Réttur - 15.07.1935, Side 11

við hinu hrynjandi kenningakerfi Alþjóðasambands só-
síaldemókrata.
Brezk-þýzki flotasamningurinn.
18. júní var lokið samningagerðum þeim, sem fram
liöfðu farið í Lundúnum milli þýzku flotasamninga-
nefndarinnar, undir forystu von Ribbentrops, og brezku
stjórnarinnar.
Bretland fellst á, að Þýzkaland auki flota sinn, þannig
að hann verði 35 % af öllum brezka flotanum (úr
195 000 smálestum, sem Þjóðverjar máttu hafa sam-
kvæmt Versalasáttmálanum, upp í 420 000 smálestir).
Þýzkalandi er leyft að hafa kafbátaflota, er nemur 45 %
af þeim brezka, þó þannig, að þeir mega síðar meir auka
þessa tölu upp í 100 %.
Bretland var í tölu þeirra ríkja, sem mótmæltu lög-
leiðingu herskyldunnar í Þýzkalandi. Á Stresafundinum
hét Bretland Frakklandi og ftalíu aðstoð sinni í því
skyni að koma í veg fyrir frekari samningsrof af Þýzka-
lands hálfu, og á næsta fundi samþykkti Bretland jafn-
vel hótunina um viðskiptastríð gegn Þjóðverjum, ef
þeir héldu uppteknum hætti.
Nokkrum vikum síðar gengur svo Bretland á snið við
þessar samþykktir og tekur sér „einhliða" vald til að
gefa Hitlersfasismanum lausan tauminn um vígbúnað
á sjó, eftir að hann er búinn að koma ár sinni fyrir
borð á fullnægjandi hátt um vígbúnað á landi og í lofti.
Hitler þarf jafnvel ekki að þessu sinni að taka á sína
nógu hlöðnu samvizku ábyrgðina af „einhliða sáttmála-
rofum“. Bretland hefir fyrir fram gefið honum synda-
kvittunina.
Bretland gengur því nær í öllum atriðum að kröfum
nazistanna. Þýzku kafbátarnir, sem á árunum voru því
nær búnir að koma brezka ríkinu á kné, verða innan
skamms jafn-sterkir þeim ensku. 35 % af brezka her-
skipaflotanum — sem er dreifður um öll höf heimsins —
jafngildir því flotamagni, sem Bretar hafa heima fyrir.
131