Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1950, Blaðsíða 8

Úr naustinu. Kvöldsólin slær bliki á fjöröinn.
tíma hafði veriö lásaS í keðju. 1. vélstjóri á
Borg var þá Markús ívarsson, seinna þékktur
atorku- og dugnaðarmaður, maður, sem virtist
hafa ráð undir hverju rifi. Honum varð að orði,
er hann sá gatið á stýrisfjöðrinni: „Þetta gat
getum við notað“, og það var notað! Nú báru
þeir saman ráð sín, skipstjóri og 1. vélstjóri,
og síðan var gengið til verks. Ca. 20 faðmar
af frekar grannri keðju voru notaðir í festingu á
stýrið, annar endi keðjunnar var dreginn á
milli stefnis og stamma, síðan voru endar keðj-
unnar dregnir í kross aftur fyrir fjöðrina fyrir
neðan gatið. Nú var mestur vandinn eftir, og
það var að koma bolta í gatið á fjöðrinni, því
sjór var töluverður og skipið sló hekkinu þungt
í ölduna, en þá var að nota tækifærið og stinga
boltanum inn, þegar fjöðrin var upp úr sjó, en
það tók á taugarnar. Engu að síður heppnaðist
þetta eftir nokkra klukkutíma, og þá var sig-
urinn unninn, bugtirnar af keðjunni voru síðan
dregnar þétt að boltanum og síðan í sitt hvort
kluss í hliðar skipsins og síðan settar í samband
við sjálfa rórkeðjuna. Með þessum útbúnaði
komumst við hjálparlaust til Seyðisfjarðar. Þaf
var gengið betur frá þessum útbúnaði og með
honum komumst við til Bergen. Þar var skipið
tekið í dokk og gert að fullu við skaðann.
^tnælkl
Maður nokkur hafði numið staðar á fjölfarinni götu.
Lögregluþjónn gekk til hans og sagði honum, að hann
mætti ekki standa kyrr á svona fjölförnum stað og
bætti við:
— Ef allir menn stæðu kyrrir eins og þér, þá kæmist
enginn fram hjá.
★
Læknirinn: — Þér verðið að varast allt, sem vekur
geðshæringu hjá yður. Drekkið ekki áfengi og helzt ekk-
ert annað en vatn.
Sjúklingurinn: — Já, en hugsunin um að drekka ein-
göngu blátt vatn, vekur hjá mér ákafa geðshræringu.
★
Maður nokkur varð svo hræddur við konu sína, að
hann flýði inn í ljónabúr til ljónanna.
Konan hans gekk að búrinu, gægðist inn á milli riml-
anna og hreytti út úr sér með mestu fyrirlitningu þessu
eina orði: Raggeit!
★
Herra Groenr — Veiztu það, Ethel litla, að í kvöld-
boðinu heima hjá þér í gærkvöldi, lofaði systir þín að
giftast mér. Ertu nokkuð reið við mig fyrir að taka
hana burtu?
Ethel: — Reið! Ég held nú síður! Til þess var kvöld-
boðið.
11B
V í K I N □ U R