Tíminn - 10.07.1996, Síða 1

80. árgangur
Miðvikudagur 10. júlí
128. tölublað 1996
EINARJ.
SKÚLASON HF
Paö tekur aöeins
einn ■ |
■virkan
daq
að koma póstinum
þínum til skila
MÓSfUR
00 SlMI
Síeyt/r ó atvinnumálunum í bœjarmálasamstarfi í Hafnarfírbi:
Hafa algjörlega
setið á hakanum
Rokkur og fóta-
nuddtæki
Nýr forseti hyggur ekki á
breytingar á starfslibi:
Líst alltaf vel
á forsetann
Samkvæmt heimildum Tímans
mun vibtakandi forseti, Ólafur
Ragnar Grímsson, hafa sagt við
starfsfólk forsetaskrifstofu að
starfsmenn þyrftu ekki að hafa
áhyggjur þar sem hann mundi
engar breytingar gera á starfslib-
inu. „Ég get nú ekki alveg vitnab
það, en hann sagði eitthvað á þá
leib," svarabi Vilborg Kristjáns-
dóttir deildarstjóri á forsetaskrif-
stofu þegar ummælin voru borin
undir hana.
„Við hittum hann á Bessastöðum
fyrir nokkru þegar forsetinn sýndi
staðinn. Þá fórum við fjögur sem
störfum á skrifstofunni. Við höfum
náttúrulega oft hitt hann þegar
hann var hér í ríkisstjórn. En hann
hefur ekkert komið hér á skrifstof-
una."
En hvernig ætli starfsfólki for-
setaskrifstofu lítist á að skipta um
yfirmann?
„Okkur líst alltaf vel á forsetann.
Ég verð nú að segja alveg eins og er
að maður er bjartsýnn og jákvæður
yfir þessu öllu saman," svaraði Vil-
borg.
„Hér hefur alltaf ríkt mjög já-
kvæður og skemmtilegur andi.
Þetta hús er yndislegt og ekki síður
þarna á Staðarstað. Við fáum nátt-
úrulega margfalt betri vinnuað-
stöðu, því við erum hér öll eins og í
litlum geymslum. Bresk vinkona
mín kom hingað í heimsókn til mín
og kom inn í skrifstofuna mína og
hún sagði: „Is this a storage room?"
(Er þetta geymsluherbergi?)" -ohr
„Það er rétt að þab hefur ekki ríkt
mikil eining á milli fulltrúa at-
vinnumálanefndar og svo aftur
þeirra sem sitja ofar í stjómunars-
trúktúrnum, þ.e.a.s. þeirra sem
sitja í bæjarrábi," svaraði Ármann
Eiríksson atvinnumálafulltrúi
Hafnarfjarðar þegar hann var
spurbur hvort bæjarstjórnin í
Hafnarfirbi stæbi sig illa í at-
vinnumálunum. En þab mátti
skilja af skrifum sem komu fram í
Atvinnumála-Fréttum, sem er
fréttabréf atvinnumálanefndar,
en þar segir m.a. að atvinnumálin
hafi algerlega setib á hakanum.
„Mönnum hefur greint svolítið á
um vinnubrögð. Atvinnumála-
nefndin vildi á sínum tíma að það
yrði farið í svonkallaða stefnumót-
unarvinnu til þess að henni yrði
gert kleift að vinna skipulega að at-
vinnuuppbyggingu í bæjarfélaginu.
En þaö má segja að hún hafi verið
eiginlega hunsuð og sett út í kuld-
ann," segir Ármann.
Hann segir nefndina hafa valið
þá leið að gefa út fréttabréfin með
það í huga að gera atvinnumálaum-
ræðuna opinberari þannig að menn
gætu séð hvernig málin gengju og
þróuðust. „Menn geta þá dæmt
þetta svolítið með því að vita
hvernig þetta er." -ohr
Þjóðminjasafninu er ekki eingöngu
ætlað að blása ryk og grafa upp for-
ugar minjar. Clairol fótanuddtækin
sem seldust í þúsundum eintaka í
upphafi níunda áratugarins og voru
notuð í eitt ár að sögn Lilju Árna-
dóttur, safnstjóra, eru meðal þeirra
nútímatóla sem talin eru hafa
menningarsögulegt gildi. Lilja sagði
eitt fótanuddtæki á safninu og
bætti því við með hraði að ekki væri
þörf á fleirum — væntanlega til að
koma í veg fyrir að safninu taki að
berast í stríðum straumum frjáls
framlög í formi ónotaðra fótabaða.
