Réttur - 01.10.1985, Page 6

verðmæti frá því sem nú er því unnt
ætti að vera að vinna jafnan í dýrustu
pakkningar sem kostur er á að selja á
markaðnum hverju sinni.
2. Bent hefur verið á fisktegundir sem
ekki nýtast en eru hér í hafinu um-
hverfis landið í stórum stíl. í því sam-
bandi hefur verið bent sérstaklega á
kolmunna og gulllax og að raunhæft
ætti að vera að skapa verðmæti úr
þessum fiskitegundum sem nemur 900
til 1100 milljónum króna.
3. Pá hefur verið vísað til þess að veru-
legum afla er hent í sjóinn hér við
land. Frystitogararnir nýti ekki nema
helming þess sem þeir afla, bátar og
vinnsla í landi hendi 50 til 100 þúsund
tonnum af fiskmeti og aðrir togarar
60-80 þúsund tonnum. Verðmæti alls
þessa í mjöli og lýsi væru ekki undir
hálfum milljarði króna.
4. Þá er það ónefnt sem mest er um vert
en það er sköpun útflutningsverðmæta
úr því hugviti, þekkingu og reynslu
sem íslendingar hafa umfram aðra í
sjávarútveginum. íslensk fyrirtæki hafa
þegar rutt sér til rúms á alþjóðlegum
markaði í þessum efnum og fleiri eru í
undirbúningi Fyrir nokkru gafst mér
kostur á að skoða stýribúnað í fiski-
mjölsverksmiðjunni á Siglufirði. Stýr-
ingin er sjálfvirk að mestu leyti, stjórn-
að úr stjórnklefa sem minnir helst á
myndir úr vísindaskáldsögum. Og út-
lendir aðilar eru þegar farnir að gera
fyrirspurnir um þennan búnað sem er
að öllu leyti byggður á íslenskri þekk-
ingu, þ.e. hugbúnaðurinn sjálfur, for-
senda alls stjórnkerfisins. Bent er á
það að í tölvuiðnaðinum séu gífurlegir
möguleikar, það er í gerð hugbúnað-
ar, en sérstaklega hljótum við að beina
sjónum okkar að því að nýta þá þekk-
ingu sem við höfum umfram aðrar
þjóðir og það er í sjávarútveginum.
Iðnaðurinn
Þegar hefur verið gerð nokkuð ítarleg
grein fyrir því sem blasir við í iðnaðinum
eftir valdatöku ríkisstjórnar Steingríms
Hermannssonar. Vert er ennfremur að
benda á þessi atriði:
1. Því var haldið fram að aðildin að
EFTA myndi sjálfkrafa opna íslenskum
iðnaði aðgang að „100 milljón manna
erlendum markaði". Þær spár hafa
ekki ræst.
2. Því var haldið fram að orkusala til út-
lendinga í stórum stíl, stóriðjan, myndi
skapa okkur möguleika til framfara í
atvinnulífinu á komandi árum — einn-
ig vegna þess að stóriðjan myndi skapa
atvinnufæri út frá sér í skyldum at-
vinnugreinum. Hvorugt hefur ræst —
staðreyndin er sú að það er ekkert á
stóriðjuna að treysta á komandi árum.
3. Það er einnig vert að benda á það að
5% útflutningsins á iðnaðarvörum
héðan eiga rætur að rekja til landbún-
aðarins og hlutdeild almenns iðnaðar
í útflutningi landsmanna í dag er aðeins
um 1% — eitt prósent.
4. Hið alvarlegasta er það að aukinn
heildarkaupgeta landsmanna hefur á
undanförnum árum frá því að íslend-
ingar gengu í EFTA ekki beinst að
innlendri framleiðslu heldur auknum
innflutningi. Þannig hefur markaðs-
hlutdeild útlendinga á íslenskum hús-
gagnamarkaði aukist úr liðlega 5%
1967 í rúm 30% 1983.
í ljósi þess sem að framan segir tel ég
að áhersla okkar í iðnaði á komandi árum
hljóti að vera:
1. Gera áætlun um að margfalda okkar
182