Réttur - 01.04.1989, Blaðsíða 11

ijf R i í i; ■ s 11
|igH|
1969 var innganga íslands í EFTA og EB mjög á dagskrá og hér mótmæla herstöðvaandstæðingar hvoru tveggja
30. mars það ár á 20 ára afmæli inngöngunnar í Nató.
Óháð staða landsins með tilliti til við-
skiptabandalaga felur í sér marga kosti.
* Landsmenn hefðu betri tök á því en
ella, hvernig háttað yrði aðlögun að
breyttum aðstæðum erlendis.
* Efnahagsleg staða íslands utan við-
skiptabandalaga, getur verið til muna
betri en ef landið væri hluti af stórri
heild. Sjávarauðlindirnar geta áfram
verið meginstoð góðra lífskjara í land-
inu, en skilyrði er að yfirráð þeirra og
afrakstur haldist í landinu. Aðrir land-
kostir geta einnig nýst betur í óháðu
þjóðríki sem fylgist með tímanum,
m.a. á sviði menntunar, rannsókna og
umhverfisverndar.
* Líkurnar á að takast megi að viðhalda
íslenskri menningu og að efla heil-
brigða þjóðernisvitund eru mun meiri,
ef landið er óháð eining en ekki hluti af
stórri heild.
* Vægi þjóðarinnar í alþjóðasamskipt-
um verður allt annað og meira í slíku
samhengi, en ef ísland yrði peð í stóru
viðskiptabandalagi, að ekki sé talað
um fylki í stóru sambandsríki Evrópu.
Samningar til margra átta
Hefja ætti hið fyrsta samningaviðræður
m.a. við Evrópubandalagið og ríki í
Austur-Evrópu, Norður-Ameríku, Suð-
ur-Ameríku (Brasilía o.fl.) og Austur-
Asíu (Japan, Kína o.fl.).
Möguleikar á að ná slíkum samningum
og þróa gagnkvæm samskipti verða að
teljast góðir. Af sögule^um og landfræði-
legum ástæðum njóta Islendingar athygli
og víðtæks velvilja víða um lönd. Þessi
viðhorf til Islands verða ekki skýrð á
efnahagslegum forsendum eða með þýð-
ingu samskipta við landið. Þau geta hins
vegar engu að síður vegið þungt þegar
leitað er eftir samvinnu af okkar hálfu við
aðrar þjóðir.
59