Réttur - 15.07.1935, Blaðsíða 25

mynd „Petersen og Bendel“, sem blístruð var niður í
Berlín.
Stormsveitirnar verða fyrir barsmíðum.
En í þetta sinn gerðist hið óvænta: Fjöldinn lét ekki
hrífast með. Almenningur snerist gegn þessum þorpur-
um og Gyðingaofsóknum þeirra. Samkvæmt áreiðanleg-
um fregnum urðu í fyrsta sinni á löngum tíma regluleg-
ar götuóeirðir og barsmíðar, þar sem ofsóknahetjur naz-
istanna voru sjálfir lamdir, svo að um munaði. Blaðið
„Nationalzeitung“, sem gefið er út í Basel í Sviss, lýsir
atburðunum á eftirfarandi hátt (15. júlí 1935):
„Almenningur, einnig sá hlutinn, sem fylgir naz-
istum, er búinn að fá nóg af þessum lögleysum. Hann
skilur ekki slíkar ráðstafanir og þessar í ríki, þar sem
leiðtogarnir tala svo mikið um reglu og skapfestu.
Herferðin á hendur smákaupmönnunum af Gyðinga-
ættum, sem á sumrin hafa ofan af fyrir sér með því
að selja ís til hressingar og á veturna með gæsasölu,
hefir í huga fólksins ósjálfrátt breytzt í ákveðið þjóð-
félagsvandamál. Menn segja sem svo: „Þið brjótið
allt og bramlið fyrir smágyðingunum, sem sjálfir
berjast í bökkum, en þorið ekki að skerða hár á höfði
stórgyðinganna, sem arðræna okkur“. Með orðinu
„stórgyðingar“ er ekki aðeins átt við Gyðinga að
ætterni og trúarjátningu, heldur líka hina kristnu og
arísku stórkapitalista. Eins og kunnugt er, tala menn
í Berlín ekki öðruvísi en undir rós. En menn skilja
þó fullvel hverir aðra. Maður verður fljótt var við
óánægju hins róttæka hluta stormsveitanna og varnar-
sveitanna (SA og SS), sem fer sívaxandi í „Þriðja
ríkinu“ og er að verða alvarlegur háski fyrir hina
afturhaldssamari hluta nazismans, sem lifa á hinum
feitu stöðum“.
„Der Stiirmer“ gegn lögreglunni.
En við getum þó bent á eitt vitni, sem er ennþá
145