Morgunblaðið - 17.01.2007, Page 30

Morgunblaðið - 17.01.2007, Page 30
30 MIÐVIKUDAGUR 17. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR Látinn er langt fyrir aldur fram einn af mín- um kærustu vinum. Mér er bæði ljúft og skylt að minnast hans. Indriði vakti athygli hvar sem hann kom. Hann var hár og mynd- arlegur með blikandi augnaráð. Það var samt sterkur persónuleiki hans sem fangaði ávallt viðstadda. Hann hafði mikla útgeislun og sjaldgæfa frásagnargáfu og átti auðvelt með að hrífa fólk með sér. Hann hafði gaman af því að láta hugann reika og fékk endalausar hugmyndir sem sumar urðu að veruleika meðan aðrar voru aðeins þeirrar stundar. Indriði var fjölfróður og aldrei kom maður að tómum kofunum hjá honum. Hann var víðlesinn og sökkti sér gjarnan í lestur um áhugaefni sín sem voru alls ekki alltaf þau sömu. Samt voru áhugamálin nokkur sem fylgdu honum. Indriði hafði gaman að því sem var fallegt og gott. Hann var afbragðskokkur, naut þess að vera úti í náttúrunni og hafði næmt auga fyrir hönnun og listum. Hann hafði mikinn áhuga á fatnaði og hafði því valið sér réttan starfsvettvang. Indriði hafði klassískan smekk og lagði mikið upp úr því að vera fallega klæddur. Í starfi sínu var hann líka fagmaður fram í fingurgóma og kunni skil á ólíklegustu hlutum í sínu fagi. Hann lagði sig fram um að læra handverk sitt og var um tíma í læri hjá írskum klæðskerum sem voru þekktir fyrir gott handverk. Indriði var vinmargur og naut mikillar hylli meðal vina sinna. Hann og Bryndís voru dugleg að rækta vin- áttutengsl og buðu gjarnan heim Indriði Guðmundsson ✝ Indriði KristinnGuðmundsson fæddist í Reykjavík 18. september 1966. Hann lést í Kaup- mannahöfn 30. des- ember síðastliðinn og var jarðsunginn frá Hallgrímskirkju 11. janúar. gestum. Margra góðra stunda er að minnast með þeim í sumarbú- stað, veiðitúr, uppi í Stafholtsey og ekki síst á heimili þeirra nú síð- ast á Sólvallagötunni. Í þeim boðum var Indriði gjarnan miðdepillinn, bar fram góðan mat og vín og lét gamminn geisa. Hann var stuð- boltinn og partíljónið. Skammt er síðan hann bauð til veislu í tilefni fertugsafmælis síns. Þar var hann í sínu besta formi og naut sín meðal fjölskyldu og vina. Indriði var öðru fremur góður vinur með mikinn mannskilning. Hann reyndist sínu fólki vel, var bóngóður og gerði sér far um að fylgjast með og hafa áhuga á því sem gerðist í lífi vin- anna. Hann og Bryndís voru ávallt góð heim að sækja. Indriði var mikill fjölskyldumaður og elskaði Bryndísi og Írisi framar öðru. Fallegt var að horfa á samband þeirra sem ein- kenndist af ást og hlýju. Þau gáfu hvort öðru svigrúm til að láta drauma sína rætast, stóðu samt saman og voru miklir vinir. Af Indriða lærði ég margt og er heppin að hafa notið vináttu hans í nærri 20 ár. Missir þeirra Bryndísar og Írisar er mikill og sendi ég þeim og öðrum aðstandendum mínar inni- legustu samúðarkveðjur. Svo er því farið: Sá er eftir lifir deyr þeim sem deyr en hinn dáni lifir í hjarta og minni manna er hans sakna. Þeir eru himnarnir honum yfir. (Hannes Pétursson) Anna María Gunnarsdóttir. Indriði var einstakur maður. Hann var víðlesinn