Réttur - 01.07.1937, Blaðsíða 20

sjávarútvegsins var sá styrkur einkum veittur með
lánsheimildum til þilskipanna og þá sérstaklega úr
viðlagasjóði. En til landbúnaðarins eru veitt bein fjár-
framlög — til búnaðarfélaganna og til búnaðarskóla
— og auk þess veitt lán til tóvinnuskóla, æðarvarps
og fleira. Á 9. tug aldarinnar eru búnaðarskólarnir
orðnir 4, sinn í hverjum landsfjórðungi, Hólum, Ólafs-
dal, Hvanneyri, og Eiðum. Skóiunum var haldið uppi
af ömtunum, en landssjóður veitti þeim styrk, 10—15
þús. kr. á ári fram yfir aldamótin. 1908 hækkar þessi
styrk fyrst verulega. Styrkur til búnaðarfélaganna
er aðeins 6 þús. kr. árið 1888, en fer smáhækkandi
og er kominn upp í 25 þús. um aldamót. Allur styrkur
• til landbúnaðarins eru einar 20 þús. árið 1886, en hef-
ir nálega tvöfaldast um aldamótin. Það þarf dálitla
nosturssemi við að finna nákvæmlega, hve mikið hefir
verið veitt til landbúnaðarins ár hvert, því að aðgrein-
ingin milli atvinnuveganna er allógreinileg og — fleira
talið undir styrk til landbúnaðar en við tækjum nú
gott og gilt. Undir landbúnað er til dæmis talin styrk-
ur til kaupa á kirkjuorgelum, kennsla í verkun fisks,
járnþök á kirkjur og vitabyggingar. Meira að segja
fé, sem fór beint til búnaðarsambandanna, gat síðar
farið til þanniglagðrar starfsemi, sem nú hefir verið
minnst á, en það mun þó aldrei hafa verið nema sára-
lítill hluti og má því nokkuð binda sig við ofanritaðar
tölur.
Á þessum árum fer líka síhækkandi framlag til
vegabóta um byggðir landsins. 1886 er allt framlag til
vega nærri 21 þús. og af því eru 10 þús. til fjallvega.
Þá er vegagerð lítið lengra komið en það, að verið er
að ryðja verstu fjallgarðana á póstleiðunum og hressa
og halda við vörðunum. Aðrar 10 þús. gengu til sýslu-
vega en sýslurnar áttu þá að sjá um póstleiðirnar er í
byggð lágu. En næsta ár voru samþykkt lög um vegi
og samkvæmt þeim lögum var vegum öllum skipt í:
Þjóðvegi, fjallvegi, sýsluvegi og hreppsvegi og með
180