Tíminn - 10.02.1996, Blaðsíða 14

14

Laugardagur 10. febrúar 1996
Haqvrðinqaþáttur
Aö þessu sinni byrjum við á vísum eftir Búa, sem yrk-
ir um gleði og sorgir dægurmálanna:
„Eins og dæmin sanna er mikilvægt við DNA-rann-
sóknir að hlutunum hafi ekki verið blandað saman.
Heilræöi
Efþú, strákur, iðkarfokk
og eitthvað sé þá potað,
brúkaðu œtíð annan smokk
en aðrir hafa notað.
Mörg er heims mæöa
Nú er hvasst í Kanada,
í Kína skelfur landið.
Hörkufrost í Flórída,
flest er meinum blandið.
Fœrð er þung hjá Þjóðvaka.
Þetta er meira standið.
Hagræöing er krafa dagsins og felst hún ekki síst í því
að sameina fyrirtæki.
Sameining
Stjómvöldum líkar standið nú;
stórvirkur niðji Hannibals
sameinað gœti blómleg bú
Bessastaða og Selárdals.
Búi"
Skammdegisvísur
Rís á skjáinn röðull sljór,
ríslar dögg á stráum.
Úlfur gapir, ýfir sjór
eykt á kufli bláum.
Stjama glóir, stýftr hvel,
státin áttum víkur.
Undrið þýðir, ýftr mél
íturþanin perluskel.
Jón Bergsteinsson
Sprúttsalinn
Öldurhúsin eru lœst,
ekki er von mér hlýni.
Veit þó að hjá Fúsa fœst
flaska afbrennivíni.
Morgunn
Nóttin hörfar brátt á braut,
bjarmar af morgunroða.
Hverjum skyldi þyngsli og þraut
þessi dagur boða?
Pétur Stefánsson
Vísa
Vísa margan vanda jók,
vísa er logi rauður,
vísa stundum völdin tók,
vísa er þjóðarauður.
Aðalsteinn Ólafsson
Afvötnun
Messuvín er lífsins lind,
löngum bíða þyrstir.
Afvatnaðir allri synd
orðið geta fyrstir.
Kristinn Gísli Magnússon
Horft á hóp ungmenna
Hérgefur að líta glœstar dœtur og sonu,
með gleði og styrk.
Þau sýna, hve ástin milli manns og konu
er mikilvirk.
Auðunn Bragi Sveinsson
Þessi barst Tímanum vegna viðtals við Matthías
Bjarnason í blaðinu í vikunni:
íhaldsmanna uppi er styr,
úfar rísa, deilur harðna.
Ekki svíkur fremur en fyrr
fúllyndið í Matta Bjama.
Gestur í Vík
Botnar og vísur sendist til Tímans
Brautarholti 1
105 Reykjavík P.s. SKRIFIÐ GREINILEGA
Bjartsýnistímabiliö,
sem nú er hafiö, eykur
á glæsileikann
Góöar vonir em til að fram-
koma íslendinga bætist til mik-
illa muna vegna þess að fram-
undan eru bjartsýn og góð ár.
Þegar fólki líður betur, veröur
það betra við hvert annað og
framkoman verður hlýlegri og
fallegri. Þetta er byggt á stjörn-
unum og Heiðar heldur því blá-
kalt fram að landið okkar, ís-
land, sé að fara inn í björtustu
von aldarinnar og í árslok eig-
um við að brosa breiðar en viö
höfum gert áður á þessari öld.
Þessar góðu fréttir eru svar við
spurningunni um með hvaða
hætti við getum vandað og bætt
framkomu okkar, en sumum
þykir fullmikill misbrestur á að
Islendingar umgangist hvern
annan af kurteisi og framkom-
an sé langt frá því að vera lýta-
laus.
Heiðar: Bjartsýnisspáin er
mjög margþætt, en það sem að
framan er rakið er mannlegi
þátturinn, aö við verðum betri
við hvort annað og lærum betra
gildismat og að það verði meiri
eðlileg trúarvakning og síðan
eðlileg uppsveifla í efnahag og
aö allt snúi á bjartsýnisbraut.
