Skinfaxi - 01.02.1995, Side 17

á ég við gildismat að ýmsu leyti. Þetta
stafar meðal annars af auknu flæði í fjöl-
miðlum og hraðsoðnum fréttaflutningi.
Við getum tekið NBA-deildina í körfu-
bolta sem dæmi, en hann er klipptur og
skorinn þannig að fólk fær bara endapunkt-
inn eða ítroðsluna í raun og veru. Af þess-
um sökum vantar gjarnan allt samhengi í
hlutina. Mér finnst því vanta samhengi inn
í rökfærslu unga fólksins. Mér finnst eins
og krakkamir viti allt um ekkert. Samt eru
þeir þroskaðri á mörgum sviðum heldur en
ég held að ég hafi verið á þessum aldri.
Þeir hafa til dæmis séð meira - en samt
hafa þeir ekki alveg þennan breiða skiln-
ing. Unglingarnir eru að mínum dómi
ákveðnari og eiga auðveldara með að valta
yfir okkur sem eldri erum. Þeim finnst
sjálfsagt að segja og gera ýmislegt núna
sem okkur hefði aldrei dottið í hug hér
áður fyrr. Þessir krakkar sem alast upp á
tölvuöld eiga eftir að ná miklu lengra en
við nokkum tíma þorðum að vona.“
-A hvað leggur þú helst áherslu þegar
þú ert að vinna með unglingum?
„Ég áherslu á að allir geti fengið ein-
hverja útrás. Sumir krakkar óttast leikfim-
ina eða hafa af henni hina mestu skömm.
Undir venjulegum kringumstæðum fá
margir unglingar enga útrás í íþróttum og
leikfimi. í íþróttum jú læra krakkarnir að
vinna í hóp, taka tillit til annarra, vinna og
tapa og svo framvegis. Þeir kynnast fullt af
góðu fólki sem ekki vill spilla fyrir árangri
sínum með því að reykja og drekka - sem
er vissulega viðhorf sem vegur þungt á
þessum síðustu og verstu tímum. Margir
hugsa því miður aðeins um líðandi stund
og leggja alla áherslu á að skemmta sér -
Magnús hleypti miklu fjöri í kvöldvökuna á
og sjá má.
sem síðan getur hefnt sín síðar meir. Iþrótt-
imar halda fólki frá óreglu. Fólk tímir ekki
að taka áhættuna á að skemma fyrir sér
með drykkju eða reykingum þegar það er
farið að sjá árangur. Innan íþróttastarfsins
er heldur enginn laminn í klessu, krakkam-
ir eru ömggir þar. Ofbeldið á sér stað niðri
í bæ eftir miðnætti um helgar til dæmis þar
sem fólk er blindfullt. Þetta fylgist að.“
Að ná til unglinganna
- Mjög margir unglingar eyða ótrúlega
miklum tíma fyrir framan sjónvarpið við
að horfa á myndbönd eða eru í alls konar
leikjum. Sumir færa sig svo upp á skaftið
og fara að sækja spilasalina. - Er unnt að
ná til þessara unglinga?
landsmóti UMFI á Laugarvatni í sumar, eins
„Já, með því að virkja þennan miðil
sem þau eru að horfa á. Hvað er mikið í
sjónvarpinu fyrir unglinga 14-18 ára til
dæmis? Ég held að það sé í raun ekkert
sjónvarpsefni ætlað þeim, kannski Beverly
Hills og Strandverðir, en þar er verið að
sýna amerískan veruleika, sem er langt frá
því sem krakkamir eiga að venjast heima
hjá sér.“
- Er hægt að beina áhuga þessara krakka
inn á brautir líkamsræktar og/ eða íþrótta?
„Það getur verið mjög erfitt. Það er
mjög erfitt að fá þá sem aldrei hafa hreyft
sig og lítið reynt á sig líkamlega til þess að
fara að reyna á sig, það er meira en að
segja það. Ég held að skynsamlegra væri
að kenna þeim að skilja hvers vegna lík-
amsrækt er fólki svo nauðsynleg - í stað
þess að skipa viðkomandi út að hlaupa. Ef
þetta tekst þá er bjöminn unninn. Þetta er
eins og í öllu uppeldi - þú færð aldrei bam
til þess að hreyfa sig fyrir þig - það verður
að gera það fyrir sjálft sig. Ef unglingurinn
skilur ekki hvers vegna hann ætti að hreyfa
sig meira þá er þetta vonlaust. Þess vegna
er einmitt boltinn oft svo vinsæll í leikjum.
Þar hreyfir maður sig vegna þess að það
verður að elta boltann sem leikurinn geng-
ur út á. Það þarf meiri hugarfarsbreytingu
til þess að fara út að skokka eða ganga.
Svo er það staðreynd að þeir krakkar sem
verja miklum tíma fyrir framan sjónvarpið
eða í tölvuspilunum hafa ekki neinn áhuga
á boltaíþróttum. Þess vegna þarf að ná til
þeirra með öðram hætti. Því miður er það
mjög erfitt. Þegar ég er að tala við þá segj-
ast þeir vilja gera eitthvað en þeim þyki
leikfimin sem þau eiga að venjast svo
hundleiðinleg. Ég útskýri fyrir þeim að
þetta er ekki spurningin um hvað þú hefur.
Það var sama hvar kappinn kom, allir vildu fá áritun í lófann eða á handarbakið.
Skinfaxi
17