Morgunblaðið - 14.05.2007, Side 31

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 14. MAÍ 2007 31
Félagslíf
I.O.O.F. 19  1885147  Lf.
Nauðungarsala
Uppboð
Framhald uppboðs á eftirfarandi eign verður háð á henni sjálfri
sem hér segir:
Hlíðargata 44, fnr. 212-5596, Þingeyri, þingl. eig. Jóhannes Kristinn
Ingimarsson og Janine Elizabeth Long, gerðarbeiðandi Hekla hf.,
föstudaginn 18. maí 2007 kl. 11:00.
Sýslumaðurinn á Ísafirði,
11. maí 2007.
Raðauglýsingar
Fundir/Mannfagnaðir
Aðalfundur
Þörungaverksmiðjunnar hf.
verður haldinn í Þörungaverksmiðjunni hf.
þann 30. maí 2007 og hefst klukkan 13:30.
Dagskrá:
1. Skýrsla stjórnar félagsins um starfsemi þess
sl. starfsár.
2. Efnahags- og rekstrarreikningur fyrir liðið
reikningsár og skýrsla endurskoðenda skal
lögð fram til staðfestingar.
3. Kosning stjórnar og varastjórnar.
4. Kosning endurskoðenda.
5. Tekin ákvörðun um þóknun til stjórnarmanna
og endurskoðenda.
6. Tekin ákvörðun um hvernig skuli fara með
hagnað eða tap félagsins á reikningsárinu.
7. Önnur mál sem löglega eru upp borin.
Framkvæmdastjóri.
MINNINGAR
Þegar ég hugsa um
þig, amma, heyri ég og
sé þig spila á píanóið.
Ég er að hlusta á lögin þín og meðan
þú ert að spila, afsakar þú hvað þú
spilir fátæklega, sem er auðvitað ekki
reyndin. Þegar þú spilaðir fyrir mig
var eins og ég færðist inn í draum eða
væri orðin þátttakandi í fallegu æv-
intýri. Ég vonaði alltaf að þú héldir
endalaust áfram því þú spilaðir svo
fallega og af svo mikilli tilfinningu.
Tónlistin var alveg eins og þú ert: fal-
leg, tilfinningarík og hjarta úr gulli.
Þegar ég var sex ára var ég hand-
viss um að þú værir alvöru drottning,
umlukin dularfullum ævintýrahjúpi.
Augu þín tindruðu eins og í ungri
stelpu og húmorinn alltaf til staðar,
stundum blandaður vingjarnlegri
stríðni til fullorðna fólksins í kringum
þig. Þú varst alltaf full af umhyggju
og áhyggjum um fólkið sem þú elsk-
aðir, og þú elskaðir marga. Ennþá
heyri ég þig segja: Farðu varlega,
elskan mín og á enskunni til mín; Be
careful and God bless you dear. Og
ekki má gleyma að af þér lærði ég líka
tölurnar 7-9-13 og að banka í tré sem
ég hef notað óspart alla tíð síðan.
Í hvert skipti sem ég kom til Ís-
lands bjuggum við hjá þér, alltaf vel-
komin að dvelja eins lengi og við vild-
um hjá ykkur afa þar sem við vorum
dekruð með því besta sem íslenska
eldhúsið getur boðið og stöðugt um-
vafin ást ykkar afa.
Ég gæti skrifað heila bók um þig en
Áslaug Hrefna
Sigurðardóttir
✝ Áslaug HrefnaSigurðardóttir
fæddist í Hafn-
arfirði 12. mars
1916. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Seljahlíð í Reykja-
vík 5. mars síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá
Fossvogskirkju 20.
mars.
ég ætla heldur að
geyma þig í hjarta
mínu og huga og njóta
allra góðu minning-
anna sem ég á um þig.
Ástarkveðjur amma
mín.
Katrín
Elsku amma Ása,
þrátt fyrir að ég hafi al-
ist upp í Hollandi hefur
samband mitt við þig
alltaf verið sterkt. Um
þig á ég svo margar
góðar minningar um hlýjar móttökur.
