Morgunblaðið - 10.06.2008, Page 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. JÚNÍ 2008 29
✝ Benedikt Ey-fjörð Sigurðs-
son fæddist í
Reykjavík 2. desem-
ber 1929. Hann lést
á heimili sínu, Læk-
jasmára 72 í Kópa-
vogi, 31. maí síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Sigurður Gissur Jó-
hannsson pípulagn-
ingameistari frá
Gamla-Hrauni á
Eyrarbakka, f. 11.
júní 1902, d. 11.
ágúst 1990 og Sigrún Benedikts-
dóttur frá Hjaltadal í Fnjóskadal,
f. 11. maí 1906, d. 2. apríl 1998.
Systkini Benedikts eru: 1) Jóhann
Eyrbekk, f. 15. október 1928,
kvæntur Laufeyju Bjarnadóttur,
börn þeirra eru a) Sigurður Bjarni,
kvæntur Ólöfu Jennýju Eyland,
þau eiga tvö börn, og b) Bára, gift
Stefáni Magnússyni, þau eiga þrjú
börn. 2) Kolbrún K., f. 26. janúar
1936, d. 15. ágúst 2005, gift Hösk-
uldi Elíassyni börn þeirra eru a)
Sigrún, gift Antonio Cavaleiro,
þau eiga þrú börn, b) Elías, kvænt-
ur Mariu Carolinu Skackauskaite,
þau eiga eina dóttur, og c) Sig-
urður, sambýliskona Dagbjört
Edda Barðadóttir, þau eiga þrjú
börn. 3) Erla Guðrún, f. 19. maí
1931, gift Magnúsi Gísla Þórð-
arsyni, f. 25. júní 1929, d. 1. júní
1979, börn þeirra eru a) Sigurður
Rúnar, kvæntur Ingibjörgu Kr.
Einarsdóttur, þau eiga tvö börn, b)
Guðrún Þóra, gift Erni Ísleifssyni,
þau eiga tvo syni, c) Þórður Axel,
kvæntur Sigríði Grímsdóttur, og
d) Guðni Karl, kvæntur Auði Bene-
eru Ólafur Guðni, f. 17. apríl 1995,
Gunnar Ingi, f. 7. júní 2001 og
Thelma Ósk, f. 13. apríl 2006. 4)
Þorsteinn Eyfjörð, f. 29. apríl
1971, kvæntur Ástu Sóleyju Sölva-
dóttur, f. 19. júní 1973. Sonur
þeirra er Kári Freyr, f. 9. janúar
2004. Fyrir á Þorsteinn Þuríði
Kötlu, f. 29. október 1991 og Sólon
Svan Eyfjörð, f. 27. júlí 1997. Börn
Sóleyjar úr fyrra sambandi eru Jó-
hann Víðir, f. 17. desember 1992
og Sunneva Sól, f. 4. mars 1997.
Fyrstu ár ævi sinnar ólst Bene-
dikt upp í Bræðratungu í Skerja-
firði en síðan á Grettisgötu 81 og
Klapparstíg 27. Benedikt hóf nám í
flugvirkjun hjá Flugfélagi Íslands
1946, fór til Bandaríkjanna 1949,
stundaði þar nám við Cal-Earo
Technical Institute Glendale í Kali-
forníu og lauk þaðan prófum 1950.
Að námi loknu 1950 hóf hann aftur
störf hjá Flugfélagi Íslands, sem
síðan sameinaðist Loftleiðum og
varð Flugleiðir og starfaði þar til
ársins 1997, lengst af sem skoð-
unarmaður og flugvélstjóri á Dou-
glas DC-4 og Douglas DC-6B.
Benedikt stofnaði og rak Flug-
ferðir hf og síðan ásamt félögum
sínum, Flugstöðina hf, sem ann-
aðist flugkennslu og leiguflug.
Hann var einkaflugmaður í yfir 40
ár og flaug flestum gerðum einka-
flugvéla. Hann vann einnig mikið í
fluginu á Grænlandi svo og Níger-
íu og Libíu. Síðustu ár ævi sinnar
helgaði hann krafta sína eftirliti
og viðhaldi á Douglas DC-3, betur
þekkt sem Þristurinn Páll Sveins-
son, hjá Landgræðslunni.
