Morgunblaðið - 19.03.2007, Qupperneq 15

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 19. MARS 2007 15
MENNING
VALGERÐUR Andrésdóttir
píanóleikari heldur einleiks-
tónleika í Salnum annað kvöld
kl. 20. Efnisskrá Valgerðar er
forvitnileg, en þar er að finna
verk tónskáldanna Toru Take-
mitsu frá Japan og Sofiu Gu-
baidulinu frá Rússlandi, auk pí-
anósónötu eftir Franz Mixa,
sem á árunum eftir 1930 starf-
aði mjög að tónlistarmálum á
Íslandi og markaði spor í tón-
listarsögu okkar. Þá leikur Valgerður einnig pí-
anósónötu KV 576 eftir Mozart og Dante-
sónötuna eftir Franz Liszt. Valgerður starfar við
Tónlistarskólann í Hafnarfirði.
Tónlist
Gubaidulina, Mixa
og Mozart í Salnum
Valgerður
Andrésdóttir
SKÁLDSPÍRURNAR eru iðn-
ar við kolann, og í kvöld rennur
upp hið áttugasta og fyrsta
Skáldspírukvöld frá upphafi.
Linda Vilhjálmsdóttir ljóð-
skáld verður skáld kvöldsins.
Hún les úr nýjustu ljóðabók
sinni, Frostfiðrildunum, en
einnig úr fyrri ljóðabókum.
Rætt verður við Lindu um verk
hennar og þróun í listinni.
Að vanda er aðgangur er
ókeypis, en rétt er að minna enn á að spírurnar
hafa fundið sér nýjan samastað, sem er á efstu
hæð bókaverslunar Eymundssonar í Austur-
stræti, fyrir ofan Te og kaffi.
Ljóðlist
Linda ljóðar á
skáldspírurnar
Linda
Vilhjálmsdóttir
LJÓSMYNDUN sem listgrein
og samtímaljósmyndir verða
viðfangsefni Péturs Thomsens
á fyrirlestri í Opna listaháskól-
anum í hádeginu á morgun, eða
kl. 12.15.
Hann segir frá verki sínu,
Aðfluttu landslagi, sem byggt
er á ljósmyndum frá virkj-
anasvæðinu við Kárahnjúka.
Pétur Thomsen er menntaður í
Frakklandi, hefur tekið þátt í
fjölda sýninga bæði heima og erlendis, og haldið
einkasýningar í Sviss, í Sýrlandi og í Rússlandi.
Opni listaháskólinn er í húsnæði í LHÍ, Skip-
holti, stofu 113, og þangað eru allir velkomnir.
Fyrirlestur
Aðflutt landslag
Péturs Thomsens
Pétur
Thomsen
Fjöruverðlaunin veitt í fyrsta sinn
Til að efla sam-
stöðu kvenskálda
Morgunblaðið/Sverrir
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
SEX konur, Þorgerður Jörund-
ardóttir, Sigríður Dúna Krist-
mundsdóttir, Anna Cynthia Lepla-
ir, Margrét Tryggvadóttir, Kristín
Steinsdóttir og Hélene Magnússon,
hrepptu í gær Fjöruverðlaunin,
bókmenntaverðlaun kvenna, er þau
voru veitt í fyrsta sinn, á Góugleði,
bókmenntahátíð kvenna.
Forsaga þess að efnt er til Góu-
gleðinnar og bókaverðlaunanna er
sú, að í október sl. komu saman um
tuttugu konur innan Rithöfunda-
sambands Íslands sem fannst kom-
inn tími til að efla tengsl sín á milli
og standa saman að uppákomu sem
tengdist konum og ritstörfum. Há-
tíðin hófst með málþingi þar sem
meðal annars var spurt hvernig
styrkja mætti stöðu kvenrithöfunda
á Íslandi; hvort íslenskar skáldkon-
ur hefðu jafngreiðan aðgang að
tækifærum og skáldkarlar og
hvernig konunum farnast í jóla-
bókaflóðinu. Hápunktur Góugleð-
innar var útnefning „höfunda bóka-
fjörunnar“.