Áður en ég lærði ensku reyndir þú,
með góðum árangri, að ná sambandi
við mig með barnahollensku sem þú
virtist læra meðan þú talaðir við mig,
enda ofurnæm á tungumál. Heim-
sóknirnar til Amsterdam, spila-
mennska; vist og manni, góður matur,
við skemmtum okkur saman, um-
hyggja þín, veiðitúrar okkar, sumur á
Íslandi og stundum jól og margt ann-
að eftirminnilegt og svo auðvitað sjö-
níu-þrettán.
Ein er samt sú minning sem ég
mun aldrei gleyma. Þetta var þegar
þú fórst með ljóð sem pabbi þinn orti
til þín og þú þýddir jafnóðum á ensku
fyrir mig. Þetta var áhrifarík stund í
mínu lífi því hún gaf mér svo sterka
tilfinningu fyrir uppruna mínum, fyr-
ir fortíð og nútíð og ég fann í fyrsta
sinn fyrir fjórum ættliðum sem hluta
af sjálfum mér.
Ég er þér þakklátur fyrir að hafa
orsakað að ég á svo margar góðar
minningar og þótt ástæðan fyrir
heimsókn minni til Íslands núna sé
sorgleg finnst mér samt gott vera hér
á þessari kveðjustundu og deila með
fjölskyldunni minningunni um þig,
hlýjuna sem þú gafst okkur gegnum
árin. Þú munt alltaf vera mikilvæg í
minningu minni.
Tómas Sigurðsson
(Guðmundsson)
Þá er mamma
blessunin dáin. Hún
hafði glímt við Alzheimer-sjúkdóm-
inn í yfir áratug og hann hafði að
lokum yfirhöndina. Það er stundum
sagt um þá sem lengi hafa barist
við erfiða sjúkdóma að þeir verði
hvíldinni fegnir og þannig var um
mömmu, þótt sjötíu og þrjú ár séu
ekki hár aldur.
Mamma fæddist á Helgastöðum í
Eyjafirði árið 1933. Helgastaðir
voru þá torfbær, án rafmagns og
þeirra lífsþæginda sem við njótum í
dag og í sjálfu sér merkilegt að
ekki skuli vera lengra síðan fólk
bjó við slíkar aðstæður hér á landi.
Hún var yngst tíu systkina. Magn-
ús Jón afi og amma Helga höfðu
eignast fjögur börn í sínum búskap
í Litladal en slitu þá samvistum og
afi eignaðist aðra konu, Snæbjörgu,
og átti með henni fimm börn. Leið-
ir þeirra afa og ömmu lágu þó sam-
an aftur og eignuðust þau mömmu
eftir að þau voru bæði komin á
fimmtugsaldur. Á ný slitu afi og
amma samvistum og mamma ólst
upp hjá Helgu ömmu. Í nokkur ár
bjuggu þær mæðgur hjá elstu syst-
ur mömmu, Hildigunni, sem þá
hafði hafið búskap á Kolgrímastöð-
um og þaðan átti mamma góðar
minningar. Um fermingu flutti
mamma inn á Akureyri, settist á
skólabekk í Gagnfræðaskólanum og
þar kynntist hún pabba. Í dagbók
sem mamma skrifaði á þessum ár-
Freygerður
Magnúsdóttir
✝ FreygerðurMagnúsdóttir
fæddist á Helga-
stöðum í Eyjafirði 9.
nóvember 1933.
Hún lést á dvalar-
og hjúkrunarheim-
ilinu Hlíð á Ak-
ureyri 8. mars síð-
astliðinn og fór
útför hennar fram
frá Akureyr-
arkirkju 15. mars.
um má sjá að fjórtán
ára var hún orðin bál-
skotin í þessum
grannvaxna Eyrar-
púka sem síðar varð
eiginmaður hennar.
Eftir gagnfræða-
skólanámið fór
mamma í Húsmæðra-
skólann en pabbi hélt
suður í Kennaraskól-
ann. Ári síðar var
pabbi lagður inn á
Kristnesspítala með
berkla og mamma
fylgdi á eftir nokkr-
um mánuðum síðar. Þá höfðu þau
eignast sitt fyrsta barn, Þorleif, en
afi Símon og amma Rósa tóku hann
að sér fyrstu tvö árin, meðan unga
parið glímdi við berklaveikina.