Lilja Ámadóttir sýnir tímana tvenna, þjóölega rokkinn og fótanuddtœkib, afkvœmi stresssamfélagsins.
Tímamynd GVA
Sjálfstœbar útgeröir loönuskipa eiga á brattan aö sœkja í samskiptum sínum viö loönuverk-
smiöjur. Sverrir Leósson útgeröarmaöur Súlunnar EA:
Verksmibjur einrábar
um sókn og verb á lobnu
„Þeir stýra sókninni, verðlagn-
ingunni og þeir stjórna þessu
frá a til ö, en vib ráðum engu,"
segir Sverrir Leósson útgerðar-
maöur Súlunnar EA 400 um
samskipti sjálfstæðra útgerba-
manna við stjórnendur lobnu-
verksmibja. En þab hefur vakib
athygli á nýhafinni loðnuver-
tíb hversu lengi skipin veröa ab
bíba í höfn eftir löndun ábur
en þau mega halda aftur á mib-
in. Dæmi eru um ab skip hafi
þurft ab stoppa í 48 tíma eftir
löndun ábur en viðkomandi
verksmibja gaf grænt ljós á
brottför.
Sverrir segir æskilegt aö af-
kastageta verksmiðjanna væri
meiri en raun er á ef það á ab
vera hægt ab ná eitthvab af kvót-
anum. Hann telur einsýnt ab
stjórnendur verksmiðjanna
muni naga á sér handarbökin
vegna þessa þegar líba tekur á
mánuðinn. En Sverrir segist hafa
það á tilfinningunni að botninn
muni detta úr veibinni um
næstu mánaðamót og eftir þab
muni menn lemja sjóinn í leit að
veiðanlegri lobnu eitthvaö fram
á haustið og jafnvel fram í vetrar-
byrjun. Síöan muni taka við
hefðbundið munstur þegar kom-
ið verður fram í seinnihluta
janúar meb tilheyrandi veiði í
febrúar, mars og til vertíðarloka í
vor.
„Maður segir bara takk vib öllu
því sem vib mann er sagt," segir
Sverrir og er ekki síður óánægður
með þab verb sem heyrst hefur
að verksmiðjurnar greiði fyrir
tonn af loðnu uppúr sjó. Miðab
vib fitu- og þurrefnainnihald
loðnunnar, sem er full af átu og
geymist því illa, hefur verið haft
eftir rekstrarstjóra SR-Mjöls hf. á
Siglufirði að verðið fyrir tonn af
loðnu uppúr sjó sé eitthvað í
kringum 5 þúsund krónur. Sverr-
ir segist líka hafa heyrt svipaða
„hlægilega" verðhugmynd sem
hann telur vera „alveg út úr kort-
inu". Sjálfur telur hann þab vera
algjört lágmark að fá 6.500 krón-
ur fyrir tonnið. Hann staðhæfir
hinsvegar að hann viti ekki ná-
kvæmlega hvaða verb verði
greitt fyrir þá þrjá farma sem Súl-
an EA hefur komið með til lands
til þessa. Hann gefur jafnframt í
skyn að í loðnubransanum ríki
samtrygging á milli verksmiðja
og engin munur sé á samskiptum
né verðlagningu þeirra sem
standa fyrir utan SR-Mjöl hf. Þar
fyrir utan sé stór hluti af lobnu-
skipunum í eigu verksmiðja og
því eiga sjálfstæbir útgerðar-
menn í þessum bransa á brattan
ab sækja í samskiptum sínum við
verksmiðjurnar. -grh