Útför Benedikts fer fram frá Ví-
dalínskirkju í Garðabæ í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
diktsdóttur, þau eiga
þrjár dætur. 4)
Hrefna, f. 30. júlí
1948, gift Ólafi Birni
Björnssyni, börn
þeirra eru a) Fjóla,
gift Pétri Bjarna Guð-
mundssyni, þau eiga
eina dóttur, og b)
Ólafur Haukur,
kvæntur Sigurlaugu
Vilhjálmsdóttur, þau
eiga eina dóttur.
Benedikt kvæntist
20. október 1956 Auði
Lellu Eiríksdóttur
hárgreiðslumeistara úr Stykk-
ishólmi, f. 20. október 1932. For-
eldrar hennar voru Eiríkur Helga-
son rafvirkjameistari, f. 14.
desember 1907, d. 24. október 1983
og Unnur Jónsdóttir húsmóðir, f.
10. ágúst 1912, d. 19. júní 1984.
Börn Benedikts og Auðar eru: 1)
Jón Gestur, f. 13. september 1952,
d. 4. ágúst 1990, kvæntur Heiðu S.
Ármannsdóttur, f. 13. júlí 1953,
börn þeirra eru a) Guðjón Þór, f.
10. október 1972, b) Auður Ösp, f.
4. apríl 1982, maki Gunnþór Jens
Matthíasson, f. 19. apríl 1976, börn
þeirra eru Bjarki Már, f. 12. sept-
ember 1997 og Patrekur Máni, f.
15. september 2001. Heiða S. Ár-
mannsdóttir er gift Halldóri
Frank, f. 20. desember 1949. 2)
Sigrún Kaya Eyfjörð, f. 1. ágúst
1967, gift Guðna Frey Sigurðssyni,
f. 19. desember 1971. Börn þeirra
eru Benedikt Aron, f. 3. maí 1991,
Ýmir Franz, f. 10. júlí 2000 og Ísak
Nói, f. 20. ágúst 2002. 3) Eiríkur
Eyfjörð, f. 4. september 1969,
kvæntur Jórunni Ósk Ólafsdóttur,
f. 15. febrúar 1973. Börn þeirra
Lítill hnokki stendur upp á hús-
burst og horfir til himins meðan
drunur frá flugvél heyrast ógreini-
lega í fjarlægð, skólastjóri og
kennarar hrópa á hann hástöfum
að koma undir eins niður og í skjól
því þarna sé um þýska óvinavél að
ræða. Þetta var í Laugaskóla í
Þingeyjasýslu þar sem börnum
hafði verið hópað saman meðan á
stríðinu stóð. Drengurinn stóð sem
fastast horfði sperrtur upp til him-
ins og sagði: – Nei, þetta er sko
engin óvinavél, þetta er enskur
flugbátur – Walrus, sagði hann, því
hann þekkti í honum hljóðið. Vélin
nálgaðist, flaug lágflugi yfir og
strákurinn vinkaði til flugmannsins
og flugmaðurinn veifaði á móti.
Kúturinn hafði rétt fyrir sér en
fékk samt skammir fyrir dirfsk-
una.
Þetta lýsir föður okkar vel, því
líf hans og yndi snerist um flug og
var tileinkað öllu í kringum flugið,
það voru margar vélarnar sem
hann átti, handlék, flaug eða gerði
við. Uppeldi okkar barnanna sner-
ist mikið um flugvélar og ófá spor-
in sem skilin voru eftir í jörðinni
hlaupandi í kringum pabba á flug-
vellinum í Skerjafirði.
Hann kom víða við í fluginu og
var ein af mörgum hetjum há-
loftanna sem mörkuðu sín spor í
sögu flugs á Íslandi. Það var þó ein
vél sem átti hug hans og hjarta og
þá vél gat hann tekið í sundur, sett
saman og jafnvel flogið án þess að
hafa „manualinn“ við höndina. Það
var Þristurinn. Við spurðum hann
einu sinni af hverju svona margir
flugmenn vildu fá að fljúga Þrist-
inum, þá renndi hann augunum til
okkar og sagði með sinni yfirveg-
un: – Það er einfaldlega af því að
þessari vél þarf að fljúga.
