Skinfaxi - 01.02.1915, Page 14
SKINFAXI
Og þó eru það ennþá stofnendurnir sem
mest og best halda hreyfingunni við. En
hvernig fer, þegar þeir eru hættir?
Ef til vill sofnar þá ungmennafélagsskap-
urinn í Iandinu, til mikillar ánægju þeim
vitru og góðgjörnu mönnum, sem altaf
hafa liaft horn i siðu okkar. Og síst væri
þeim ofgott að gleðjast. Hitt er verra, að
með svo stuttu starfi hefðum við til lítils
lifað. Landið hefði lítið grænkað í hönd-
um okkar, fá sár hefðu græðst. Óvinirnir
hefðu þá haft rétt fyrir sér, með alla fjand-
samlegu dómana.
Hættan vofir yfir okkur, sú að verða of
gamlir fyrir þá, sem vaxa upp. Viö verð-
um að skilja svo við hreiðrið okkar, þeg-
ar aldurinn færist yfir, að þar verði heim-
ili æskumanna, en ekki gamalmennahæli.
Við þurfum að leita vandlega til að vita,
hversvegna æskan vill ekki rétta okkur
örvandi hönd.
Til félagsmanna.
Skinfaxa og ungmennafélagshreyfingunni
«r mikill bagi að því, hve fáir af félags-
mönnum verða til að senda blaðinu línu
og segja frá ýmsum framkvæmdum heima
fyrir. Yfirlætisleysi er að vísu lofsverð
dygð, en getur líka gengið of langt. Hvert
gott verk, getur fætt af sér mörg önnur
góð verk, ef það er ekki byrgt undir
mælikeri. Félagsskapur okkar þarf hress-
ingar við. Hann má ekki við að láta
neitt það vera gleynit og grafið, sem
verða mætti til hvatningar og uppörvunar.
Til kaupendanna.
Munið að Skinfaxa má borga með frí-
merkjum, og þau fást á hverri bréfhirð-
iugastöð. En betri þykja þó afgreiðslunni
póstávísanir, sem senda má frá póst-
stöðunum í hvaða kauptúni sem vera skal.
Póstávísun er ódýrasta, tryggasta og
fyrirhafnarminsta leið til að senda pen-
inga.
Frá félagsmönnum.
Axel Tliorstelnsson
sonur þjóðskáldsinsgóðamundálítið kunn-
ur iesendum Skinfaxa. Hann er fæddur og
uppalinn í Rvík en hefir hneigst meira að
sveitinni og mun ætla að bera þar beinin.
Hann hefir numið búfræði á Hvanneyri
og í Noregi; er nýkominn þaðan heim
aftur.
Bíkarður Jóussou
myndhöggvari dvelur í Rvík í vetur,
vegna ófriðarins, en hefir þó ekki fulllokið
námi erlendis. Hefir hann gert margar
myndir og snildargóðar. Nýlega hefir verið
prentuð mynd af Stgr. heitnum Th., eftir
Ríkarð. Hún er ágæta vel gerð.
Jóu Ilauuessou
í Deildartungu hefir skrifað fróðlega grein
um heyskap, í síðasta hefti Búnaðarritsins.
Ber hann þar fram tvær nýungar: Að
kenna mönnum slátt (og þá síðar önnur
algeng störf) á sérstökum námsskeiðum,
og að nota megi sérstaka tegund sleða til
að flytja á óbundið hey á sumrin, bæði
úr votlendi á þurkvöll og yfir þýfi. Svip-
aða aðferð munu fornmenn hafa notað, en
engu er tilraun Jóns ómerkari fyrir það.
Ættu allir búnaðarvinir að kynna sér
greinina.
Bjarni Bjarnason
glímumaðurinn góðkunni, dvaldi síðast-
liðið ár við Ieikfimisnám í Kaupm.höfn og