Skinfaxi - 01.06.1979, Blaðsíða 5

SKINFAXI
í SKÁLHOLTI
Það var á þriðjudegi í byrjun apríl sem við Jón G.
Guðbjömsson ritari UMFf og fulltrúi í skólanefnd
Skálholtsskóla (lýðháskólans) og ritstjóri Skinfaxa,
lögðum leið okkar, þangað upp eftir í fegursta veðri,
það var áður en menn almennt voru farnir að búast
við vori en okkur þótti góðviðrið þennan dag lofa
góðu með framhaldið, þótt önnur yrði svo raunin.
En þetta var um veðrið.
Þegar okkur bar að garði, eins og blaðamenn taka
gjarnan til máls, stóð yfir svo kallaður „Frjáls fyrir-
lestur” og að þessu sinni var Guðmundur Einarsson
að halda fyrirlestur um stofnun þá er hann starfar
við, hjálparstofnun þjóðkirkjunnar.
Var ekki annað að sjá en áhugi væri fyrir máli
hans, þar sem af nemendum hvorki datt né draup.
Eftir fyrirlesturinn svaraði Guðmundur fyrirspurn-
um nemenda. Að því búnu var arkað niður í kjall-
araholu nokkra eigi stóra þar sem sýna átti kvik-
mynd tengda fyrirlestri Guðmundar. Ekki var á
nemendum að heyra að þeir létu það á sig fá þótt
þröngt væri þar niðri og lítið um þægilega stóla,
settust þeir hver um annan þveran þar sem því var
við komið, við Jón bárum okkur mannalega og
dembdum okkur inn í þrengslin. Auðvitað fór sýn-
ingarvélin ekki í gang, sem betur fer hugsuðu sumir,
en rektor lýðháskólans sem bograði yfir vélinni, við
skulum segja, allt- að því að segjandi eitthvað ljótt,
leit upp og kvað ástandið ekki béisið og „pressan í
heimsókn”, þótti Skinfaxa lofið gott.
Það er skemmst frá því að segja að nokkru síðar
var helmingur af nemendum farinn að Aratungu til
æfinga á leikriti Sigurðar Péturssonar Narfa sem
þau ætluðu að sýna þar næsta laugardagskvöld.
Við Jón ákváðum því að skipta með okkur verk-
um og ná tali af einhverjum nemendum áður en þeir
slyppu allir frá okkur.
„Ekki verið að læra
undir próf"
Þær heita Sigriður Bjarnadóttir 18 ára úr Borgar-
firði og Margrét Harðardóttir 19 ára úr Hruna-
mannahreppi og þær voru fáanlegar til að svara
nokkrum spurningum ritstjórans um skólann og
lifið þar.
Hvers vegna þessi skóli?
Ég vissi nú alltaf um skólann hér, þar sem ég er úr
áæstu sveit við hann, og mig langaði til að halda
^fram í námi. Mér fannst hann heppilegur skóli til
Þess að hugsa um hvað gera skyldi næst, segir Mar-
Brét, en Sigríður sagðist hafa heyrt kynningu á skól-
anum í útvarpsþætti, og „mig langaði til að læra
eitthvað meira en var ekki viss og þess vegna sótti ég
um hér”.
Þær stöllur eru báðar með gagnfræðapróf og
þegar þær eru spurðar hvort dvölin-4 Skálholti hafi
dugað þeim til að ákveða sig um frekara nám þá
kveða þasr svo vera, Sigríður segist ætla í iðnnám en
Margrét ætlar 1 almennt bókanám. Og hveraig hefur
þeim svo fallið vistin hér?
„Mjög vel,” kvað strax við, skólinn hér er mjög
frjálslegur og skemmtilegur segir Margrét, og námið
sjálft skemmtilegra bætir Sigriður við, það er ekki
verið að læra undir próf og meiri virkni nemenda en
við höfðum áður vanist segir Margrét þá. Þær
stöllur upplýsa að sumar reglur skólans séu settar I
samráði við nemendur, og þær eru ekkert strangar
segja þær, en það er þó nauðsynlegt að þeirra mati
að hafa einhverjar reglur.
Þær voru mjög ánægðar með „frjálsu fyrirlestr-
ana” sem eru aUtaf eftir hádegi á þriðjudögum. Fyr-
SKINFAXI
6