Skinfaxi - 01.10.1915, Blaðsíða 12

116
SKINFAXI.
að lifa eins og dýr? Líkega ekki, |>ví að
sem betur fer, hafa ekki mjög margir
reynt slikt mótlæti. En í höfuðstað íslands
er ]>etta samt að verða nokkuð algengt
en aldrei eins og í haust 1. október. ÞA
er fardagur í borginni, og það kvöld voru
margir húsviltir, vissu ekki hvar þeir áttu
höfði sínu að halla. Hraustir menn lógu
úti, en konur og börn skriðu inn í skúra
og kjallara eða grátbáðu vini og vanda-
menn um leyfi til að liggja á gólfinu [)ó
ekki væri nema þá rétt um blánóltina,
Nú er bæjarstjórnin og aðrir góðir menn
að hola þessu fólki niður. En hvernig
umhorfs er niðurí kjöllurum ogí þakherbergj-
um, og hve holt verður húsnæði þessara
bágstöddu manna og kvenna, um það er
létt að gera sér ljósa hugmynd.
En út af húsleysinu vaknar ósjálfrátt
sú ósk, að hugvitsmönnunum tækist tljót-
lega að finna ráð til að gera hús svo ó-
dýr, að allar manneskjur gætu haft þak
yfir höfuðið, hve fátækar sem þær eru, og
að þessi hús væru björt og hlý og heilsu-
samleg, svo að mönnunum liði vel í skjóli
þeirra.
Bókafregn.
Iðunn. Tímarit til skemt-
unar og fróðieiks. Ritstjórh:
Ágúst H. Bjarnason, Einar HjOps
leifsson og Jón Olafsson.
Gamla Iðunn er endurvakin, byrjaði að
koma út í júií sem leið. Fyrsta heftið er
fjölbreytt að efni, kvæði, sögur og fræð-
andi ritgerðir. Jón Ólafsson byrjar á að
segja æfisögu sína, Ág. Bj. segir sköpuo-
arsögu heimsins eftir nýjustu heimildutft.
Sigurður Guðmundsson ritar snjalt erindi
um rústir, hrundar hugsjónir og brunnar
borgir. Jakob Thorarensen á þar lítið
kvæði, sem sannar, ef þess hefði þurft með,
að hann er gott skáld.
Yfirleitt ber heftið nafn með rentu, Það
er skemtandi og fræðandi, en ekki er beinlín-
is sjáanlegt, að það marki að neinu leyti nýtt
spor. Að einu leyti munu allir sammála
um að gott sé að bæta við slíku tímariti.
Þá er nefnilega einni íleytunni fleira fyrir
okkar mörgu ritfæru menn. Alt af er
meira framleitt af tímaritaefni, heldur en
komist hefir á framfæri. Iðunn er yfirleitt
hin eigulegasta og líkleg til að ná allmikl-
um vinsældum.
Páll Zóphóníasson: Bú•
reikningar. Rvik. 1915. Gei'nir
út á kostnuð höfundarins.
Á síðari árum hafa búfróðir menn fjöl-
yrt mjög um nauðsyn búreikninga, en fá-
ir þó orðið til að halda þá. Ber þar bæði
til að flesta menn skortir þá natni og ná-
kvæmni, sem þarf til slíks verks og þá
ekki síður hitt, að mjög hefir vantað hent-
ug form og fyrirmyndir. Nú hefir hr. P.
Z. riðið á vaðið og gefið út fyrsta hefti
af búreikningaformum. Þau kosta tæpa
krónu en fást með nokkrum afslætti hjá
höf., ef fleiri eru keypt í einu. Búnaðar-
félögin nota sér væntanlega þau kjör, og
það því fremur, sem von er á fleiri heft-
um, ef þetta fær góðar viðtökur.
Benedikt Kri s (j án sson:
Garðrœkt. Rvik. 1915.
Rit þetta er sérprentun úr Ingólfi, en
mun nú til sölu í öllum bókaverslunum.
Höf. þess er Ben. Kristjánsson, fyrrum
skólastjóri á Eiðum, nú bóndi á Þverá í
Norður-Þingeyjarsýslu. I innganginum rek-
ur höf. stuttlega en greinilega aðaldrættina
úr garðræktarsögu íslendinga og kemst að
þeirri niðurstöðu, að með aukinni og bættri
garðrækt megi framleiða svo mikið græn-
meti í landinu, að innflutningur á jarðepl-
um og öðrum garðjurtum hverfi alveg úr
sögunni og kornkaup til landsins geti mink-
að að stórum mun. Síðan er ritinu skift
i tvo aðalkafla. Annar er um garðana:
garðstæði, stærð, legu, girðingar, áburð,