Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1964, Side 56

t
MINNING:
fyrirtæki er að ræða, þegarbor-
að er eftir olíu á sjó úti, er hér
þýddur smá útdráttur úr samn-
ingi um smíði á einum slíkum
borturni: Smith’s Dock Com-
pany, of South Bank-on Tees,
hefur gert samning um smíði á
borturni til olíuleitar í Norður-
sjó fyrir Transocean Drilling
Company, Nassau, Bahamas. —
Nýtt fyrirtæki, Shell U.K. Ex-
ploration and Production Ltd.,
hefir tekið að sér að starfrækja
fyrirtækið í 5 ár. Borturninn
með öllum búnaði á að kosta um
2,5 milljónir sterlingspunda. —
Hann á að geta staðið af sér 100
mílna vindhraða og 50 feta öldu-
hæð, þ.e. mesta hugsanlega fár-
viðri og öldugang í Norðursjó.
Þessi borturn er af svokallaðri
„selvlifting“ gerð, þannig að
hægt er að lyfta (tjekka) vinnu-
pallinum það hátt upp, að öldu-
gangur nái honum ekki. Hann á
að standa 6 fótum 260 feta há-
um og 12 fet í þvermál. Við bor-
unina stendur turninn 6 föstum
fótum á sjávarbotni. Á vinnu-
palli turnsins eru íbúðarhús fyr-
ir 50 manns og lendingarstaður
fyrir þyrlu, auk rúms fyrir vél-
búnað, sem er ærinn. Flatarmál
hans er 225 sinnum 140 fet, og
hæðin frá undirstöðum fótanna
og upp á borturninn 360 fet.
Stálið, sem fer í tæki þetta er
um 6.000 lestir. eða álíka mikið
og fer í 30.000 lesta olíuflutn-
ingaskip. Gert er ráð fyrir að
með slíku tæki megi boi'a niður
á allt að 20.000 feta dýpi.
Það er athyglisvert hvað
keppnin er nú mikil meðal olíu-
félaganna um að komast sem
fyrst í gang með boranirnar.
Orkumálaráðherrann taldi mjög
líklegt að sum félögin mundu
hefja boranir á næsta ári. Og
miklu er kostað. Þó vilja svona
margir eiga skot í neyðinni. En
olíufélögin hafa orðið mikla
reynzlu á þessu sviði, og sum
þeirra hafa, að sögn, leiðang-
ursmenn á stöðugu ferðalagi um
allar jarðir, í olíuleit. Og mikið
Framhald á bls. 275
270
Ingimundar Jónssonar
Ingimundur Jónsson.
Þann 4. des. 1963 lézt að
heimili sínu, Kleppsvegi 28 í
Reykjavík, Ingimundur Jónsson
frá Strönd á Stokkseyri.
Hann var fæddur að Klauf í
Vestur-Landeyjum 20. maí árið
1886.
Ungur hóf Ingimundur að
stunda sjó á skútum frá Reykja-
vík, og einnig á árabátum og
síðar á vélbátum, einkum frá
Stokkseyri.
Árið 1917 byrjaði hann for-
mennsku á vélbátum og er for-
maður til ársins 1947 að hann
flutti til Reykjavíkur ásamt
konu sinni Ingibjörgu Þorsteins-
dóttur, þar eð börn þeirra hjóna
6 að tölu voru farin að heiman
og flest til Reykjavíkur.
Ingimundur var um margra
ára bil aflakóngur á Stokkseyri,
enda oft einskipa á sjó, þar sem
lægni hans við brimsundin var
frábær.
Ég minnist þess í æsku, að ég
heyrði haft eftir hinum merka
formanni og hafnsögumanni
Jóni Sturlaugssyni í Vinaminni
á Stokkseyri, eitt sinn er rætt
var um einskiparóðra Ingimund-
ar, að það væri alltaf til „lag“
handa Munda á Strönd.
Það, sem menn ná til að læra
af færum mönnum í sinni grein,
er þeim, sem læra, til heilla í
starfi.
Stefán Nikulásson.
Jóns Svavars Karlssonar
Jón Svavar Karlsson.
Jón Svavar Karlsson, formað-
ur, var fæddur að Gamla-Hrauni
við Eyrarbakka 25. janúar 1914.
Sonur hjónanna Sesselju Jóns-
dóttur frá Norðfirði og Guð-
mundar Karls Guðmundssonar,
formanns á Stokkseyri.
Árið 1948 er útgerðarfélagið
Meitilinn h.f. í Þorlákshöfn hóf
vélbátaútgerð þar, réðist Svavar
fyrstur formanna til þess félags.
Hér reið á traustum formanni
til starfa hjá hinu nýja fyrir-
tæki, þar sem hafnarskilyrði
voru mjög ónóg í fyrstu. Svavar
reyndist þessum vanda vaxinn í
bezta lagi, enda var hann áður
búinn að vera um 12 ára skeið
formaður á Stokkseyri við mjög
góðan orðstír, auk þess að stunda
frá unglingsárum.
Svavar stundaði róðrana af
kappi og dugnaði, þar til um
mánuði áður en yfir lauk, og
oft hæstur með afla um lokin.
Hann lézt 12. marz s.l. í Borg-
arsjúkrahúsinu í Reykjavík og
var jarðsettur 21. sama mánað-
ar á Stokkseyri.
Stefán Nikulásson.
VÍKINGUR