heimsmaður sem naut sín vel í góðra vina hópi. Þá ósjaldan að rædd voru heimsins mál kom í ljós að hann hafði kynnt sér efnið. Hann fylgdist vel með þjóðfélagsumræðu og sá nýjar hliðar á málum. Hann átti það til að ögra í orðum til að koma af stað rökræðum eða til að fá fram skoðanir annarra. Hann bjó yfir ein- stakri orðræðu og hafði bæði lifandi og fágaða framkomu. Hann lifði og hrærðist í starfi sínu sem hann sinnti af heiðarleika og það velktist enginn í vafa um fagmensku hans og metnað. Sama má segja um annað sem hann tók sér fyrir hendur eins og að renna flugu fyrir lax í For- manni eða útbúa ógleymanlegan kvöldverð. Hvert smáatriði var út- pælt sem gerði atburði að sérstakri upplifun og verk hans einstök. Indr- iði var hugsjónamaður, hann vildi betra samfélag og betri heim. Hann talaði gegn fyrirbærum eins og neysluhyggju og var talsmaður um- burðarlyndis. Dugnaður, ósérhlífni, hugmyndaauðgi, réttsýni og kurteisi eru allt orð til að lýsa Indriða. Þetta ótímabæra fráfall hans er reiðarslag, maður fullur af orku og áformum er farinn. Fyrir litla samrýnda fjöl- skyldu er varla hægt að hugsa sér erfiðara hlutskipti. Eftir liggja ótal- margar og ógleymanlegar samveru- stundir. Elsku Bryndís og Íris, megið þið öðlast styrk til að takast á við sorgina á þessum erfiðu stundum. Indriða er sárt saknað. Ólafur B. Einarsson. Kveðja frá samkennurum á fataiðnbraut Iðnskólans í Reykjavík Þær sorglegu fréttir bárust okkur á nýársdag að Indriði væri látinn. Skyndilega upplýsist augnablikið sem tengir líf við dauða. Ungur maður á framfaraleið með sitt áhugamál hverfur á braut en skil- ur eftir sig djúp spor í minningu fjölda nemenda og samkennara. Eftir sveinspróf í klæðskurði við Iðnskólann í Reykjavík fór Indriði fljótlega að kenna við fataiðnbrautina við hlið lærimeistara síns Kristjáns Ólasonar. Að Kristjáni látnum hélt Indriði minningu hans við í ýmsum kennsluháttum. Hann hélt einnig áfram að bæta við sína kunnáttu og fór m.a. til náms hjá handverksklæð- skera á Írlandi í því skyni. Indriði var mjög sérstakur maður og skemmtilegur og hafði gaman af að spjalla um áhugasvið sitt. Sumum fannst hann stundum heldur forn í hugsun af svo ungum manni að vera og íhaldssamur, en þeir sem þekktu betur til hans og störfuðu með honum greindu hina miklu víðsýni sem hann hafði m.a. varðandi fagið og iðnaðinn í kringum það. Hann virti gildi góðs handverks og kunni skil á því, jafnframt að sjá tækifæri til framfara og þróunar. Hann var fylgjandi þeirri stefnu að reyna í lengstu lög að halda þeim þáttum í samhliða farvegi. Hann lét sig allt varða sem sneri að faginu og var duglegur að upplýsa og fræða nemendur og aðra um nýtt efni og var snemma kominn á flug í upplýs- ingaleit veraldarvefjarins. Hann hafði auga fyrir listrænum hliðum starfsins og lagaði sig auðveldlega að kennslu sem sneri að þeim þáttum. Hann var fús að fara með nemendur utan í ferðir til að skoða verkstæði og sýningar sem hann undirbjó vel þannig að sem best nýttist. Hann var virkur þátttakandi í félagsstörfum fagfélags klæðskera- og kjólameist- ara um árabil og síðar sem aðili að undirbúningi nýrrar námskrár í