Skinfaxi - 01.05.1990, Qupperneq 25

VIÐTAL
Bygging
íþróttamannvirkja,
hvert stefnir?
Rætt við Reyni G. Karlsson, íþróttafulltrúa ríkisins.
Mörgum liggur eflaust forvitni á aö
vita hvort ný lög um breytingu á
verkaskiptingu ríkis og sveitarfétaga
geti haft einhver áhrif á þá
uppbyggingu íþróttamannvirkja sem
nauösynleg er í þróun íþróttamála
hér landi.
Styrkir frá ríkinu hafa skilað sérseint
og illa, en getur þessi breyting leitt til
þess aö mun færri íþróttamannvirki
veröa byggö á komandi árum?
Meö íþróttalögum frá 1940 og lögum
um félagsheimili frá 1974 voru
IþróttasjóöurogFélagsheimilasjóöur
stofnaöir.
Úrþessum sjóöum voru veittirstyrkir
frá ríkinu sem gátu numiö allt aö 40%
af þyggingarkostnaöi iþróttamann-
virkja og félagsheimila.
Nýlögum breytingar áverkaskiptingu
ríkis ogsveitarfélaga leggi'a hins vegar
á sveitarfélögin aö fjármagna sjálf
byggingu íþróttamannvirkja i þágu
skóla og til almenningsnota og ein-
nig að styrkja framkvæmdir á vegum
iþróttafétaga og samtaka, eftir þvi
sem ákveöiö er i fjárhagsáætlun
hvers sveitarfélags fyrir sig, sbr. lög
87/1989. Hiö samagildir um féiag-
sheimili.
Til þess aö mæta þessum kostnaöi
fá sveitarfélögin aukna tekjustofna
og losna viö ýmis lögbundin útgjöld.
Aiþingi mun áriega veita fé ísjóö sem
nefnist íþróttasjóður og úr honum
má veita fé til sérstakra verkefna á
vegum iþróttaféiaga eöa samtaka í
þvi skyni aö bæta aöstööu til
iþróttaiökana. Á þessu ári eru 14
millj. á fjárlögum til íþróttasjóös og
hefurþvi fé veriö ráöstafaö til rúmlega
30 iþróttafélaga, sem átt hafa
óafgreiddar umsóknir inni hjá
íþróttanefnd rikisins síöustu 2-3 árin.
Reynir G. Karlsson, íþróttafulltrúi
rikisins svaraöigóöfúslega nokkrum
spurningum Skinfaxa um hagnýt
aöriöi sem varöa uppbyggingu
iþróttamannvirkja.
Reynir G. Karlsson
Hvernig bera forsvarsmenn félaga sig
að ef þeir vilja leita eftir stuðningi við
framkvœmdir éi þeirra vegum?
„Þeir verða að snúa sér til viðkomandi
sveitarstjórnar með styrkbeiðnir sínar.
Sveitarfélög sem hafa færri en 2000
íbúa geta leitað til jöfnunarsjóðs
sveitarfélaga með beiðnir um
byggingarstyrki vegna íþróttamann-
virkja og félagsheimila sem byggð eru
á þeirra vegum eða einstakra félaga, en
umsóknarfresturertil 1. febrúarárhvert.
Samkvæmt reglugerð unt íþróttasjóð
609/1989 geta íþróttafélög og samtök
sótt um styrki til sérstakra verkefna og
gerir Iþróttanefnd ríkisins tillögur til
menntamálaráðherra og Alþingis um
fjárveitingar úr sjóðnum.
Þessi nýi íþróttasjóður er m. a.
frábrugðinn hinum eldri, að ekki er
miðað við ákveðinn hundraðshluta af
byggingarkostnaði, að fjárveiting felur
ekki í sér skuldbindingu um
áframhaldandistyrkveitingarog aðekki
er gert ráð fyrir, að minnsta kosti í
upphafi, að sjóðurinn muni hafa
bolmagn til þess að styrkja stórog mjög
kostnaðarsönr íþróttamannvirki.
U msóknir unr styrki úr íþróttasjóði þurfa
að berast fyrir 1. maí ár hvert, sbr. 4. gr.
og umsókn skal fylgja sérstök
greinargerð um fyrirhugað verkefni.”
Verða þessar breytingar til bóta?
Verður meira fé veitt til
íþróttamannvirkja? Verður meiri
áhersla lögð á aðstöðu til
almenningsíþrótta?
„Erfitt er að svaar þessum spurningum
að svo stöddu. Það verður að játa að
fyrra kerfið með íþróttasjóð og
félagsheimilasjóð var að ýnrsu leyti
sprungið. Bið eftir styrkjum var orðin
of löng og synja varð styrkbeiðnum
vegna margra brýnna verkefna.
Framlög ríkisins voru einfaldlega ekki
næg í þessum málaflokkunr.
Brýnt er að fylgjast vel með þróun
þessara mála og þrýsta á það heima
fyrir að fjármagnið, sem flutt var frá
ríki til sveitarfélaga með setningu
verkaskiptalaganna verði á sanngjarnan
hátt veitt til íþróttamannvirkja og
félagsheimila. Því miður er enn margt
óljóst um framkvæmd laganna og hefur
Skinfaxi
25