Að sögn aðstandenda Góugleð-
innar verða þær raddir sífellt há-
værari sem segja að jólabókaflóðið
og þær markaðsaðferðir, sem þá
ráða ferðinni, gefi ekki rétta mynd
af þeirri fjölbreyttu flóru rita sem
gefin er út á Íslandi. Margar
áhugaverðar bækur nái sér ekki á
flot í flóðinu og drukkni jafnvel
með öllu. Telja ýmsir að bókum
eftir konur sé sérlega hætt við
þessum örlögum. Með þetta í huga
var skipuð valnefnd sem í áttu sæti
Hrefna Haraldsdóttir, Vilborg Dag-
bjartsdóttir og Þorgerður E. Sig-
urðardóttir. Nefndarkonur gengu
fjöruna eftir jólabókaflóðið, tíndu
upp bækur eftir konur sem út
komu á síðasta ári og ekki hlutu
verðskuldaða athygli og völdu þá
fimm titla sem þeim þótti skara
fram úr. Fjöruverðlaunin Hélene Magnússon tekur við verðlaununum í gær; Vilborg og Inga Huld fylgjast með.
BANDARÍSKIR tónlistargagnrýn-
endur hafa eins og fleiri gagn-
rýnt Fílharmóníusveitina í Berlín
fyrir að vera trega til að ráða
konur í sveitina, þrátt fyrir fögur
fyrirheit. Ekki er langt síðan
fyrsta konan var ráðin til að spila
þar.
Stórveldið í Berlín hefur svar-
að fyrir sig og spyr á móti hvern-
ig Bandaríkjamönnum gangi að
ráða blökkumenn og aðra minni-
hluta í sínar hljómsveitir. Af sjö-
tíu og einum hljóðfæraleikara
Fílharmóníusveitar Long Island
er einn blökkumaður og tveir af
suður-amerískum uppruna.
Svo má böl
bæta …
Ólafía eftir Sigríði Dúnu Krist-
mundsdóttur: Ævisaga Ólafíu Jó-
hannsdóttur – sérlega vönduð og vel
unnin ævisaga stórmerkilegrar og
einstakrar konu, hér er sérstöku lífs-
hlaupi og persónueinkennum hennar
gerð góð skil og bókin varpar skýru
ljósi á samtíma Ólafíu.
Rósaleppaprjón í nýju ljósi eftir
Hélene Magnússon: Hér er farið yfir
sögu hins forna íslenska rósaleppa-
prjóns, og birtar nýjar prjónaupp-
skriftir og hugmyndir um það hvern-
ig hægt er að nýta rósaleppaprjón í
hönnun dagsins í dag. Afar falleg og
vel hönnuð bók.
Mitt er betra en þitt eftir Þorgerði
Jörundsdóttur (hún er einnig höf-
undur mynda): Skemmtileg blanda af
fantasíu og raunveruleika sem allir
kannast eflaust við, bæði börn og full-
orðnir. Textinn er skemmtilegur og
vel skrifaður og myndirnar sérlega
fallegar og frumlegar.
Skoðum myndlist eftir Önnu
Cynthiu Leplar og Margréti
Tryggvadóttur: Sérlega falleg bók
sem opnar heim myndlistar fyrir
börn og vekur áhuga þeirra á að beita
eigin aðferðum við skoðun mynd-
listar. Með þessari bók er verið að
vinna mikilvægt brautryðjendastarf.
Á eigin vegum eftir Kristínu
Steinsdóttur: Hér segir frá ekkjunni
Sigþrúði sem er komin á efri ár. Á yf-
irborðinu er sagan létt og skemmtileg
saga konu sem er á jaðri mannfélags-
ins – en undir yfirborðinu er átak-
anleg saga konu sem lífið hefur leikið
grátt frá bernsku.