Fljótlega eftir að pabbi og mamma
komu af spítalanum keyptu þau
Klettaborg 4 ásamt föðurforeldrum
mínum, þar sem þau áttu eftir að
búa allan sinn búskap og þar leit ég
dagsins ljós nokkrum árum síðar.
Fyrstu árin var mamma heima með
okkur bræður en fór síðan að vinna
á verksmiðjum Sambandsins þar
sem pabbi og Símon afi störfuðu.
Síðar starfaði hún um árabil sem
móttökuritari á Heilsugæslustöð
Akureyrar.
Mamma var handlagin og fór
snemma að fást við saumaskap,
lærði til þess verks og fyrir u.þ.b.
fjörutíu árum hóf hún að starfa hjá
Leikfélagi Akureyrar við að sauma
leikbúninga. Hún saumaði og hann-
aði búninga í fjölda sýninga, var
lengst af forstöðukona saumastof-
unnar og sat í stjórn leikfélagsins.
Hún var heilluð af leiklistinni og
naut þess að starfa á þeim vett-
vangi. Mamma var mikill unnandi
skáldskapar og bókmennta, las alla
tíð mikið og naut þess að lesa ljóð.
Sérstaklega var Davíð Stefánsson í
uppáhaldi og hafði hún ljóðabækur
hans við höndina alla ævi. Hún var
sjálf hagmælt og orti vísur og ljóð
við ýmis tækifæri. Hún var einnig
tónelsk og naut þess að hlusta á
góða tónlist. Í þessum heimi bók-
mennta, tónlistar og leiklistar vor-
um við bræður aldir upp, mamma
las mikið fyrir okkur í æsku,
kenndi okkur margs konar skáld-
skap og í leikhúsinu vorum við
heimagangar. Að þessu höfum við
búið alla tíð síðan.
Mamma var alltaf sannfærð um
að fleira væri að finna milli himins
og jarðar en augað almennt sér.
Hún hafði yndi af þjóðsögum og
þjóðlegum fróðleik og trúði á merk-
ingu drauma, hugboð, líf að þessu
loknu og jafnvel tilvist huldufólks
og annarra vætta. Þar fyrir utan
trúði hún á sinn góða guð.
Mamma var félagslynd kona og
hafði gaman af því að skemmta sér
með góðu fólki. Þau pabbi ferð-
uðust líka mikið og nutu þess að
fara til sólarlanda. Að öllu jöfnu
var mamma ljúf og kát og hafði
skemmtilega kímnigáfu. Hún átti
það til að gera at í fólki en hún gat
líka verið viðkvæm og átti sínar
erfiðu stundir eins og aðrir. Hún
tók vinum okkar bræðra opnum
örmum heima í Klettaborg, þar var
opið hús og þar var líka alltaf gott
að koma eftir að við fluttum að
heiman. Mamma reyndist barna-
börnum sínum góð amma og þau
eiga ljúfar minningar úr Kletta-
borginni.
Við Selma og dætur sendum öll-
um þeim sem önnuðust mömmu í
veikindum hennar og sýndu henni
hlýhug innilegustu þakkir. Þakka
þér, elsku mamma, fyrir öll góðu
árin.
Farnist þér vel á guðs vegum.
Ennþá hafa dagarnir
sín dularfullu bros,
grasið verður silki,
greinar trjánna flos,
sandurinn er glitvoð
úr silfurþráðum tengd,
lækirnir og heiðin
harpa gullinstrengd,
hólarnir og fjöllin
úr fagursteinum gerð.
Það er eins og englar
séu alls staðar á ferð.
(Davíð Stefánsson)
Símon Jón
Fallin er frá langt
fyrir aldur fram Krist-
ín Guðmundsdóttir, og
langar mig að minnast hennar hér.