Glæsileg trunta
í stjömufræðinni er minnst á
að þetta hafi byrjað líklega
1953, en þá hafi komist vísir að
bjartsýni inn í þjóðlífið. En það
er núna í febrúar og mars sem
bjartsýnissólin fer að skína á
okkur af fullum krafti og varir
sú birta til 2008.
Um leið og við förum að vera
betri viö hvert annað, batnar
framkoman. Fúllynd mann-
eskja hefur alltaf leiðinlega
framkomu og það er sama hvað
hún er glæsileg að öðru leyti,
hún virkar aldrei elegant.
Við þekkjum öll háa og glæsi-
lega konu, vel greidda og vel
farðaða. En þegar við hugsum
til hennar, dettur okkur ekki
fegurð í hug af því að hún hefur
alltaf verið trunta.
Slæmur þokki og
góöur
Þegar bjartsýnin skellur á, er
eðlilegt að breyta um lífsstíl.
Létta veröur mataræðiö og
spara viö sig þungan mat, en þó
ekki með neinu offorsi eða
meinlæti. Borða meira græn-
meti og jurtafæðu, en spara
steikurnar.
Framkoma hvers einstaklings
ræðst mikið af því hvernig hon-
um líður, og útlit og viðmót fer
einnig eftir skapferli. Bölsýn
manneskja og kvíðin verður
miður’ fer. Þá léttist skapið,
framkoman verður fallegri og
öðrum fellur betur við þann
sem er bjartsýnn en þá sem eru
sífellt nöldrandi og vilja ekki sjá
annað en það sem elur á bölsýn-
inni og lífsleiðanum.
Framkoma og stíll hverrar
manneskju hefur ekki svo lítið
að segja um hvernig augum aðr-
ir líta hana. Eiríu sinni var sagt
að aðlaðandi væri konan
ánægð, og er nokkuð til í því.
/1 '
aldrei sjarmerandi, hvernig sem
hún klæðir sig og farðar og
greiðir sér. Bjartsýn manneskja
og lífsglöð býður aftur á móti
undantekningalítið af sér góöan
þokka og fúlki líður vel í návist
hennar. Ef hún þar aö auki er
kunnáttusamlega og smekklega
klædd og förðuð og hefur fal-
lega framkomu, er glæsileikinn
fullkomnabur.
Sjálfsánægja
Bjartsýnin, sem brátt mun
ríkja, gerir íslendinga ánægðari
með sjálfa sig og við það öölast
fólk sjálfstraust, sem gerir fram-
komuna frjálslegri. Það bætir
útlitið ekki síður en góbur fata-
smekkur sem fellur að tísku
hvers tíma.
Að vera ánægður með sjálfan
sig, án þess að það komi fram í
rembingi eða monti, er hverri
manneskju dýrmætt. En það er
svo margt sem veldur óánægju,
ab margir líða fyrir það að tolla
ekki innan einhverra tísku-
ramma eða staðla, sem sífellt er
verið að gefa fólki upp.
Þab er ekki til neitt algilt lag á
mannslíkama og kjörþyngd
tímaritanna er óvísindalegur til-
búningur. Aö bjóða af sér góöan
þokka er meira virði en að vera
einhver tildurrófa.
Meira um útlit og framkomu
næst. ■
Björtu hliðarnar
Margt er hægt ab læra á stíl-
og framkomunámskeiðum og
þær konur, sem hafa öðlust
þekkingu á þeim þáttum mann-.
lífsins, eru öruggari með sig og
líður betur í návist annarra en
þeim sem vita ekki hvort þær
eru smekklega klæddar eða
kunna sig innan um annað fólk.
Bjartsýni og þægilegt lund-
erni er ekki hægt að kenna, en
fólk getur tamið sér að líta á
björtu hliðarnar í lífinu og vera
ekki sífellt að hugsa um þab sem
Heiðar
Jónsson,
snyrtir,
svarar
spurningum
lesenda
Hvernig
a egao
vera?