Tíminn - 02.03.1996, Blaðsíða 16
16
Laugardagur 2. mars 1996
JONA RUNA á mannlegum nótum:
Avítur
Aöfinnslur eru sjaldan þægileg-
ar, en oft nauösynlegar. Þaö seg-
ir sig sjálft aö viö kjósum fæst
aö sitja undir ómaklegri gagn-
rýni og leiöinda umvöndun.
Viö getum þó flest sætt okkur
við jásamar ávítur og átölur sem
eru settar fram af nærfærni og
velvilja þeirra sem vilja okkur
vel og hafa sitthvað aö segja
okkur. I>aö er grundvallarmun-
ur á þeim útásetningi, sem er já-
lægur og viðfelldinn, og þeim
sem er neilægur og ósanngjarn.
Best er aö viö séum meðvituð
um það aö við erum langt frá
því aö vera fullkomin og höfum
sökum þess mismikla meðvit-
und um réttmæti og tilgang
hegöunar okkar og athafna ef
þannig vill til. Þaö getur m.a. af
þessum sökum verið heppilegt
og jákvætt aö við séum ekki frá-
hverf athugasemdum annarra
og þá sér í lagi þeirra, sem af
einlægni og drenglyndi segja
okkur til syndanna, ef þeim
þykir framferði okkar ámælis-
vert og óásættanlegt.
Ágætt er, ef viö erum ávítt, aö
viö skoðum rólega og yfirvegaö
mögulegt . réttmæti athuga-
semdanna áöur en viö höfnum
þeim móðguö og sár. Viö verö-
um ekkert minni manneskjur
þó aö viö tökum til athugunar
og jafnvel til eftirbreytni vitur-
legar og velviljaðar ávítur
þeirra, sem sjá tilgang í því aö
benda okkur á þá vankanta,
sem þeir álíta að hái hegðun
okkar og athöfnum.
Umvandanir geta verið til
góös, sérstaklega ef þær eru
hugsaðar og framkvæmdar á
heflaðan og hughlýjan hátt af
þeim sem eru sanngjarnir og
dómbærir á aflögun og óvitur-
legt framferöi. Allur ómaklegur
óþarfi í þessum efnum er þó
hvimleiður og getur komiö okk-
ur flestum úr jafnvægi. Vand-
læting og aðfinnslur eru vand-
meðfarnar, ekki síst vegna þess
aö ef þær eru ómaklegar og
óraunsæjar, þá geta þær valdið
tjóni og leiða hjá þeim sem fyr-
ir þeim verður.
Ósæmileg framkoma og
óhefluð hegöun valda öörum
skaða og virka fremur fjötrandi
á framgang fólks en hvetjandi.
Við erum vel sett ef við eigum
kost á leiösögn sem er hugsuð
okkur til heilla og velfarnaðar.
Hyggilegast er að við tökum
ekki nærri okkur þó að við séum
ávítt af þeim sem okkur eru
kærir og hugþekkir. Það getur
nefnilega verið nauðsynlegt að
vanda um við okkur af ýmsum
mismikilvægum ástæðum.
Við skulum hafa í huga og
íhuga þaö vel að við þurfum alls
ekki að nýta okkur ávítur ann-
arra fyrirvara- og athugasemda-
laust. Viö getum aftur á móti
skoðað af kostgæfni þær að-
finrtslur og. ávítur sem okkur
eru ætlaðar. Ekki síst með tilliti
til þess ef í þeim kynni að leyn-
ast sannleikskorn, sem má
mögulega læra af.
Það getur því reynst okkur
hollt að skoða vel umfjöllun
þeirra sem eru tilneyddir að ger-
ast umvandandi og ábyrgir
varðandi okkar mál. Við verð-
um þrátt fyrir annars konar vilja
að muna að jásöm og sanngjörn
gagnrýni er af hinu góða og
hlýtur að virka þroskandi á þau
okkar sem kunna aö vinna úr
henni jálæg og raunsæ. Gagn-
rýni og ávítur gera gagn ef þær
eru járænar. ■
WttWt KROSSGATAN NR. 9
MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
Menningarsjób-
ur íslands og
Finnlands
Tilgangur sjóðsins er að efla menningartengsl Finnlands
og íslands. í því skyni veitir sjóðurinn árlega ferðastyrki
og annan fjárstuðning. Styrkir verða öðru fremur veittir
einstaklingum, stuðningur við samtök og stofnanir kem-
ur einnig til greina ef sérstaklega stendur á.
Umsóknir um styrki úr sjóðnum fyrir síðari hluta árs 1996
og fyrri hluta árs 1997 skulu berast sjóðstjórninni fyrir
31. mars 1996.
Áritun á íslandi: Menntamálaráðuneytið, Sölvhólsgötu
4, 150 Reykjavík. Æskilegt er að umsóknir séu ritaðar á
sænsku, dönsku, finnsku eða norsku. Sérstök umsóknar-
eyðublöð fást í ráðuneytinu.
Stjórn Menninqarsjóðs íslands og Finnlands,
1. mars 1996
LAUSN A GATU NR. 8
fÁHrl 1 "o rrrnr r.í JÁ T *MíAf VflSlA V ■.rui TA :>cktHmi N KftlSl U ~ðflr "o ti' IIAAOi h' Hi'ArtA 1 ÍLÓMOu 's
Yj'&t M £ Ð —> 1 0 P P H ú F u « T fJ
Mfr 1. S » HÁMl £ y (T A flAKK- AKAK LACO F 'b R u M £ H N 6ACA fATA- H 'f\
S R L A ti 0" LTCSlA MUB~- CjatliK L '0 G R HOuf. 9SÍ- fA 01« 'A T 19 K
HKMO L 1 A'ATuR MWMbÍ 5 K f\ tí K A R HSTlR S TiKUiK P UdílL 0 R 6 D CKA SKilO fF f HÁR
7f K A K i /V ION1 /i£0 t £ a A FltN- hLAS (x 1 a lk , L 0 /7 ð U
ÍiniA £ T A sKor ílOuA D 'A K SPiRA MU- HAJH n L Nuoda iTIKA /V ú A h CAHC- Cl'ÓTuA FjoK. 1 L
'K A L / MA STA- m ÍÍSKIO 5 1 ér' k * fi StKMC UlÍR s h 1 T OAuC- VfLI L
STÚTU« T 0* T A HAlku* 6Alla £ i P XlCIXuR HSfuO- R A K LiK ÚT- U/VfcUW rj 'h K HtílNiC
,L l /1 ALOrllR NliT 1 Gr ÍT M k / a H>ÍA0\ 6A6ft s K u R K ■ÍTN1 OAA lJ 0 T
H % M PLAlÍTA RÖSK 5 T '0 K ruiR- lAÍND HJAAA 5 T f\ B í\ L L SilK Á«AL0 4 Æ.
ÍTAO 'HM'.T j.„, 11 6r £ K K HUC.UK STOfU s 1 H ti A KuCl- GACH Sr K A u r V R
A 5 A N h S r G/tFA LÍlt&LA A ö /t STlA r.iOA~ K R '0 SiPA 1
> 'E « Au; a 'A K A TKyiiT Æ K e WAfiK 0 sc-.vc K L IÁ R
Cti*« R 7* S L £ A 1 » KHAH | ^ T £ ISAK- rumlL F t