Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1964, Blaðsíða 57

GEISUR OG TEHÚS
Geisur á stéttarfélagsfundi.
í Japan þykir jafn sjálfsagf
að við líði séu geisur og tehús,
eins og hverjum manni er nauð-
syn að eiga greiðu. En ekkert er
þó jafn tvírætt og slíkar stofn-
anir. í tehúsum Tokyoborgar
finnast nefnilega jafnmargar
stéttir og þær, sem heimsækja
veitingastaðina í París og
Frakklandi — og Geisurnar . .
já það er nú dálítið tilfinninga-
næmur kafli.
Útlærð geisa lítur á sjálfa sig,
og það með fullum rétti, sem sér-
fræðing til að hafa ofan af fyr-
ir gestum á veitingastöðum,
samtímis því lítur hún aðrar
geisur aðeins sem barfélaga eða
léttúðardrósir.
Ég átti þess kost að kynnast
tehúsum Japans og endurminn-
ingarnar, eru svo minnisstæðar
og ljúfar, að ég vil helzt sitja
fyrir framan ritvél mína og
brosa út í loftið, meðan minn-
ingarnar streyma um hug minn.
Bíllinn okkar þokast eftir göt-
unum í Gotlandahverfinu í
Tokyo. Klukkan er 6 um kvöldið
og er ákvörðunarstaður okkar
hið fræga tehús Hannya-en.
Við erum fjórir Svíar í bif-
reiðinni og mjög eftirvæntingar-
fullir að komast í fyrsta geisu-
félagsskapinn okkar. Og þar sem
Svíavinurinn og stórbóndinn
Genyoh Soda er gestgjafi okkar
þetta kvöld, erum við fullvissir
um að fyrsta geisukvöldið verð-
ur minnisstætt. Bifreiðastjórinn
stöðvar bifreiðina framan við
hlið nokkurt. — Fjórar stúlkur
klæddar kimonos, hneigja sig
djúpt og bjóða okkur velkomna
og leiða okkur síðan inn í dá-
samlega fallegan garð. Garður-
inn er skreyttur yndislegum
blómum og trjám, þarna eru
ljóskastarar, sem gefa umhverf-
inu töfralegan blæ. Kyrrðin, sem
ríkir er jafn áhrifamikil og feg-
urðin í garðinum. Og hérna er
höllin, sem prinz Shimazu átti
heima í fyrir styrjöldina, en er
nú eitt frægasta tehús Tokyo-
borgar og fellur vel inn í um-
hverfið með sínum einfalda og
hreina stíl.
f þessu tehúsi eru mörg her-
bergi, sem notuð eru fyrir stór
og smá samkvæmi. Öll herberg-
■ in eru prýdd sams konar hús-
gögnum. Veggir eru skreyttir
fögrum sedrusviði og dýrindis
teppi á gólfinu. Rennihurðir eru
milli herbergja ýmist gagnsæar
VÍKINGUR
271