Morgunblaðið - 20.07.2007, Page 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. JÚLÍ 2007 41
Alþjóðlegt
orgelsumar í
Hallgrímskirkju
21. júlí kl. 12.00:
Hannfried Lucke, orgel
22. júlí kl. 20.00:
Hannfried Lucke, prófessor í orgelleik
við Mozarteum, leikur verk eftir
Buxtehude, Bach, Brahms,
Mendelssohn, Duruflé og Vierne.
www.listvinafelag.isSýningar haustsins komnar í sölu á netinu!
Miðasala á netinu!
www.leikhusid.is
MR. SKALLAGRIMSSON
- höf. og leikari Benedikt Erlingsson
Sjá sýningadagatal á www.landnamssetur.is
Miðapantanir í síma: 437-1600 Stimpla
ðu þig
inn í sum
arið!
F
í
t
o
n
/
S
Í
A

F
I
0
2
1
8
9
0
STARFSBRÆÐURNIR og sálu-
félagarnir Tarantino og Roberto
Rodriguez, gerðu í sameiningu
hrollinn Grindhouse, til heiðurs
ódýrum og kauðskum B-myndum
sjötta og sjöunda áratugarins. Til
að lífga upp á aðsóknina voru slík
verk sýnd tvö saman („double feat-
ure“), og fengu aðeins inni í afdönk-
uðum bíóum sem gengu undir nafn-
inu sem myndin dregur nafn sitt af.
Því er Grindhouse tvær myndir,
Death Proof, eftir Tarantino, og
Planet Terror eftir Rodriguez.
Til að ná andrúmi B-myndanna
(sem leikstjórarnir þekkja af mynd-
böndum og afspurn, sakir ungs ald-
urs, þessi bíó voru orðin vettvangur
klámmynda þegar þeir uxu úr
grasi), er útlitið gert hrátt og sem
af vanefnum hvað snertir tækni-
vinnu, framvindu o.fl. Það skilar sér
að nokkru leyti, en áhorfendur voru
tregir í taumi þegar Grindhouse var
sýnd vestan hafs.
Í þeirri von að lífga upp á aðsókn-
ina og nýta költfylgi leikstjórans,
hefur helft Tarantinos (sem sögð er
mun betri), verið lengd fyrir heims-
markaðinn og sýnd sjálfstætt.
Death Proof er óvenjuleg, ójöfn
mynd sem á góða spretti og slaka.
Segir af Stuntman Mike (Russell),
snarbiluðum raðmorðingja sem
drepur fórnarlömbin sín með trylli-
tækjum, sem hann segir „dauðaþol-
in“. Hann noti þau í vinnu sinni sem
áhættuleikari, en orðið hefur aðra
og verri meiningu: Þau tryggja
dráp á fórnarlömbunum, sem eru
ungar og fallegar stúlkur sem vit-
firringurinn þefar uppi á laugar-
dagskvöldum á knæpum við þjóð-
veginn.
Í myndarbyrjun er Mike á krá í
Austin í Texas, þar eru einnig með-
al gesta fjórar flottar gellur sem
hann eyrnamerkir sér. Þeirri
fimmtu stútar hann að hætti húss-
ins áður en röðin kemur að vinkon-
unum, þegar þær aka heimleiðis.
Hann keyrir bílana í tætlur en
kemst af og getur haldið áfram fyrri
iðju þegar hann er gróinn sára
sinna.
Mike, sem ber þess merki að hafa
stundað drápin lengi, ber næst nið-
ur í Tennessee, þar sem nokkrar
vinkonur standa í bílakaupum. Mike
bíður uns þær prófa tækið en nú fer
á annan veg en áður, hann hittir
fyrir ofjarla sína á öllum sviðum.
Líkt og í fyrri verkum Tarantinos
skiptast á löng, málglöð atriði og
groddaleg átök. Samtölin, sem eru
nánast eingöngu á milli kvenpersón-
anna, eru langdregin og óspennandi
en inn á milli glittir í gamalkunna
orðheppni og meinfyndin tilsvör,
sem eru vörumerki höfundar. Þegar
kemur að akstursatriðunum sparar
hann ekki meðölin, gömul og sögu-
fræg tryllitæki (Chevy Nova, Chal-
lenger og Charger), vakna til lífsins,
með sína voldugu og ógnvekjandi,
átta gata þrumuraust. Eins gott að
það eru engir jarisar á veginum.
