Skinfaxi - 01.02.1915, Qupperneq 8
16
SKINFAXI
tillögur þess og áhrif mjög varhugaverð.
Niðurlæging blaðanna er vottur um niður-
læging þjóðanna. Ef þau biöð borga sig
best, sem minst segja af viti og heilindum,
þá er það þungur áfellisdómur yfir lesend-
unum. Þeir vita þá heldur ekki hvað til
þeirra friðar heyrir. Ef sú stund á að
renna yfir þetta land, að hér verði frjáls
og óháð tíðindablöð, þá verður fólkið að
^ætta sig við að borga þau hærra verði,
svo þau falli ekki i hendur auglýsenda og
týna þar sakleysinu.
Belgia.
Ollum Islendingum mun kunnugt, að
Belgia er nú öll í hershöndum, og að þjóð-
in hefir verið grimmilega leikin, svo að
þar má heita að hungursneyð sé í hvers
manns liúsi. Hal'a því verið hafin sam-
skot til líknar bágstöddum Belgiumönnum
út um öll siðuð lönd, nema í Þýskalandi
og Austurríki. Standa Bandaríkjainenn
þar fremstir í flokki; gæta þeir þó hins
strangasta hlutleysis, enda verður slík hjálp
til bágstaddra, hungurmorða manna aldrei
talin til yfirsjóna. Hér hafa verið hafin
samskot til líknar Belgiumönnum, fremur
til að sýna hlýleik og velvild, en af því
stuðningur okkar munaði miklu. Ber bæði
að lila á þörf fólksins, og eins hitt, að
margar útlendar þjóðir hafa rétt okkur
hjálparhönd, þegar miklar raunir hafa steðj-
að að þjóðinni, og er nú tækifæri að minn-
ast þess. Einna mest mun hafa safnast
hjá Morgunblaðinu, sem fyrst hóf máls á
þessu, og væri vafningaminst að beina
gjöfunum þangað, hvaðan sem þær koma.
Alþjóðabandalag fyrir
tóbaksbindindisfélög.
Hinn 22. maí 1914 var stofnað alþjóða-
bandalag fyrir tóbaksbindindisfélög. Það
var gert í Dresden í Saxlandi i Mið-Þýska-
landi, á sambandsþingi þýskra og austur-
ríkskra tóbaksbindindismanna, hinu öðru í
röðinni. Málið var tekið fyrir og rætt að
tilhlutun dansks læknis, sem Bille-Top heit-
ir, i Kaupmannahöfn, eða öllu heldur nefnd-
ar, sem hann er í. Nefnd þessi fekk Þjóð-
verja til að bjóða öllum nálægum löndum
að senda fulltrúa á þing þetta, til að ræða
um stofnun alþjóðabandalags. Sjálfurkveðst
dr. Bille-Top hafa skrifað isl. stúdentum á
Garði um að útvega íslenskan mann á
þingið, en hefir sennilega hitt á einhvern
tóbaksvin, sem ekki hefir verið sérlega hrif-
inn af hugmyndinni. Svo mikið er vist,
að honum var aldrei svarað. Fulltrúa
sendu þvi ekki aðrar þjóðir en Danir, Sví-
ar og Englendingar, auk Þjóðverja og Aust-
urríkismanna.
Eftir að samþykt hafði verið að stofna
bandalagið, var kosin alþjóða-miðstjórnar-
nefnd og framkvæmdastjórn. í fram-
kvæmdastjórninni eru:
Dr. med. Bille-Top í Kaupmannahöfn,
forseti.
Dr. med. Schiirer v. Waldheim í Wien,
varaforseti.
Dráttlistarkennari Richard Bretscheider,
Dresden, ritari.
Tungumálakennari Max Schvvabhauser
Dresden, vararitari.
Próf. Michael Starkbaum í Trautenau í
Bæheimi, gjaldkeri.
Verksmiðjueigandi J. W. Fintling í Stock-
hólmi, varagjaldkeri.
En auk þeirra eru þessi í miðstjórnar-
nefndinni.
Frú dr. med. M. Stegemann í Dresden.
Baronessa Emilía v. Hausen —
Borgarstjórafrú fíósa Voigt —
Próf. dr. Stanger í Trautenau.
Próf. dr. Molenaar í Bayreuth.
Dr. rned. Hotny í Finkenmúhle í Thúr-
ingen.
Kennari Hermann Heinicke í Dresden og
J. W. llopkins í Gloucester í Englandi.
Stjórninni var síðan falið að reyna að
fá Islendinga, Norðmenn og Frakkaíhóp-