Réttur - 01.10.1985, Qupperneq 12

Arfíakarnir
Lifir þá engin lífvera af „syndaflóðið"
síðara?
Bandarískir vísindamenn fóru til Kyrra-
hafseyjar einnar, þar sem tilraun hafði
verið gerð með kjarnorkusprengju, — er
þeir voru vissir um að engra skaðlegra
áhrifa gætti lengur.
Allt var dautt, kvikindi öll, en ofan-
jarðar höfðu verið, tré og jurtir — allt
dautt.
Pá skreið feit og bústin rotta upp úr
einni holu. Hún hafði haft vit á að forða
sér í tíma og lifað vel neðanjarðar meðan
hættan var.
„Eiga þessar þá að erfa okkur,“ varð
einum vísindamanninum að orði.
Svo mun líklega verða, ef áfram heldur
sem nú horfir með helstefnu gróðablinds
valdahóps Mammonsríkisins.
Þeir, sem kvíða því að allt líf á jörðinni
muni farast, ef stríðandi stéttir mannkyns
tortímast í syndaflóði kjarnorkustríðs,
þurfa því ekki að kvíða.
Rotturnar munu lifa af, máske um víða
Erfíngi jarðar?
veröld, — samkvæmt erfðaskrá Reagans
verðugir arftakar þeirra ómennsku
afætna, sem hætta á að tortíma mannkyn-
inu í blindri gróða- og valda-fíkn sinni.
V.
Vituð ér enn — eða hvat?
Oss íslendingum, sem stöndum nú
frammi fyrir þeim ógnþrúngna möguleika
að voveifilegustu tíðindi mannkynssög-
unnar gætu gerst jafnvel á þessari öld,
verður hugsað til Völuspár og Ragnaraka.
En það er enn hægt að forða mannkyn-
inu frá bráðum bana, ef hugsun, vit og
þor vor mannanna ekki bregst.
Hér duga engar góðar bænir til guðs
einar saman, þótt fagrar og saklausar séu,
því það er enginn góður guð, sem hér
ræður ferðinni einn, heldur þyrfti hann
liðveislu við.
Það er Mammon, — lítilsigldasti árinn
í því liði Satans, sem hrökklaðist frá
himnaríki til helvítis forðum daga sam-
kvæmt lýsingu Miltons í „Paradísarmissi“,
— það er þessi auðvirðilegasti útsendari
188