Réttur - 15.07.1935, Blaðsíða 14

er hjá liðinn — eða jafnvel fyrr, áður en Þjóðabanda-
laginu gefst færi á að taka afstöðu til málanna.
En með því að byrja ófriðinn, teflir fasisminn á
engu minni tvísýnu. Skilyrðin til að sigrast á Abessiníu
eru nærri því eins slæm og hugsazt getur: I nýlendum
ítalíu, sem hlytu að verða grundvallarstöðvar hernað-
arins, eyðimerkur og óþolandi loftslag, tilvalinn gróð-
urreitur allskonar hitabeltispesta, en Abessinía hrika-
legt fjalllendi, torsótt, en öruggt til varnar. Þar að
auki mun Abessiníukeisari hafa tök á að vopna að
minnsta kosti milljón manna her. Stríðið gæti staðið
árum saman, áður en ítölum tækist að sigra. Það gæti
eins vel endað með fullum ósigri ítölsku landráns-
stefnunnar. — Að minnsta kosti er óhugsandi, að
ítalski herinn geti sigrað Abessiníu með skjótri svip-
an. En langvarandi styrjöld við slík skilyrði, sem
þarna er um að ræða, myndi nú á dögum skapa heppi-
leg skilyrði til uppreisnarhreyfingar innan hersins, og
heima á Ítalíu myndu blóðskattar þeir, sem slík styrj-
öld hlyti að leggja verkalýð og bændastétt á herðar,
með hægu móti geta leitt til byltingar.
Innrás Japana í Norður-Kína.
Enskt blað skýrir fyrir nokkru frá leynilegri áætl-
un japönsku herstjórnarinnar. Samkvæmt þessari á-
ætlun átti Japan að leggja undir sig alla Asíu í fimm
áföngum: Fyrsti áfanginn var hernám Mansjúríu
1931, annar undirokun héraðanna Jehol og Tsjakar
fyrir norðan kínverska múrinn. Þriðja áfangann eru
Japanir nú að Ijúka við, með'því að taka herskildi hér-
uðin sunnan við múrinn mikla. Síðan átti röðin að
koma að innri og suðurhéruðum Kína og loks að nýlend-
um Breta og öðrum löndum í Asíu.
Haustið 1931 lagði Japan undir sig alla Mansjúríu.
Hálfu öðru ári síðar réðust Japanir inn í Jehol og her-
tóku þetta hérað. Og þessar vikur er verið að fullkomna
undirokun héraðanna sunnan við kínverska múrinn.
134