fag- inu bæði sem kennari og atvinnurek- andi. Hann kenndi einnig um tíma við Listaháskólann. Indriði hafði hug á að starfa sjálf- stætt og meðfram kennslunni rak hann klæðskeraverkstæðið „Sjö í höggi“ ásamt fleirum. Eftir nokkur ár við kennslu sneri hann sér að eigin fyrirtæki. Hann stofnaði verslunina „Indriði“ á Skólavörðustígnum og starfaði þar við að koma hugmyndum sínum og hönnun á framfæri. Það var gaman að fylgjast með Indriða sem hægt og bítandi ávann sér nafn í 101 Reykjavík og víðar. Hann birtist jafnvel í nokkrum auglýsingum þar sem leikhæfileikar hans og kímni gægðust fram. Við viljum ljúka þess- um kveðjuorðum með tilvitnun í „Hugsjón handiðnaðar“ eftir Tryggva Dock í þýðingu Helga Her- manns Eiríkssonar. Það sem helst sérkennir iðnaðarmanninn er hið persónulega við starf hans. Vel gerð- ur hlutur eftir iðnaðarmann ber merki smekkvísi hans, gáfna, natni og hæfileika handa hans til þess að laga til og skapa. Iðnaðarmaðurinn hefur því það frelsi eða sjálfstæði við verk sitt, sem nauðsynlegt er til þess að hann geti notið sín sjálfur. Því það eru aðeins þeir sem geta hugsað og starfað frjálst, sem geta þroskað sjálfstæða sköpunarhæfileika. Við sendum ástvinum innilegar samúðarkveðjur. Indriði klæðskeri, Skólavörðu- stíg … hljómar sem byrjun á auglýs- ingu úr Morgunblaðinu frá 1954. Þannig var Indriði. Fagmaður fram í fingurgóma, gömul sál, góður félagi sem alltaf var til í að hjálpa hverjum sem var. Hann var hafsjór fróðleiks sem félagar hans hjá Fatahönnunar- félaginu komu til með ýmis vandamál sem hann leitaði alltaf leiða til að leysa. Indriði var ljóslifandi dæmi um frábæra grósku í fatahönnun á Ís- landi, hann bar virðingu fyrir hand- verkinu, fyrir sköpuninni og var sjálf- ur frábær auglýsing þeirra gilda sem allir hönnuðir vilja standa fyrir. Indr- iði klæðskeri hafði verið varaformað- ur Fatahönnunarfélags Íslands í nokkurn tíma. Tómið sem að hann skilur eftir sig verður aldrei fyllt. Það verður aðeins fyllt af minningunni um Indriða klæðskera. Af nógu er að taka. Við félagar þínir þökkum allt sem þú gerðir fyrir félagið, fyrir félagana, fyrir fagið. Fatahönnunarfélagið vottar fjöl- skyldu og aðstandendum Indriða dýpstu samúð á þessum erfiðu tím- um. Gunnar Hilmarsson, formaður. Látinn er vinur og samstarfsfélagi langt um aldur fram. Það ríkir mikil sorg í hjörtum okkar allra. Indriði Guðmundsson kom inn í líf okkar er hann opnaði verslun og gall- erí á Skólavörðustígnum. Allt viðmót og yfirbragð bar fagmennsku Indriða fagurt vitni. Ég vandi komur mínar þangað, ekki síst til þess að spjalla. Indriði var afskaplega ljúfur maður sem auðvelt var að láta sér þykja vænt um. Hann var vel að sér um ólíklegustu hluti, hafði næmt auga fyrir fólki og var fullkomlega laus við alla sýndarmennsku. Hann óx mjög í allri viðkynningu. Síðastliðið vor opnuðum við sam- eiginlega verslun í miðborg Kaup- mannahafnar. Á það samstarf féll aldrei skuggi. Indriði var heilsteyptur maður og tíminn virtist líða með öðrum hætti í kringum hann. Hann hafði svo sann- arlega margt að bjóða í heimi sem virðist dýrka yfirborðsmennsku um- fram allt. Þar var hann hinn