Flugið tók líka sinn toll, það tók
frá honum heyrnina, en heyrnar-
skerðingin kom ekki í veg fyrir að
hann heyrði alltaf í börnum, barna-
börnum og barnabarnabörnunum
sínum, eða eins og hann sagði svo
oft: – Ég heyri það sem ég vil
heyra.
Hann var alveg einstaklega hlýr
og góður maður og mátti aldrei
neitt aumt sjá. Samvera hans með
börnum, barnabörnum og barna-
barnabörnunum var alveg einstök
og með hlýju og þéttu handtaki afa
leiddi hann litlar hendur um Dag-
verðarnesið í Skorradalnum, sem
var hans Óðalssetur og hann sagði
þeim óþreytandi sögur úr fluginu
svo allir fóru á flug með honum –
bæði börn og fullorðnir.
Það er sárt að kveðja mann eins
og pabba, því svo elskandi og heið-
arlegan mann er vart hægt að
finna.
Þegar Þristurinn tekur á loft á
vorin og svífur eins og fyrsti far-
fuglinn sem nálgast land, þá horf-
um við stolt til himins og hugsum
um föður sem gaf okkur allt sem
nokkurt barn gæti óskað sér.
Hann hafði oft á orði þegar hann
kom í Skorradalinn að dalurinn
hafi aldrei verið eins fallegur.
Elsku pabbi, dalurinn er fallegur
og hann verður fallegri og fallegri.
Í þessum dal er minningin um þig
og sú minning um þig hefur aldrei
verið fallegri en einmitt í dag.
Ef langar mig burt út í buskann
að berast, og stundum er það.
Ég teygi mig lengst upp í loftið
og læt sem ég fljúgi af stað.
Handleggir verða að vængjum.
Í vetfangi sprettur mér stél,
og loks er ég augunum loka
ég lyftist af hnattarins skel.
Vindurinn vængina fyllir
og veitir mér stórbrotna sýn
yfir landið mitt lúið og veðrað
sem ljómar þó ennþá og skín.
(Sveinbjörn I. Baldvinsson.)
Þín elskandi börn,
Sigrún, Eiríkur og Þorsteinn.
Fyrir 18 árum kom Benedikt að
mér í eldúsinu í Holtsbúðinni ný-
kominn af næturvakt af Keflavík-
urflugvelli, klukkan var 5 um morg-
uninn og ég stóð inni í eldhúsi með
dóttur hans, hann horfði djúpt í
augun á henni, benti á mig og
sagði: „Hvað er þetta?“ Svo bað
hann okkur vel að lifa og fór að
sofa. Ég hélt frá þessu augnabliki
að ég yrði ekki velkominn inn í
þessa fjölskyldu og yrði hér eftir
alltaf kallaður „þetta“. En sem bet-
ur fer fór svo ekki því eftir því sem
tímanum leið varð honum ljóst að
tengdasonurinn „þetta“ var kominn
til að vera, búin að krækja í dóttur
hans og kominn í faðm fjölskyldu
sem tók mér eins og ég væri einn
af henni.
Skorradalurinn var sá staður
sem við eyddum miklum tíma sam-
an og barnabörnin voru í kring um
hann flestar helgar sem við vorum
þar og þolinmæði hans var enda-
laus gagnvart þeim, ég sé hann fyr-
ir mér sitja og búa til flugskutlur í
tonnatali með börnunum og segja
þeim sögur frá gamla daga, þar var
hann algjör viskubrunnur og alveg
ótrúlega gaman að hlusta á gamlar
sögur úr fluginu og á stríðsárunum.
Annan eins vinnuþjark hef ég
sjaldan hitt og hann missti víst
aldrei úr vinnu í þessi rúmlega 50
ár sem hann vann hjá sama fyr-
irtækinu, hann var alveg ótrúlega
hliðhollur sínu félagi og hugsaði
stundum einum of um þeirra hags-
muni en ekki sína eigin. Hann var
alltaf eitthvað að braska úti á flug-
velli og í einu flugskýlinu þar er
flugbátur sem hann tilkynnti okkur
stoltur einn daginn að hann væri að
tjasla saman og að hann ætti að
heita „Kaya“ – þá brosti dóttir
hans hringinn – og stefnan væri að
að lenda honum á Skorradalsvatni.