Ég hitti Stínu eins og hún var oft-
ast kölluð fyrst í Klúbbnum v/Borg-
artún föstudagskvöld eitt veturinn
1980. Hún var að bíða eftir vinkonu
sinni og mér og tveimur vinum mín-
um, þetta var snemma kvölds og fátt
fólk komið. Við spjölluðum saman
nokkra stund og er mér enn í fersku
minni þessi glæsilega, unga, glaða og
brosmilda stúlka og einnig alúðleg
framkoma, sem var aðalsmerki
hennar alla tíð. Einu ári síðar hitti ég
Stínu aftur er Guðrún María systir
hennar kynnti mig fyrir fjölskyldu
sinni í Hvassaleitinu. Mér var tekið
af hlýju af þessari sómafjölskyldu.
Upp frá því vorum við Stína góðir
vinir.
Stína var mikil persóna og hafði
sterka nærveru, hún var harðdugleg
og eftirsótt í vinnu, sannkallaður
vinnuhestur sem lét sig ekki muna
um 12 tíma vaktir við undirbúning á
veislum þar sem hún starfaði á virt-
um hótelum, t.d. Hótel Sögu og Rad-
isson SAS í Kaupmannahöfn. Einnig
sá hún um veislur í Reykjavík fyrir
Kristín
Guðmundsdóttir
✝ Kristín Guð-mundsdóttir
fæddist í Reykjavík
28. apríl 1961. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi aðfara-
nótt 11. mars síðast-
liðins og var útför
hennar gerð frá Bú-
staðakirkju 16.
mars.
ýmis félagasamtök og
ýmsa aðra aðila. Þeir
voru fáir sem voru
betri er kom að smur-
brauði, en það var
hennar sérfag og að-
alsmerki, auk þess
sem hún var afbragðs-
góður kokkur.
Seinna stofnaði hún
sitt eigið fyrirtæki í
Reykjavík sem sér-
hæfði sig í smurbrauði
og léttum réttum og
veisluhöldum og ekki
minnkaði vinnan við
það. Þurfti hún stundum að leggja
nótt við dag, sérstaklega er ferming-
ar og aðrir viðburðir stóðu sem hæst.
Oft tók hún lítið fyrir sína vinnu ef
efnalítið fólk átti hlut að máli.
Stínu var vinnusemi í blóð borin,
móðir hennar, Petrea, var enda mjög
dugleg alla tíð og svo var líka með
föður hennar, Guðmund, sem var
Dalamaður, mikill bóndi og síðar
verkamaður í Reykjavík. Hjá honum
féll ekki dagur úr, og veikindadagar
ekki til. Er ég lít til baka og hugsa
um alla þá góðu tíma sem ég varð að-
njótandi með þessu góða fólki hlað-
ast minningarnar upp. Er dóttir mín
tilkynnti mér að móðursystir hennar
hefði látist þá um nóttina fylltist sál
mín harmi og söknuði. Drottinn gaf
og tók. En hjá Stínu var gangan um
lífsins dal rétt hálfnuð, í Danmörku
var hún á fullu með sinn „1. class“
veitingastað sem brilleraði, barna-
börnin komin og loksins hillti undir
smápásu hjá Stínu, er sjúkdómur sá
sem lagði hana að velli knúði dyra,
og þrátt fyrir harða baráttu hafði
hann betur. En ég er viss um að
Stína fær góða heimkomu, og hún
mun halda áfram að gleðja aðra á
öðru tilverustigi. Um leið og ég votta
móður hennar, systkinum, börnum
og barnabörnum og eiginmanni mína
dýpstu samúð vil ég þakka almætt-
inu fyrir þau forréttindi að hafa
fengið að kynnast Kristínu Guð-
mundsdóttur. Guð blessi minningu
hennar.
Og ungmenni nokkurt sagði:
Ræddu við okkur um vináttuna.
Og hann svaraði og sagði:
Vinur þinn er þér allt.
Hann er akur sálarinnar, þar sem samúð
þinni er sáð og gleði þín uppskorin.
Hann er brauð þitt og arineldur.
Þú kemur til hans svangur og í leit að friði.
Þegar vinur þinn talar, þá andmælir þú
honum óttalaust
eða ert honum samþykkur af heilum hug.
Og þegar hann þegir, skiljið þið hvor ann-
an.
(Úr Spámanninum.)
Skarphéðinn Scheving
Einarsson, Glasgow
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi.
Minningargreinar