full- komna andstæða. Fjölskyldu Indriða færi ég, fyrir hönd allra í 12 tónum, okkar innileg- ustu samúðarkveðjur. Blessuð sé minning Indriða Guð- mundssonar. Lárus Jóhannesson. Ég hef þekkt Indriða frá því í 6 ára bekk í Austurbæjarskóla. Við vorum bekkjarfélagar og vinir öll skólaárin, bestu vinir síðustu árin og æfðum síð- an saman körfubolta með Val. Þegar hann hætti í körfunni og sneri sér að öðru dró mjög úr samskiptum okkar en vináttuböndin rofnuðu aldrei og var alltaf jafn gaman að hitta Indriða, enda um sérstaklega skemmtilegan og orðheppinn mann að ræða. Ég vildi að við hefðum hist mun oftar en raun varð. Ég þakka Indriða vináttuna og margar ógleymanlegar stundir sem oft verða rifjaðar upp í góðum hópi. Indriði gleymist engum sem hann þekkti. Fyrir hönd gamalla félaga úr Val, Bjarnar bróður míns, Svala Björg- vinssonar, Magnúsar Matthíassonar, Ragnars Þórs Jónssonar og Bjarna Sigurðssonar, vil ég votta Bryndísi, Írisi og öðrum ættingjum og ástvin- um Indriða, mína innilegustu samúð á erfiðri stundu. Sigurður Örn Sigurðarson. ✝ Elskuleg eiginkona mín, ERLA BERNÓDUSDÓTTIR, Kjarrhólma 28, Kópavogi, sem andaðist á Landspítala Fossvogi þriðjudaginn 9. janúar, verður jarðsungin frá Digraneskirkju, Kópavogi, fimmtudaginn 18. janúar, kl. 13.00. Fyrir hönd vandamanna, Ágúst Sigurðsson. ✝ Innilegar þakkir til allra er sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengda- móður, ömmu og langömmu, LINDU AXELSDÓTTUR, Háaleitisbraut 22, Reykjavík. Sigríður Sigurðardóttir, Magnús Marísson, Svanhildur Sigurðardóttir, Gylfi Guðmundsson, Axel Finnur Sigurðsson, Elínborg Sigurðardóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Ástkær bróðir okkar og frændi, KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, (Danni), lést á elliheimilinu Grund föstudaginn 12. janúar. Útförin verður gerð frá Árbæjarkirkju föstudaginn 19. janúar kl. 11:00. Fyrir hönd vandamanna, Kristján Helgason. ✝ Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýnt hafa okkur samúð og hlýhug við fráfall okkar ástkæru eigin- konu, móður, tengdamóður, dóttur og ömmu, EYGLÓAR ÞORSTEINSDÓTTUR, Faxabraut 51, Keflavík. Allar ykkar kveðjur, heimsóknir og hlý orð hafa styrkt okkur á þessum erfiðu tímum. Geir Newman, Hulda G. Geirsdóttir, Bjarni Bragason, Elíza M. Geirsd. Newman, Martin Maddaford, Karl Ó. Geirss. Newman, Margrét Seema Takyar, Guðfinna Eyvindsdóttir, Karl Jónsson, Bragi Geir, Eygló Eyja, systur hinnar látnu og aðrir aðstandendur. Minningarkort Krabbameinsfélagsins 540 1990 krabb.is/minning ✝ Innilegar þakkir færum við þeim fjölmörgu nær og fjær, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför okkar hjartkæra, ÞORSTEINN MIKAEL EINARSSON sjómaður, Gunnólfsgötu 2, Ólafsfirði, Við óskum ykkur öllum farsældar á nýju ári. Anna Gunnlaugsdóttir Gunnlaugur E. Þorsteinsson, Dómhildur Karlsdóttir, Sigursveinn H. Þorsteinsson, Valgerður K. Sigurðardóttir, Guðbjörg Þorsteinsdóttir, Guðbjörn Arngrímsson, Ingibjörg Þorsteinsdóttir, Róbert Pálsson, Þórhildur Þorsteinsdóttir, Páll Pálsson, Elín Rún Þorsteinsdóttir, Bjarni Tómasson, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.