Bækurnar fimm og brot úr umsögn dómnefndar
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
„ÞETTA er jákvætt,“ segir Hekla Dögg Jóns-
dóttir, en hún er ein sjö íslenskra myndlista-
manna sem sýna nú í Trygve Lie galleríinu í
Norsku sjómannakirkjunni í New York. „Hér
eru allir af vilja gerðir og hafa mikinn áhuga á
að sýna verk okkar Íslendinganna.“
Þau sem sýna eru Aron Reyr Sverrisson,
Birta Guðjónsdóttir, Davíð Örn Halldórsson,
Hekla Dögg Jónsdóttir, Hlaðgerður Íris
Björnsdóttir, Óli G. Jóhannsson og Vala Haf-
stað Enard.
Síðast Færeyingar, nú Íslendingar
Að sögn Heklu Daggar var það Laufey Vil-
hjálmsdóttir Bustany, annar sýningarstjór-
anna, sem kom til Íslands og valdi verk, en
galleríið sérhæfir sig í að sýna norræna mynd-
list. „Síðasta sýning var með verkum fær-
eyskra listmanna, en nú var komin röðin að Ís-
landi. Galleríið hefur ekki oft verið með
samsýningar ungra listamanna, en Elfi von
Kantzow, sem er komin á níræðisaldur, og bú-
in að vera sýningarstjóri við safnið í fjölda-
mörg ár og setja upp mörg hundruð sýningar,
hefur þó mikinn áhuga á ungum listamönnum.
Hér er mjög þægilegt fólk að vinna með og ég
er sátt við sýninguna. Hún er mjög ólík því
sem venjulega er hér. Hér eru til dæmis ekki
oft sýnd verk í nýjum miðlum, frekar hefð-
bundin myndlist.“
Trygve Lie galleríið er ekki stórt, og því
eru ekki nema eitt til tvö verk eftir hvern ís-
lensku listamannanna á sýningunni. „Þetta
eru svolítil sýnishorn af okkar list,“ segir
Hekla Dögg. Hún undirstrikar að fjölbreyti-
leiki verkanna sé mikill, og hafi Bandaríkja-
menn áhuga, þá sé einfalt mál að leita ferskari
upplýsinga um listamennina og verk þeirra. Á
sýningunni eru fimmtán listaverk; málverk,
ljósmyndaverk, skúlptúr, hljóð- og mynd-
bandsverk.
Aðspurð hvað hún telji Bandaríkjamenn
geta lesið úr sýningunni um myndlist á Ís-
landi, segir Hekla Dögg það vera ýmislegt.
„Það einkennir til dæmis verk Íslendinganna
að þeir eru ekkert uppteknir af hefðinni.“
Í Ameríku getur allt gerst – segja sumir, og
víst er draumur margra að hljóta þar frægð
og frama. Spurningin er hverju lítil sýning í
litlu galleríi í þessari risaborg myndlist-
arinnar geti áorkað í þágu sýnendanna. „Allar
sýningar geta verið til gagns – maður veit
aldrei, sem betur fer. Í mínu tilfelli, þá tók ég
þátt í sýningunni vegna áhuga gallerísins,
sem vill reyna að kynna unga listamenn. Mér
finnst maður þurfa að sýna gott viðmót þegar
fólk sýnir manni áhuga og er tilbúið að leggja
á sig vinnu fyrir það sem við erum að gera.
Laufey fór til dæmis aftur og aftur í gegnum
verk til að velja saman þann hóp sem þeim
fannst koma best út fyrir galleríið. Ég hugsa
ekki endilega um það hvort sýning komi mér
sjálfri vel, það að sýna skapar ákveðin sam-
skipti við samfélagið.“
Það var Hjálmar W. Hannesson, sendi-
herra og fastafulltrúi Íslands hjá Sameinuðu
þjóðunum sem opnaði sýninguna að við-
stöddum um 200 gestum.
Að sýna skapar samskipti við samfélagið
Sjö íslenskir myndlistarmenn sýna í Trygve Lie galleríinu í New York
»Mér finnst maður þurfaað sýna gott viðmót þeg-
ar fólk sýnir manni áhuga
og er tilbúið að leggja á sig
vinnu fyrir það sem við er-
um að gera.
Fjölbreytt Skuggi heitir þessi mynd eftir Hlað-
gerði Írisi Björnsdóttur á sýningunni.