Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1964, Qupperneq 4

Hallgr. Jónsson:
HORFUM FRAM
ÁVIÐ
Þegar þú, kæri Víkingur byrj-
ar 26. árið, er ekki úr vegi að
senda þér kveðju og ávarpa þig
nokkrum orðum í svona tilefni
af tuttugu og fimm ára afmæl-
inu. Er þá fyrst að ég tel mig
mæla fyrir munn mai'gra sjó-
manna, ungra sem gamalla,. er
ég óska þér langra lífdaga, og
vona að allt megi ganga þér í
haginn á ókomnum árum.
„Allt verður að eiga vaxtar-
ár.“ Það má Sjómannablaðið
Víkingur sanna. Bæði mér og
öðrum, sem áttu hlut í tilveru
hans, finnst hann enn ekki vax-
inn upp úr stuttbuxunum sínum.
Við gerðum okkur von um hrað-
ari vöxt og viðgang, meiri á-
hrif á málefni sjómanna al-
mennt, og meiri samvinnu til
aukinnar menningar. Ég hika
ekki við að fullyrða að F.F.S.Í.
er byggt upp og stutt af táp-
mesta starfshóp þjóðarinnar, yf-
irmönnum ísl. skipaflotans, yfir-
leitt vel megandi fólki. — Það
mátti því til nokkurs ætlast,. þó
að blaðaskrif séu ef til vill ekki
mjög sterkur þáttur í fari sjó-
manna, þá eru þó nokkrir í
þeirra hópi vel pennafærir.
Mér skilst að það sé í raun-
inni fátæktin ein, sem veldur
því, hvað Víkingur er enn mjó-
sleginn og þunnur í roðinu. —
Mörgum, sem lengi hafa starfað
í samtökum sjómanna, mun það
heldur ekki alveg sársaukalaust,
hve starfandi sjómönnum er ó-
sýnt um að víkja honum lítil-
ræði, sem mætti verða honum
til þroska, þó ekki væri nema á-
skriftargjaldi, sem þó er engin
fórn, því margar læsilegar grein-
ar hefir hann flutt og sögulega
séð er hann verðmætt blað, sem
heldur gildi sínu. Mér er tjáð að
Víkingur eigi all stóran lesenda-
hóp uppi um sveitir, og sýnir
það, að þar er fólk, sem kann að
meta hann að þessu leyti. En
þrátt fyrir allt, hefir Víkingur
vissulega komið ýmsu til leiðar.
Til samtakanna um stofnun
F.F.S.Í. og útgáfu Víkings, má
rekja stofnun Sjómannadagsins,
sem er orðinn vinsæll hátíðisdag-
ur í þéttbýlinu við sjávarsíðuna
um land allt. Á hans vegum vinn-
ur fjöldi áhugasamra manna að
málefnum, sem sjómenn varða,
safna fé til framdráttar góðum
málefnum o.fl.
Þá má nefna hið myndarlega
átak ríkisstjórnarinnar um bygg-
ingu Sjómannaskólans í Reykja-
vík. Þar voru áhrif sjómanna-
samtakanna að verki til hvatn-
ingar og ráðuneytis. Því miður
hafa ekki orðið þær nytjar af
því framtaki, sem efni stóðu til.
Til dæmis hefir matreiðslu-
kennslunni verið beint inn á aðr-
ar brautir en til var ætlast. For-
göngumenn þessara mála ætluð-
ust einnig til að öll vélfræði-
kennsla í höfuðborginni yrði
staðsett í þessum miklu húsa-
kynnum, þar yrði olnbogarúm
fyrir hana næstu árin, og jafn-
framt sparnaðarráðstöfun. Þessu
hefir enn ekki verið komið í
verk, er það til baga fyrir út-
Hallgr. Jónsson.
veginn með því að samfellt
kennslukerfi hefir ekki komist á,
af því að tvö fyrirtæki annast
kennsluna. Af þessu hefir leitt
misskilning og allskonar óráðsíu.
Hér hefir sjómannasamtökin
skort samheldni og festu til þess
að fá þessum málum ráðstafað á
sem beztan máta, fyrir þá, sem
hlut eiga að máli. — Er kominn
tími til að þessi mál verði tekin
fastari tökum og ráðstafað á
þann veg, sem bezt hentar.
Eitt glæsilegasta og vinsælasta
fyrirtækið í borginni, Dvalar-
heimili aldraðra sjómanna
„Hrafnista," var byggt á vegum
sjómannasamtakanna. Er heim-
ilið og starfrækt á þeirra veg-
um. Fjáröflun og framkvæmdir
við fyrirtækið hefir verið mikið
starf, og þó nokkuð af því unnið
í sjálfboðavinnu. Sýnir það ofur
vel, að eining og samvinna get-
ur miklu góðu til vegar komið.
Mun nú að því unnið að af þess-
um „hring“ drjúpi margir jafn
höfgir í byggðum landsins á
komandi árum. Þá eru framá-
menn Sjómannadagsins hér í
Reykjavík og Hafnarfirði nú að
kynna sér möguleika og gera til-
raunir um, hvort tiltækilegt sé
á vegum sömu stofnunar, að
vinna á tilsvarandi hátt fyrir
yngstu borgarana í þjóðfélaginu
þ.e. koma upp og starfrækja
sumardvalarheimili í sveit. Vit-
að er að þetta er aðkallandi
menningarmál, og vel hliðstætt
VÍKINGUR
218