Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1964, Side 52

stökki munu Ástralíumenn veðja
hiklaust á sína kengúru. Hún á
heima á hástökksbrautinni og
stekkur áreynslulaust fjóra
metra, — en þá notar hún hal-
ann í svinginn, og er þá eftir að
vita hvort Ólympíunefndin tek-
ur stökkið gilt. En þá nær hún
kannske í einhvern pening í þol-
hlaupi. I Englandi tóku menn
eftir því, að laxar léku sér að
því að stökkva foss, sem var 4,35
m. hár og féll fram af þver-
hníptu bjargi. Þó var talið að
laxinn stykki ekki alla hæðina,
heldur synti hluta af henni. En
hvað um það. Laxinn kemur vart
til greina á þurrum vettvangi.
í langstökki verður spennandi
keppni milli kengúrúanna, ljóns-
ins, antilópunnar og gasellunn-
ar.
Ljónið getur sannanlega stokk-
ið allt að átta metrum, en
stærstu kengúrurnar munu hafa
vinninginn með allt að 10 m., og
þar með slá þær út gamla
heimsmetið hans Jesse Owens,
sem var 8,13 metrar. Menntelja
að pala-antilópan slagi hátt upp
í kengúruna, og verður þar hörð
keppni. — Ástralíumenn hafa
fulla ástæðu til að vænta þess að
kengúrúan þeirra hirði flest gull-
in. Hún er mjög h'kleg að vinna
í grindahlaupi og hindrunar-
hlaupi.
Við mælingu í þrístökki frosks-
ins hefir hann stokkið saman-
lagt um fimm metra. Tvö síð-
ustu stökkin eru drjúgum spöl
lengri en hið fyrsta.
Froskurinn sem slíkur verður
þó sennilega að láta í minni pok-
ann fyrir kengúrurottunni, sem
ku stökkva mjög glæsilega, og
Tígrisdýr.
harða keppni fær hann hjá
afríkönsku stökkmúsinni, sem er
aðeins 10 til 12 sentimetra löng,
en stekkur hátt í fimm metra.
Ef farið væri út í að gefa
smæztu dýrunum aðgang að
leikjunum mundi flóin óefað
setja ólympíumet bæði 1 há-
stökki og langstökki. Þó mundi
engisprettan og fleiri stökkv-
andi skordýr gjarna vilja mæta
til leiks.
í kúluvarpi verður aðeins um
innbyrðis keppni að ræða meðal
apanna. Þeir hafa haldgóða æf-
ingu í því að kasta kókoshnetum
og fáir jafnast á við þá í hnit-
miðuðu lengdarkasti. Þeir hitta
ávallt í mark.
. - —I
Slétthakur.
Reyndar væri ekki útilokað að
lamadýrið heimtaði aðgang. Það
getur með einkar sakleysislegu
yfirbragði sent skjólgóða klessu
í andlit áhorfenda á fimm metra
færi. Hver veit nema að dýrið
heimtaði aðgang að „kúluvarpi.“
í lyftingum í smærri stærð-
um verður sigurvegarinn skil-
yrðislaust litla hetjumúsin frá
Kongó. Hún getur borið um-
yrðalaust um eitthundrað og
fimmtíu pund. Ef við leitum
meðal smærri dýra verða bjöll-
urnar — bítlurnar nærtækastar.
I þeim hópi er herkúlesbjallan,
— hún er flöt eins og blað í bók.
Þessi bjalla og aðrar tegundir
geta staðið undir hlutum, sem
eru allt að fjögurhundruö sinn-
um þyngri en eigin þyngd. —
Þrátt fyrir þetta skulum við
ekki líta framhjá býflugunni,
sém lyftir tuttugu og átta sinn-
um eigin þyngd.
Þungavigtin er örugg, þar sem
fíllinn er. Hann ber auðveldlega
nokkuð á annað tonn.
Úr hópi spendýra mun mæta
úrvalsflokkur til loftfimleika,
sem vekja mun geysihrifningu
%
vSE;
Svala.
áhorfenda og veita þeim mikla
skemmtun. Þar eru markettirn-
ir (lítil apategund) einna
fremstir. Þeir eru kátir og fjör-
ugir. — Heimkynni þeirra eru
frumskógar Afríku. Þeir hafa
fjórar hendur og langan sveiflu-
hala og svífa af mikilli leikni
langar leiðir milli trjánna, með
allskonar skringilegum tilburð-
um.
En markötturinn fær harða
keppinauta hjá dvergunum með-
al loftfimleikadýranna; flug-
pokamúsin, sem ekki er ósvipuð
hagamús og gengur oft undir
nafninu „akrobat,“ enda ber hún
það nafn með réttu. Hún er með
breiðar fitjar milli tánna og
langan fjöðurformaðan svif- og
stýrishala. Þetta litla dýr er
tamið á fjölda heimilum í
Ástralíu, og svífur veggja milli
til mikillar skemmtunar fyrir
börnin, sem eiga þarna sitt sirk-
usdýr. Músabörnin í pokanum á
kvið hennar fá ókeypis svifflug.
„Akrobatinn“ er þó raunveru-
lega engin mús, heldur pokadýr
af kengúruættinni. Þarna eiga
Ástralíumenn gott númer til við-
bótar til að senda á leikana. En
í loftfimleikum dýranna ættum
við ekki að gleyma „fljúgandi
maki,“ hinum fræga svifapafrá
Austur-Indíum. Makinn svífur
hátignarlega frá hæstu trjátopp-
Framhald á bls. 282
266
VÍKINGUR