enn og
ríkið á öll hús.
c) Vellir í Ölfusi. Bóndinn þar
sagbi upp ábúð 14. nóv. 1994.
Ríkið keypti hús hans öll nema
skemmu þar sem hann stundar
sína atvinnu. Auk þess fékk
hann úthlutað nokkrum hekt-
urum úr jörðinni til þess að
stofna nýbýli. Um sama leyti og
þetta var að gerast hafnaöi ráðu-
neytiö beiðnum okkar og Ragn-
ars á Kvistum um ab vib fengj-
um að kaupa hús okkar aftur.
d) Bakkagerði í Svarfaðardal.
Eftir lát bóndans á síðasta ári
fékk systir hans umráðarétt yfir
jörðinni. Ráðuneytið var hins-
vegar ófáanlegt til að leigja öðr-
um úr okkar fjölskyldum ábýlis-
jarðir okkar.
Okkur er einnig kunnugt um
einkajarðir sem ráöuneytið hef-
ur keypt án ábúðarloka viðkom-
andi bónda, en nú er mál aö
linni.
5) í DV hinn 22. jan. þ.á. er
Frá útburöinum á Hvoii sl. mánudag.
haft eftir Guömundi Bjarnasyni
landbúnaðarráðherra varðandi
sölu á jörb í Stöövarfirði: „Það er
rétt að ábúandi á jörðinni
óskaði eftir aö kaupa hana og þá
er hin almenna regla sú að ábú-
andinn situr fyrir. Þá hafa jarð-
irnar ekki verið auglýstar, held-
ur samið við viðkomandi um að
hann fengi að kaupa jörðina."
Aubvelt er ab bera þessa yfirlýs-
ingu ráðherra saman við af-
greiðslu þá sem mál okkar og
Ragnars á Kvistum fengu.
Um svik Halldórs Blöndals
verbur fjallað síðar, en lesend-
um skal eftirlátið að dæma um
sannleiksgildi þeirrar staðhæf-
ingar Jóns Höskuldssonar að
fjarri lagi sé að tala um mann-
greinarálit.
Björgvin Ármannsson,
Hrönn Bergþórsdóttir,
fyrrverandi ábúendur á Hvoli
Aösendar greinar
sem birtast eiga í blaöinu þurfa aö vera tölvusettar og
vistaöar á diskling sem texti, hvort sem er í DOS eöa
Macintosh umhverfi. Vélrit-
aöar eöa skrifaöar greinar
geta þurft aö bíöa birtingar
vegna anna viö innslátt.
mm