Death Proof er sjálfsagt ekki al-
ólík fyrrgreindum double feature
fortíðar, en þar voru rispurnar
ósviknar, útlitið nauðaómerkilegt
sökum vanefna á öllum sviðum en
ekki falsað og leikararnir upp til
hópa arfaslakir og sáust í mesta lagi
í örfáum B-myndum til viðbótar.
Hér gnæfir stjarnan Russell yfir
flestu öðru en gömlu köggunum,
grófur sjarminn gerir hann að
áhugaverðustu persónu myndar-
innar. Kvennastóðið er þokkafullt
og fylgið sér en allt eru þetta stelp-
ur í strákaleik, leiknar af forvitni-
legum, ungum leikkonum, en engin
stendur upp úr önnur en hin kol-
geggjaða Zoe frá Nýja-Sjálandi sem
er upp undir að vera jafningi hrott-
ans
Minni áhersla er lögð á ofbeldið
en búast mátti við sem er stór kost-
ur því viðkvæmum verður örugg-
lega bumbult af þeim subbulega
ófögnuði sem við blasir.
Tarantino er slyngur tökumaður
og lipur penni sem notar býsnin öll
af minnum úr „pulp“-menningu of-
anverðrar síðuastu aldar. Svo sem
bílamyndum á borð við Dirty Mary
and Crazy Larry og Vanishing
Point (báðar sýndar í gamla góða
Nýja bíói), popptónlist Dave Dee,
Dozy, Beaky, Mick & Titch, svo
mætti lengi telja
Það vantar Psycho Killer með
Talking Heads, nafnið á fullkomlega
við aðalpersónuna og ef ég man
rétt, stendur í textanum, „You’re
talkin’ a lot but you’re not sayin’
anything,“ sem á ekki illa við inni-
haldslitla kjaftagleði persónanna og
heildaráhrif misjafnrar myndar.
Ódámur hittir ömmur sínar
Sæbjörn Valdimarsson
KVIKMYNDIR
Laugarásbíó, Háskólabíó,
Regnboginn, Borgarbíó Akureyri
Leikstjóri: Quentin Tarantino. Aðalleik-
arar: Kurt Russell, Rosario Dawson,
Rose McGowan, Vanessa Ferlito, Zoe
Bell. 125 mín. Bandaríkin 2007.
Death Proof  Dauðaþolinn „Samtölin, sem eru nánast eingöngu á milli kvenpersónanna, eru langdregin og óspennandi en inn á
milli glittir í gamalkunna orðheppni og meinfyndin tilsvör, sem eru vörumerki höfundar.“
Hvað eiga þeirJames
Bond og Tommi
Togvagn sameig-
inlegt? Kannki
ekki margt en
allavega eitt:
Pierce Brosnan.
Leikarinn ætl-
ar nefnilega að ljá
Tomma rödd sína
í væntanlegum
sjónvarpsþáttum
byggðum á barnabókunum W.V.
Awdry um togvagninn og vini hans.
Það er spurning hvort Brosnan
stilli sig um að láta Tomma kynna sig
að hætti njósnarans fræga: „Ég heiti
Togvagn, Tommi Togvagn.“
Teiknimyndirnar um Tomma hafa
reyndar verið stjörnum prýddar síð-
an sú fyrsta var frumsýnd árið 1984.
Bítillinn Ringo Starr og leikarinn
Alec Baldwin eru meðal þeirra sem
hafa ljáð persónum rödd sína.
Brosnan segir ástæðuna fyrir
verkefnavalinu ekki síður persónu-
legs eðlis:
„Ég á sjálfur ljúfar minningar frá
því að pabbi las fyrir mig sögurnar
um Tomma og einnig man ég eftir að
hafa horft á teiknimyndirnar með
börnunum mínum.“
Teiknimyndirnar um Tomma Tog-
vagn hafa verið sýndar í yfir 140 lönd-
um.
Tommi Bond
Svalur James Bond.
Sætur Tommi togvagn.