Skinfaxi - 01.12.1974, Blaðsíða 18

^mmmimmmmmmmmmmmmimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm^,
SAMTÍÐ OG FRAMTÍÐ
^MMMMMMMMMMMMMMMMMIMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMIIMMMMIMMMMMMIMMMMMMMMMMMMMMMMMIMMMMMMMMIMMMMMMMMMMMMMI^
í lok þjóðhátíðarárs
Margir horfðu með eftirvæntingu og
stolti til ársins 1974 þegíir minnst skvldi
11 alda afmælis íslandsbyggðar og þrí-
tugsafmælis lýðveldisins. Hátíðir voru
haldnar í öllum landshlutum í sumar, og
var þar flest með myndarbrag og mikið
og virðingarvert starf af höndum leyst,
ekki síst af ui'gmennafélögunum.
Eftir að hafa hlýtt á dagskráratriði úr
ýmscm héruðum í útvarpi og að ó-
gleymdri Þingvallahátíðinni, fer samt
ekki hjá því að einhæfni dagskráratrið-
anna orki þreytandi á mann. Auðvitað
Þingvallahátíð 1907. Hvítbláinn á lofti til að
mótmæla erlendum yfirráðum.
18
leiðir þetta af tilefninu, en samt hefði
maður getað búist við einhverju nýstár-
legu atriði. Það hefði mátt koma án þess
að fóma nokkrum erfðavenjum. Þegar
maður hefur hlýtt á sama ræðuinntakið
af öllum landshomum, aðeins í mismun-
andi hástemmdu orðskrúði, þá fer tóma-
hljóð að færast í hátíðleikann. Vegsömun
landnemanna er orðin slík að maður fer
að efast um að núkynslóðin geti verið
komin af þessum stórhuga, frelsisunnandi
göfugu hetjum sem flýðu skattheimtu
Haralds lúfu fyrir 11 öldum. Getur það
verið að hátíðarræðumennimir trúi því í
raun og veru að það hafi verið valds-
menn og höfðingjar sem fleyttu þjóðinni
gegnum þessar 11 aldir. Getur það verið
að engum ræðumanni hafi hugkvæmst
að þjóðin hafi jrraukað í gegnum aldimar
þrátt fyrir valdsmenn og höfðingja sem á
öllum tímum voru nær undantekningar-
laust reiðubúnir að ganga erinda erlends
valds gegn hinum snauðu vinnustéttum
þessa lands?
Rætur samtakanna
Lífsmagn ungmennafélaganna hefur
alltaf verið fólgið í því að þau em alþýðu-
hreyfing. í þeim skírðist ungt fólk félags-
legri skírn á öndverðri öldinni og þetta
SKINFAXI