Það var sárt fyrir okkur og sér-
staklega Auði tengdamömmu að
horfa upp á Benedikt í veikind-
unum, þar sem hann barðist við
sama krabbamein og hafði sigrað
elsta son þeirra fyrir 18 árum. Það
verður tómlegt í Skorradalnum án
hans, því þar var sannur heiðurs-
maður á ferð Ég á eftir að sakna að
hafa hann ekki sem handlangara í
að ljúka þeim hlutum sem við byrj-
uðum á í sælureitnum sem ber nafn
með rentu: Bennabær.
Þinn elskandi tengdasonur
Guðni Freyr Sigurðsson.
Þú horfðir á mig stoltur þegar ég
steig í þennan heim. Dagar urðu að
vikum, vikur urðu ár og ég kynntist
þér um leið. Þú kenndir mér margt
um lífið, jafnvel þegar ég var í
neyð. Þú varst mér aldrei reiður,
enda líkir inn við bein, þú varst
góðhjartaður maður, gerðir aldrei
neinu mein. Nú horfi ég á þig stolt-
ur þegar þú stígur út í geim, augun
þreytt og lúin, þreyttur inn við
bein, ég sé þig fljúga upp í loftið og
teygja út þinn háls, sáttur með liðið
lífið, afi, nú loksins ertu frjáls.
Þinn nafni
Benedikt Aron.
Benedikt Eyfjörð Sigurðsson
Alvöru blómabúð
Allar skreytingar unnar af fagfólki
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími: 553 1099 • Fax: 568 4499
Heimasíða: www.blomabud.is
Netfang: blomabud@blomabud.is
✝
Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát ástkærrar móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
KOLBRÚNAR INGIMUNDARDÓTTUR,
sem lést á Landspítalanum fimmtudaginn 8. maí.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Landspítala,
deild 11 E fyrir góða umönnun og samstarfsfólki
hennar á Seyðisfirði fyrir hlýhug.
Ingi Þór Oddsson, Hildur Hilmarsdóttir,
Vikar Freyr Oddsson, Unnur Agnes Holm,
Össur Ægir Oddsson, Ágústa Hólm Jónsdóttir,
Hlynur Vestmar Oddsson, Sidonia Beldean
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð,
hlýhug og vináttu við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður og afa,
ÓTTARS ÞORGILSSONAR,
sem lést á líknardeild Landakotsspítala
þriðjudaginn 22. apríl.
Erla Hannesdóttir,
Jón Ari Þorgilsson,
Jóhannes Jóhannesson,
Lárus Stefán Jóhannesson
og aðrir aðstandendur.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
sonur, afi og langafi,
KRISTINN STEINAR INGÓLFSSON,
varð bráðkvaddur að heimili sínu, Jaðri Dalabyggð,
laugardaginn 7. júní.
Bíbí Jóhannesdóttir,
Gunnar Kristinsson, Dóra Herbertsdóttir,
Hanna Lóa Kristinsdóttir, Ásmundur Ásgeirsson,
Gunnhildur Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Konan mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
LENA BERGMANN,
lést aðfaranótt mánudagsins 9. janúar.
Árni Bergmann,
Snorri Bergmann, Védís Húnbogadóttir,
Olga Bergmann, Anna Hallin,
Lena Snorradóttir, Árni Freyr Snorrason.
✝
Móðir okkar og tengdamóðir,
MARGRÉT B. HAFSTEIN,
Hrafnistu,
Reykjavík,
andaðist að morgni 9. júní.
Jarðarför auglýst síðar.
Elín Skaptadóttir, Jóhannes Víðir Haraldsson,
Þórunn Skaptadóttir, Runólfur Sigurðsson,
Pétur H. Skaptason,
Jón Skaptason, Svava Einarsdóttir.
 Fleiri minningargreinar um Bene-
dikt Eyfjörð Sigurðsson bíða birting-
ar og munu birtast í blaðinu næstu
daga.