Skinfaxi - 01.12.1981, Blaðsíða 33

;\.\í Hí-i tó ÍSH s——■ Sp||g|
HRH irt',.,jr mmm ......... llBWÍÍ
1 Jlltil il l|| fj § r,rtril“n ri. nj ijlii'itipj't ir,|:i;;i; iii
f§§ 19 ■niiij
StwÍiiiU®
Það f’ór eins og mig grunaði að
menn eru ólíkt sprækari við að
bptna þegar kvöldin eru löng og
dimm, en ljósutn sumarkvöldum.
Kristján Jónsson Snorrastöðum
sendir þættinurn langt btéfoggott
tneð ágætum bendingum sem
konum skulu þakkaðar. Hann
sendirjóni Hjartar vísu.
Ég þakka vísu þína vinur,
en það mun líða ár og dagur,
uns minn litli ljóðahlynur,
laufgast eins og
stórskáldsbragur.
Kristján sendi líka botna við
fyrripartana í síðasta blaði, en
breytir þó einum fyrripartinum
lítillega og telst því sá botn utan
dágskrár, þótt ágætursc, ert þá
HHðHMftin svihm.
Einn á kvöldi oft þá ég
uni stund við gluggann.
Sé ég fólkið farin veg
flykkjast inn í skugann.
En snúúm okkur að botnunúm.
Jón Hjartar hefur vísurnar
svona:
Lengjast skuggar fækkar sól,
lognvær kvöfdin seiða.
Hættur að muna haustsins ról
og halda til kvenna veiða.
Einnákvöidinoftégþá ;''V
uni stund við gluggann.
Andar djúpt mtn innsta þrá
er að hverfa í skuggann.
Grána hlíðar, gulnarengi,
gnauða vindar norðri frá.
Október mun lifa lengi,
lagði snjó á fjöllin blá.
Kristján á Snorrastöðum segir:
::jirijv'vj tij ;|UJ i I ip Vt:! j
Lengjast skuggar lækkar sól,
lognvær kvöldin seiða.
Hér með fylgja heilög jól,
sem hjartans trega eyða.
Grána hlíðar, gulnar engi,
gnauða vindar norðri frá.
Vetrar hríðar vex nú gengi,
en vonatind má lengi sjá.
Gamall kunningi. J.S. sendir:
Lengjast skuggar lækkar sól,
lognvær kvöldin seiða.
upplagt væri, einn í skjól,
elskuna sína að leiða.
Einn á kvöldin oft ég þá
uni stund við gluggann.
Himin tjöldin, bleik og blá
boða fund við skuggann.
Grána hlíðar, gulnar engi,
gnauða vindar norðri frá.
Hætt er við að suma svengi
sem kroppa gulnuð strá
Sjóari nokkuð gamansamur,
sendir eftirfarandi:
Lengjast skuggar lækkar sól,
lognvær kvöldin seiða.
Kyrrðin vefur Knarrar ból,
kvakar álft til heiða.
Einn á kvöldin oft ég þá
uni stund við gluggann.
Indælt stundum er að sjá
aftansólar skuggann.
Grána hlíðar, gulnar engi,
gnauða vindar norðri frá.
Einn ég sigldi lengi lengi,
en landi náði hlustið á.
Akkerið út lét setja,
er ég Bínu mína sá.
Og fyrir mér nú gnauðar geta,
gemlingar og ýlustrá.
Ég kem svp að lokum með
fyrriparta, en þið megið auðvitað
koma góðum fyrripörtum á
framfæri, ég vil gjarnan eiga
nokkra slíka á lager.
1. Kvennaframboð komið er,
konur leikinn eiga. • ’
2. Friðar Bresneff, farkost scndi,
festist dúían upp á skeri.
Með bestu kveðju,
Ásgrímur Gíslason.
SKINFAXI
33